ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI 1)
z dnia 1 lutego 2006 r.
w sprawie wykazu chorób zakaźnych zwierząt podlegających notyfikacji w Unii Europejskiej oraz zakresu, sposobu i terminów przekazywania informacji o tych chorobach2)
(Dz. U. z dnia 16 lutego 2006 r.)
ZAŁĄCZNIK Nr 1 
WYKAZ CHORÓB ZAKAŹNYCH ZWIERZĄT PODLEGAJĄCYCH NOTYFIKACJI W UNII EUROPEJSKIEJ
  1)  pryszczyca (Foot and mouth disease - FMD);
  2)  księgosusz (Rinderpest);
  3)  zaraza płucna bydła (Contagious bovine pleuropneumonia - CBPP);
  4)  choroba niebieskiego języka (Bluetongue);
  5)  choroba pęcherzykowa świń (Swine vesicular disease - SVD);
  6)  klasyczny pomór świń (Classical swine fever - CSF, Hog cholera);

7)  afrykański pomór świń (African swine fever - ASF);
  8)  enterowirusowe zapalenie mózgu i rdzenia świń d. choroba cieszyńska i talfańska (Porcine enteroviral encephalomyelitis);
  9)  wysoce zjadliwa grypa ptaków d. pomór drobiu (Highly pathogenic avian influenza - HPAI d. Fowl plague);
  10) rzekomy pomór drobiu (Newcastle disease - ND);
  11) afrykański pomór koni (African horse sickness);
  12) pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej (Vesicular stomatitis);
  13) pomór małych przeżuwaczy (Peste des petits ruminants - PPR);
  14) gorączka doliny Rift (Rift valley fever);
  15) choroba guzowatej skóry bydła (Lumpy skin disease - LSD);
  16) ospa owiec i ospa kóz (Sheep pox and goat pox);
  17) zakaźna martwica układu krwiotwórczego ryb łososiowatych (Infectious haematopoietic necrosis - IHN);
  18) gąbczasta encefalopatia bydła (Bovine spongiform encephalopathy - BSE);
  19) zakaźna anemia łososi (Infectious salmon anaemia - ISA);
  20) wirusowa posocznica krwotoczna (Viral haemorrhagic septicaemia - VHS);

21) mały chrząszcz ulowy (Aethina tumida);
  22) roztocz (Tropilaelaps);
  23) zaraza stadnicza (Dourine);
  24) wirusowe zapalenia mózgu i rdzenia koni (Equine encephalomyelitis) - wszystkie typy zapaleń łącznie z wenezuelskim zapaleniem mózgu i rdzenia koni (Venezuelan equine encephalomyelitis);
  25) niedokrwistość zakaźna koni (Equine infectious anaemia);
  26) nosacizna (Glanders).

f) pochodzi ze zwierząt zaatakowanych przez chorobę ogólnoustrojową, taką jak uogólniona posocznica, ropnica, toksemia lub wiremia;
g) nie spełnia kryteriów mikrobiologicznych ustanowionych w prawodawstwie wspólnotowym w celu ustalenia, czy żywność może być wprowadzone do obrotu;
h) wykazuje objawy inwazji pasożytów, o ile sekcja IV nie stanowi inaczej;
i) zawiera pozostałości lub zanieczyszczenia przekraczające poziomy ustanowione zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym. Każde przekroczenie odpowiedniego poziomu powinno powodować przeprowadzenie dodatkowych analiz, ilekroć jest to stosowne;
j) bez uszczerbku dla bardziej szczególnego prawodawstwa wspólnotowego, pochodzi ze zwierząt lub z tusz zawierających pozostałości substancji zabronionych albo ze zwierząt poddanych leczeniu substancjami zabronionymi;

k) zawiera wątrobę i nerki zwierząt powyżej dwóch lat życia z regionów, w których wprowadzenie w życie planów zatwierdzonych zgodnie z art. 5 dyrektywy 96/23/WE ujawniło powszechne występowanie metali ciężkich w środowisku naturalnym;
l) zostało poddane działaniu substancji odkażających niezgodnie z prawem;
m) zostało poddane działaniu promieni jonizujących lub ultrafioletowych niezgodnie z prawem;
n) zawiera ciała obce (z wyjątkiem materiału wykorzystanego do upolowania zwierzęcia, w przypadku zwierzyny łownej);
o) przekracza maksymalne dopuszczalne poziomy radioaktywności ustanowione w prawodawstwie wspólnotowym;

p) wykazuje zmiany patofizjologiczne, anomalie konsystencji, niedostateczne wykrwawienie (z wyjątkiem zwierzyny łownej) lub anomalie organoleptyczne, w szczególności wyraźny zapach płciowy;
q) pochodzi ze zwierząt wyniszczonych;
r) zawiera materiał specjalnego ryzyka, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w prawodawstwie wspólnotowym;
s) wykazuje zanieczyszczenie ziemią, odchodami lub inne zanieczyszczenia;
t) zawiera krew, która może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego lub dla zdrowia zwierząt ze względu na stan zdrowia zwierzęcia, z którego pochodzi lub na zanieczyszczenie powstałe podczas procesu uboju;

u) zdaniem urzędowego lekarza weterynarii po zbadaniu wszelkich istotnych informacji, może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego lub dla zdrowia zwierząt lub z innych względów nie nadaje się do spożycia przez ludzi.
2. Urzędowy lekarz weterynarii może narzucić wymagania dotyczące wykorzystania mięsa pochodzącego od zwierząt poddanych ubojowi z konieczności wykonanemu poza ubojnią.