20. Znaczenie edukacji matematycznej w procesie indywidualnego rozwoju dziecka, oraz w życiu społecznym.

Matematyka jest nie tylko konstrukcją formalną, zasobem gotowej wiedzy, której można się nauczyć. Jest to pewien sposób patrzenia na świat, środek ułatwiający jego rozumienie. Należy jej uczyć przede wszystkim jako użytecznego narzędzia, sposób myślenia. Nauczanie matematyki rozpoczyna się obecnie we wczesnym wieku dziecka, ponieważ podstawowe pojęcia matematyczne stanowią jądro rozwoju; tak indywidualnego, jak i społecznego. Warto zauważyć, że nauczanie matematyki może być postrzegane jako narzędzie zarówno wspierające rozwój dziecka jak i jako narzędzie do rozwiązywania krytycznych problemów społeczeństwa globalnego. Znaczenie liczb, rozumienie przestrzeni, matematyczne ABC i inne fundamentalne umiejętności i pojęcia matematyczne są istotne dla społecznego i personalnego wzrostu. W szczególności myślenie przyczynowo- skutkowe, charakterystyczne dla matematyki, pomaga w prowadzeniu dialogów i negocjacji. W ten sposób wspiera zachowania etyczne, rozumienie ludzkich praw i obowiązków. Umiejętność organizowania i wykorzystania danych jest cenna niemal we wszystkich sferach życia indywidualnego i społecznego. Poszukiwanie rozwiązań promuje kreatywność, elastyczność myślenia, rozwija umiejętność adoptowania się do nowych sytuacji, zaś znajdowanie (wielu) rozwiązań wspiera rozwój poczucia własnej wartości. Dzieci powinny uczyć się porozumiewać, wypowiadać i opisywać swoje pomysły i wątpliwości, mieć prawo do prób i błędów, współpracować ze sobą. Muszą nauczyć się także wysłuchiwać innych , a przede wszystkim zdobywać wiedzę samodzielnie, „szukać własnych dróg do matematyki”. Edukację matematyczną dzieci należy widzieć szeroko. Musi być połączona z intensywnym rozwojem myślenia, z kształtowaniem odporności emocjonalnej oraz ćwiczeniami pewnych umiejętności matematycznych. Najważniejsze w edukacji matematycznej są osobiste doświadczenia dziecka. Osobiste doświadczenia dziecka: rozwijają myślenie, hartują dziecięcą odporność, tworzą pojęcia i doskonalą umiejętności. W trakcie tych doświadczeń dziecko musi mówić. Nazywanie przedmiotów oraz wykonywanych czynności sprzyja koncentracji uwagi i pomaga dziecku dostrzegać to, co ważne. Do uczenia się matematyki konieczna jest dojrzałość psychiczna. Na psychiczną dojrzałość składają się następujące elementy:
1. Odpowiedni poziom operacyjnego rozumowania.
2. Świadomość w jaki sposób należy poprawnie liczyć przedmioty.
3. Stosunkowo wysoki poziom odporności emocjonalnej na sytuacje trudne.
4. Należyta sprawność manualna, percepcji spostrzegania oraz koordynacja wzrokowo - ruchowa.
Dlatego w uczeniu się matematyki bardzo ważna jest odporność emocjonalna, która wyraża się zdolnością do kierowania swym zachowaniem w racjonalny sposób, mimo przeżywanych napięć i emocji ujemnych. Odporność emocjonalną można kształtować, zwłaszcza u dzieci w trakcie wychowania w naturalny sposób, organizując ćwiczenia rozwijające zdolność do rozumnego kierowania swym zachowaniem w sytuacjach trudnych. 
Jak już wcześniej wspomniałam uczenie się matematyki z pewnością wiąże się z koordynacją wzrokowo - ruchową i sprawnością manualną, co wymaga bowiem od dzieci, aby dokonały wiele czynności opartych na spostrzeganiu wzrokowym, sprawności rąk i koordynacji wzrokowo – ruchowych. Wszystko to sprawia, że uczenie się matematyki jest ściśle związane z gotowością dzieci do nauki czytania i pisania. W jednym i w drugim przypadku wymaga się wysokiego poziomu sprawności percepcyjno motorycznych. Dziecko musi wykazywać się zdolnością do przeprowadzania percepcyjnych analiz i syntez wzrokowych. Na tej podstawie dziecko może różnicować, a następnie identyfikować kształt i położenie cyfr, liter, natomiast odwzorowywanie i rysowanie związane z zadaniami wymaga dobrej sprawności manualnej.
Trzeba pamiętać, że ucząc matematyki wyposażamy dzieci we wzorce i środki argumentacji, a ich znajomość umożliwi im korzystanie z nich w razie potrzeby, np. ludzie często dochodzą w dyskusji do zupełnie różnych wniosków, choć rozumują logicznie, bo wychodzą z różnych założeń lub z różnych definicji pojęć. Matematyka uczy zadawania pytań i ich zwięzłego formułowania, rozwija też intuicję i dociekliwość. Uczy uczniów pokonywania trudności i wytrwałości. Matematyka uczy zdolności do skupienia uwagi przez dłuższy czas, rozwija sprawność manualną i koordynację wzrokowo - ruchową. Dzieci uczące się matematyki są wytrwałe, skupione i całą mocą dążą do celu. Jak widać matematyka jest bardzo potrzebna zarówno w procesie indywidualnego rozwoju dziecka jak i w życiu społecznym, dlatego należy starać się zachęcać dzieci do jej nauki. Należy przy tym pamiętać, że nauka matematyki wymaga sporego wysiłku ze strony dziecka, a także fachowej wiedzy i wielkiej cierpliwości ze strony dorosłych.