Platforma Obywatelska (PO) – polska centroprawicowa partia polityczna, założona 24 stycznia 2001 (zarejestrowana 5 marca 2002 jako Platforma Obywatelska Rzeczypospolitej Polskiej) przez Andrzeja Olechowskiego, Macieja Płażyńskiego z AWS i Donalda Tuska z Unii Wolności. Ideologię partii można określić jako połączenie liberalizmu konserwatywnego i chadecji.
Program polityczny
PO opowiada się oficjalnie za zwiększeniem roli Parlamentu Europejskiego w strukturach UE.
Według PO fundamentem cywilizacji Zachodu jest biblijny Dekalog, zaś państwo nie może pozwalać, by łamano zawarte w nim zasady, co według partii jest pozbawianiem godności i praw innych osób. Według programu partii zadaniem Państwa jest roztropne wspieranie rodziny i tradycyjnych norm obyczajowych, służących jej trwałości i rozwojowi[1].
Sztandarowym hasłem partii dotyczącym gospodarki jest wprowadzenie podatku liniowego. Platforma chce utrzymać obowiązkową składkę ubezpieczeniową. Partia sprzeciwia się prywatyzacji szpitali i szkolnictwa. Partia postuluje dalsze regulowanie rynku paliw oraz koncesjonowanie wybranych branż.
Platforma popiera wprowadzenie zasady wyborów większościowych z jednomandatowymi okręgami wyborczymi do Sejmu, zmniejszenie liczby posłów w Sejmie, likwidację Senatu lub przekształcenie go w izbę korporacyjną składającą się z przedstawicieli samorządu, świata nauki, gospodarki i Kościoła a także daleko idące ograniczenie immunitetu parlamentarnego.
Partia sprzeciwia się wprowadzaniu w prawie rejestrowanych związków partnerskich lub legalizacji małżeństw osób tej samej płci[2].
Ponadto PO przeciwna jest legalizacji eutanazji, zmianom w prawie dotyczącym przerywania ciąży i legalizacji tzw. "miękkich narkotyków", a także planom przywrócenia kary śmierci.
PO najczęściej postuluje: likwidację bądź łączenie jednostek organizacyjnych w administracji w celu ograniczenia kosztów (tzw. tanie państwo), współpracę z UE, uproszczenie i zmniejszenie niektórych podatków, w zakresie na jaki pozwala prawo unijne, dalszą prywatyzację przedsiębiorstw państwowych, zniesienie poboru do wojska, walkę z bezrobociem i wprowadzenie armii zawodowej, wprowadzenie częściowej odpłatności za studia państwowe (z pozostawieniem państwowego finansowania systemu stypendialnego) oraz upublicznienie wszystkich teczek peerelowskich służb specjalnych.
Platforma Obywatelska jest przeciwna także tzw. dwuczłonowej władzy wykonawczej dlatego popiera wprowadzenie systemu kanclerskiego lub prezydenckiego.
Donald Franciszek Tusk (ur. 22 kwietnia 1957 w Gdańsku) – polski polityk, z wykształcenia historyk, Prezes Rady Ministrów od 16 listopada 2007, przewodniczący Platformy Obywatelskiej.
Przewodniczący klubu parlamentarnego PO od 5 listopada 2005 do 5 grudnia 2006, wicemarszałek Senatu IV kadencji w latach 1997-2001, wicemarszałek Sejmu IV kadencji w latach 2001-2005, senator IV kadencji, poseł na Sejm I, IV, V, VI kadencji, kandydat na urząd Prezydenta RP w 2005.
Wykształcenie
W 1976 został absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku. W 1980 ukończył studia historyczne na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego. Jego praca magisterska dotyczyła kształtowania się legendy Józefa Piłsudskiego w przedwojennych czasopismach.
Prawo i Sprawiedliwość (PiS) – centroprawicowa[1] partia polityczna zarejestrowana sądownie 13 czerwca 2001 (pierwszy komitet lokalny PiS powstał już 22 marca 2001), założona na fali popularności uzyskanej przez Lecha Kaczyńskiego podczas pełnienia przez niego funkcji ministra sprawiedliwości (VI 2000 – VII 2001). Działacze PiS starszej generacji wywodzą się w większości ze środowisk dawnej AWS (PC, SKL i ZChN) oraz ROP.
Program polityczny
PiS opowiada się za zwiększeniem praw dla ofiar przestępstw i zaostrzeniem kar dla przestępców w szczególności za przestępstwa przeciwko życiu, zdrowiu i mieniu.
Postuluje utworzenie Urzędu Antykorupcyjnego i wprowadzenie zasady jawności oświadczeń majątkowych polityków i urzędników. Partia popiera integrację z Unią Europejską, a także jest za polityką proamerykańską. PiS poparł także udział polskich żołnierzy w operacji w Iraku i sprzeciwia się ich natychmiastowemu wycofaniu.
PiS zaprezentował całościowy projekt nowej konstytucji przewidujący m.in.: przyznanie prezydentowi prawa wydawania na wniosek Rady Ministrów rozporządzeń z mocą ustaw, zmniejszenie Sejmu i Senatu, likwidację Rady Polityki Pieniężnej.
Partia sprzeciwia się: legalizacji eutanazji, aborcji, rejestracji związków homoseksualnych oraz legalizacji tzw. "narkotyków miękkich".
