LEWORĘCZNOŚĆ U DZIECKA

Mocniejsza lewa strona

Tendencja do leworęczności pojawia się w niemowlęctwie i utrwala około trzeciego roku życia. Leworęczny jest co dziesiąty człowiek. 

 

Tendencja do leworęczności pojawia się w niemowlęctwie i utrwala około trzeciego roku życia

Pierwsze symptomy leworęczności można zauważyć u dziecka podczas zabaw, np. łapania i rzucania piłki, mycia zębów, czesania się.
— Leworęczność jest cechą dziedziczoną genetycznie, nie oznacza upośledzenia czy niedorozwoju wymagającego leczenia — mówi Dominika Bronz, psycholog z Centrum Medycznego Enel-Med. Leworęczność wynika z silniejszego rozwoju prawej półkuli mózgu, co objawia się nie tylko w częstszym używaniu lewej ręki, lecz także w lepszym i sprawniejszym funkcjonowaniu całej lewej strony ciała. Już noworodek przychodzi na świat z zakodowanym upodobaniem do posługiwania się lewą stroną ciała. Jednak na tym etapie rozwoju trudno jest to zauważyć, gdyż dziecko posługuje się dwiema rączkami w równym stopniu — mówi psycholog.

Dać wybór

Pierwsze symptomy mogące być zapowiedzią lewostronnej lateralizacji dziecka można zaobserwować już około pierwszego roku życia, gdy maluch lewą rączką wkłada do buzi różne przedmioty, sięga po zabawkę czy robi "pa pa". Jednak te sygnały nie zawsze świadczą o tym, że brzdąc jest leworęczny. Żeby być pewnym należy śledzić jego rozwój zdolności manualnych. — Pod koniec drugiego roku życia zwróćmy uwagę, którą rączkę dziecko wyciąga na powitanie, trzyma łyżeczkę, ciasteczko, kredkę — radzi Dominika Bronz. Jeśli malec przekłada przedmioty raz do prawej, raz do lewej rączki, można mu pokazać jak się je czy rysuje prawą ręką, ale gdy dziecko stanowczo upiera się przy lewej, musimy zostawić mu prawo wyboru i zadbać jedynie o to, by trzymało przedmioty prawidłowo w lewej ręce. Około trzeciego roku życia, lewostronna lateralizacja ujawnia się w pełni. Wtedy dziecko nie tylko sprawniej posługuje się lewą ręką, ale również wybiera lewe ucho, żeby np. posłuchać jak misiowi bije serce, lewe oko patrząc przez lunetę czy lewą nogę, by kopnąć kamyk.

Mają trudniej

Leworęcznemu dziecku bywa trudniej w szkole i w życiu. Wiele przedmiotów stworzono z myślą o osobach praworęcznych (nożyczki, myszka komputera, skrzynia biegów po prawej stronie w samochodach). — Nie jest to jednak argument, by na siłę przestawiać dziecko na prawą rękę, choć jeszcze stosunkowo niedawno (20, 30 lat temu) było to powszechną i zalecaną praktyką. Dziś już wiemy, że takie postępowanie może doprowadzić do przeciążenia jednej z półkul, czego skutkiem mogą zaburzenia koncentracji, mowy, pamięci trudności w pisaniu, czytaniu a nawet nerwica — mówi psycholog.

Osoby leworęczne wymagają lepszego przygotowania i przystosowania do świata osób praworęcznych. Już w okresie przedszkolnym powinny być cierpliwie i systematycznie uczone prawidłowej postawy podczas rysowania, pisania, trzymania zeszytu i długopisu. Rodzic w domu może ćwiczyć z dzieckiem słabsze funkcje poprzez np. obrysowywanie przedmiotów, malowanie wacikami czy palcami, lepienie z gliny, plasteliny, masy solnej, wycinanie, wydzieranie, nawlekanie korali, szycie. To wszystko pomoże przygotować leworęcznego kilkulatka do zerówki, a potem do szkoły.

Pamiętajmy: leworęczność u dzieci nie jest niczym złym, wymaga jedynie większej obserwacji i pomocy. Pomocne w wychowaniu leworęcznego dziecka mogą być książki lub spotkania z psychologami.