Wychowanie jako podstawowe pojęcie pedagogiczne- różne kategorie pojęciowe.

Globalizacja, socjalizacja, jurydyfikacja, humanizacje, hominizacja, nacjonalizacja.

Biurokratyzacja,

Wychowanie- etymologicznie, czyli ze względu na słowo-twórczą budowę wyrazu, „wychowanie” w języku polskim pierwotnie znaczyło tyle, co „żywienie, utrzymanie” to , co dziś zawiera się w chowie( hodowli) zwierząt i w wyrażaniu „ dobrze kogoś chować”, czyli dobrze odżywiać.

Kiedy używamy słowa” wychowanie” myślimy o:

- działaniu wychowawczym czyli czynnościach wychowawców,

- warunkach, okolicznościach i bodźcach czyli sytuacjach wychowawczych,

- wyniku czyli wytworze wszystkich działań i warunków,

- zachodzących zmianach, a więc o całkowitym procesie wychowawczego rozwoju człowieka.

Wychwanie to stwarzanie takich sytuacji wychowawczych w których……..

Prakseologiczne- najstarsze definicje podkreślają jako istotne dla wychowania przede wszystkim dziłania wychowawców, wpływanie na wychowanków i urabianie ich.

Ewolucyjne- kolejna grupa definicji podkreśla nie celowe urabianie wychowanka przez wychowujące społeczeństwo, lecz swobodny wzrost dziecka, określając, wychowanie jako proces samorzutnego rozwoju w zakresie różnego rodzaju doświadczenia nabywanego przez wychowanka.

Sytuacyjne- grupa trzecia określeń wychowania zwraca uwage na warunki i bodźce przyczyniające się do rozwinięcia wychowanka.

Adaptacyjne- czwarta grupa definicji skupia uwagę na wytworach i osiąganych skutkach działania wychowawczego. W tym ujęciu proces wychowania polega na kształtowaniu się charakteru lub osobowości wychowanka, jego wykształcenia lub światopoglądu.

Podsumowanie:

- wychowanie jako naprawa ludzkiego życia

- wychowanie jako stawienie i rozwiązywanie zadań

- wychowanie jako zmiana celowa

- wychowanie jako wprowadzenie w życie wartościowe

- wychowanie jako kierowanie rozwojem( człowiek w różnych fazach życia)

- wychowanie jako towarzyszenie jednostce ( nurt antypedagogiki)

1. Pajdocentryzm i didoloscentryzm.

2. Socjologizm praktyczny

3. Pedagogika

4. Wychowanie

5. Co to jest społ. Konsumpcyjne

6. Podział wychowania

7. Związek pedagogiki z naukami społecznymi

8. Orientacje jakościowe i ilościowe

9. Religie Judaizm/ Prawosławie

10. Funkcje wyjaśniające opisowe.

Oświata XXI wieku – kierunki przeobrażeń

Zmiany, które następują, są najbardziej widoczne w postaci:

- szybkiego rozwoju technologii informatycznej; jest ona szybsza w działaniu, tania, dostępna przyjazna, wielostronna

- globalizacji produkcji( towary i usługi) finansów, rynków, oczekiwań

- nowych wyzwań dotyczących roli i suwerenności państw narodowych, zacieśniających się więzi między strukturami krajowymi a międzynarodowymi

- fali innowacji i przedsiębiorczości w skali światowej po przezwyciężeniu tradycyjnych barier czasu, granic, języka

Alvin Toffler uważa, że:

- zwycięży ten, kto będzie miał dostęp do informacji i umiejętność jej przetwarzania i stosowania. Wiedza stanie się najważniejszą wartością współczesnej cywilizacji.

Społeczeństwo informacyjne

- samo pojęcie „ społeczeństwo informacyjne” zostało sformułowane w Japonii przez Tadlo Umesao w 1963 roku. Zaczęto przewidywać wielką rolę elektroniki w nowej cywilizacji opierającej się na technologiach informatycznych ( produkcja towarów sterowanych). Japonia stała się liderem produkcji z zakresu technik informacyjnych.

Najważniejszą cechą nowego społeczeństwa miała być „ wiedza teoretyczna”, źródło wartości i rozwoju społeczeństwa przyszłości.

Istnieją trzy kierunki zmian w społeczeństwie informacyjnym:

- globalizacja gospodarki, technologii i i komunikacji

- potwierdzenie waznej roli „ tożsamości” jako źródła znaczenia

- kryzys państw narodowych na rzecz państw sieciowych

Komputopia:

- społeczeństwo dobrobytu, będącego udziałem wszystkich

- jednostki uwolnione od trudu pracy na taśmie produkcyjnej, będą się organizować w formie dobrowolnych społeczności do realizacji różnych celów

- społeczeństwo będzie bezklasowe, wolne od władzy centralnej

- ludzie będą żyli w symbiotycznym związku z naturą