7.PRZEKRÓJ TYPOWY NA ŁUKU I PROSTEJ
Pochylenie poprzeczne jezdni powinno zapewnić sprawne odprowadzenie wody. Pochylenie poprzeczne jezdni na odcinku prostym powinno mieć pochylenie nie mniejsze niż:
2% dla nawierzchni twardej ulepszonej
2,5% dla nawierzchni twardej nieulepszonej
3% dla nawierzchni gruntowej ulepszonej
jezdnia dwukierunkowa niezależnie od liczby pasów ruchu na odcinku prostym i na łuku odcinku krzywoliniowym nie wymagającym przechyłki powinna mieć przekrój daszkowy.
Jezdnie jednokierunkową projektuje się o jednostronnym pochyleniu poprzecznym.
Liczba pasów ruchu na jezdni ulicy zależy od klasy i funkcji ulicy oraz od prognozowanego miarodajnego natężenia ruchu, z wyjątkiem uli klasy D i L.
Na ulicach klasy E projektuje się jezdnie jednokierunkowe. Szerokość jezdni ulicy klasy E określa się jako sumę szerokości pasów ruchu. szerokość pasa ruchu wynosi 3,5m, liczbę pasów ruchu ustala się na podstawie prognozowanego miarodajnego natężenia ruchu.
Na ulicach klasy E projektuje się pasy awaryjne o szerokości 2,5m usytuowane po zewnętrznej stronie jezdni. Pochylenie poprzeczne pasa awaryjnego powinno być takie same jak na jezdni. Po wewnętrznej stronie jezdni projektuje się opaski wewnętrzne o szerokości 0,5m wliczane do szerokości środkowego pasa dzielącego.
Na ulicach klasy GP projektuje się jezdnie jednokierunkowe. Szerokość jezdni klasy GP określa się jako sumę szerokości pasów ruchu. szerokość pasa ruchu wynosi 3,5m, liczbę pasów ustala się na podstawie prognozowanego miarodajnego natężenia ruchu.
Wyjątkowo dopuszcza się przy modernizacji ulicy klasy GP pozostawienie przy jezdni pasów postojowych (tylko na krótkich odcinkach) oraz istniejących wjazdów bramowych. Szerokość jezdni na tych odcinkach należy zwiększyć o pas manewrowy o szerokości 3,0m.
Na ulicach klasy G należy projektować jezdnie jedno lub dwukierunkową, w zależności od funkcji ulicy, wielkości prognozowanego ruchu i możliwości terenowych.
Szerokość ulicy klasy G określa się jako sumę szerokości pasów ruchu i pasów manewrowych. Szerokość pasa ruchu wynosi 3,5m, liczbę ustala się na podstawie prognozowanego miarodajnego natężenia ruchu. Pasy manewrowe o szerokości 3,0m należy stosować na wszystkich odcinkach gdzie projektuje się pasy postojowe usytuowane bezpośrednio przy jezdni.
Pas manewrowy stosuje się w celu ochrony warunków ruchu i bezpieczeństwa na pasach ruch, przed zaburzeniami wywołanymi przez manewry związane z parkowaniem.
Na ulicach klasy Z projektuje się jezdnie dwukierunkowe. W przypadkach uzasadnionych względami ekologicznymi i przestrzennymi dopuszcza się projektowanie jezdni jednokierunkowych.
Szerokość jezdni dwukierunkowej ulicy klasy Z wynosi 13 lub 7m, a jezdni jednokierunkowej 7m. Liczbę pasów ruchu ustala się na podstawie prognozowanego miarodajnego natężenia ruchu. przy jezdniach ulicy klasy Z należy projektować pasy postojowe na wszystkich odcinkach gdzie występują potrzeby parkingowe.
Szerokość dwukierunkowej ulicy klasy L wynosi 6,0m. Na ulicach prowadzących ruchu komunikacji zbiorowej lub w obszarze przemysłowym należy projektować jezdnie o szerokości 7,0m. W obszarze zabudowy jednorodzinnej szerokość jezdni można zmniejszyć do 5,50m.
Przy jezdniach ulicy klasy L należy projektować pasy postojowe na wszystkich odcinkach gdzie występują potrzeby parkingowe.
Szerokość ulicy klasy D wynosi 5,5-6,0m. Dopuszcza się projektowanie jezdni o szerokości 4,50m, funkcjonującej jako jedno pasowa, na odcinkach do 100m przy pełnej widoczności.
Przy jezdniach ulic klasy D w obszarze zabudowy wielorodzinnej należy projektować pasy postojowe.
Przechyłka stosowana jest na łukach w kołowych w planie, tylko na ulicach układy podstawowego. Na ulicach klasy L i D przechyłki nie stosuje się.
Przechyłka jest to pochylenie poprzeczne jezdni na łuku w planie skierowane do wnętrza tego łuku, zmniejszające niekorzystne wpływ siły odśrodkowej na poruszający się pojazd po łuku.
Maksymalna wartość przechyłki wynosi:
6% dla ulic klasy E i GP
5% G i Z
4% dla ulic położonych na skrzyżowaniu
minimalna wartość przechyłki wynosi 2%.
Wartość przechyłki ustala się z zależności od promienia łuku w planie i Vp.
Wprowadzenie przechyłki dokonuje się na długości:
krzywej przejściowej jeżeli jest stosowana
odcinka prostego sąsiadującego z łukiem w planie, jeżeli nie stosuje się krzywej przejściowe
zamianę pochylenia poprzecznego jezdni zaleca projektować się poprzez obrót:
dookoła osi jezdni – w przypadku ulic jednojezdniowych
dookoła krawędzi pasa dzielącego lub osi każdej jezdni – w przypadku ulic dwujezdniowych
2.POSZERZENIE JEZDNI
Szerokość każdego pasa ruchu na łuku kołowym w planie należy zwiększyć o wartość obliczoną w następujący sposób:
40/R – na drogach klasy Z i wyżej oraz na ulicach klasy L zlokalizowanych w obszarze przemysłowo-usługowym oraz na którym odbywa się ruch zbiorowej komunikacji autobusowej
40/R – na drogach klasy D i na L inne niż wymieniowe wyżej
gdzie R jest promieniem osi jezdni wyrażonym w metrach, o obliczone poszerzenie należy zaokrąglać do 5cm w górę.
Nie należy poszerzać pasa ruchu jeżeli wartość obliczonego poszerzenia jest mniejsza niż 20cm oraz gdy jezdnia posiada dwa lub więcej pasów przeznaczonych dla jednego kierunku ruchu.
Zmianie szerokość jezdnia należy wykonać na krzywej przejściowej, prostej przejściowej lub łuku kołowym o większym promieniu.
Na łuku kołowym o promieniu mniejszym bądź równym od 25m, poszerzenie należy obliczać dla każdego pasa ruchu oddzielnie.