PiS postuluje natomiast: przywrócenie kary śmierci, utrzymanie bezpłatnej edukacji w szkołach podstawowych, średnich i wyższych uczelniach państwowych, bezpłatnej służby zdrowia, lustracji majątkowej polityków oraz upublicznienie nazwisk wszystkich agentów peerelowskich służb specjalnych i dekomunizację, a także zmniejszenie liczby mandatów w obu izbach Zgromadzenia Narodowego i wprowadzenie systemu semiprezydenckiego.
Program gospodarczy
W kwestiach gospodarczych partia opowiada się za gwarantowaniem bezpieczeństwa socjalnego obywatelom przez państwo i jego interwencjonizmem w ramach gospodarki rynkowej. PiS proponuje m.in.: wprowadzenie dwóch stawek podatku PIT (18 i 32%), wprowadzenie ulg podatkowych ze względu na ilość dzieci w rodzinie, utrzymanie zróżnicowanych stawek podatku VAT przy jednoczesnym obniżaniu stawki podstawowej, kontynuowanie prywatyzacji z wyłączeniem kilkudziesięciu spółek o strategicznym znaczeniu dla państwa. PiS sprzeciwia się cięciom w wydatkach socjalnych, a także proponuje wprowadzenie systemu gwarantowanych przez państwo kredytów na cele mieszkaniowe.
Jarosław Aleksander Kaczyński (ur. 18 czerwca 1949 w Warszawie) – polski polityk, twórca i prezes partii politycznych Porozumienie Centrum oraz Prawo i Sprawiedliwość, senator I kadencji, poseł na Sejm I, III, IV, V i VI kadencji, od 14 lipca 2006 do 16 listopada 2007 Prezes Rady Ministrów.
Doktor nauk prawnych, brat bliźniak prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego.
Uczęszczał początkowo do XLI Liceum Ogólnokształcącego im. Joachima Lelewela w Warszawie, ukończył w 1967 XXXIII Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w tym mieście. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1971 na Wydziale Prawa i Administracji uzyskał tytuł zawodowy magistra, a następnie 8 grudnia 1976 również na tym wydziale obronił pracę doktorską
Polskie Stronnictwo Ludowe (PSL) – centrowa partia agrarystyczna powstała 5 maja 1990 r. z połączenia PSL Odrodzenie (będącego kontynuacją ZSL) oraz wilanowskiego PSL.
Program polityczny
Podstawy programu PSL oparte są na zasadach doktryny agraryzmu. PSL opowiada się za interwencjonizmem państwowym (zwłaszcza w rolnictwie) i za zwolnieniem tempa prywatyzacji. Partia popierała wejście Polski do Unii Europejskiej pod warunkiem wynegocjowania korzystnych warunków. Po wejściu Polski do UE partia popiera silną integrację europejską i poszerzanie współpracy z krajami członkowskimi na zasadach partnerskich.
Partia sprzeciwia się: wprowadzeniu podatku liniowego; przywróceniu kary śmierci, legalizacji eutanazji i aborcji; rejestracji związków homoseksualnych; natychmiastowemu zniesieniu poboru do wojska i wprowadzeniu armii zawodowej; legalizacji tzw. "narkotyków miękkich" oraz rozdziałowi państwa od kościołów. Nie popiera likwidacji powiatów.
Postuluje natomiast: propozycję rozwiązania Senatu i powołania izby samorządowej; natychmiastowe wycofanie polskich wojsk z Iraku; utrzymanie bezpłatnej edukacji i służby zdrowia; upublicznienie wszystkich teczek peerelowskich służb; poprawienie stosunków z Rosją i Niemcami; odpolitycznienie mechanizmu i procedur wyboru do KRRiT, NBP, Trybunału Stanu, Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego, RPO, CBA, ABW; odbiurokratyzowanie i uproszczenie przepisów prawnych utrudniających prowadzenie działalności gospodarczej; wprowadzenie podatku rodzinnego, umożliwiającego wspólne rozliczanie rodzin; wspieranie ekologicznej agroturystyki i działanie dążące do decentralizacji władzy w Polsce.
Waldemar Pawlak (ur. 5 września 1959 w Modelu) – polski polityk, dwukrotny premier Polski w 1992 (nie stworzył rządu) oraz w latach 1993-1995, polityk PSL (prezes od 1991 do 1997 oraz od 2005), poseł na Sejm nieprzerwanie od 1989 (X, I, II, III, IV, V i VI kadencji), prezes Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych. Od 16 listopada 2007 minister gospodarki i wiceprezes Rady Ministrów.
Wykształcenie
Absolwent Wydziału Samochodów i Maszyn Roboczych Politechniki Warszawskiej. W grudniu 1981 uczestniczył w strajkach na tej uczelni. W czasie stanu wojennego pracował jako nauczyciel podstaw obsługi komputera w szkole podstawowej w Pacynie. Studia skończył w 1984, od tego roku prowadzi 17-hektarowe gospodarstwo rolne we wsi Kamionka koło Pacyny (d. woj. płockie) i (jak sam przyznaje) jest pasjonatem Internetu[1]. Na Akademii Ekonomicznej w Poznaniu pisał doktorat, ale nie został on ukończony[2].