Amy Winehouse[edytuj]

Amy Winehouse
Amy Winehouse (2007)
Imię i nazwisko	Amy Jade Winehouse
Data i miejsce urodzenia	14 września 1983 Londyn
Pochodzenie	Wielka Brytania
Data i miejsce śmierci	23 lipca 2011 Londyn
Instrument	gitara
Gatunek	R&B^[1], soul^[1], jazz^[1], Ska
Zawód	wokalistka
Aktywność	1998-2011
Wytwórnia płytowa	Island Records
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Kolekcja cytatów w Wikicytatach
Strona internetowa

Amy Jade Winehouse^[2] (ur. 14 września 1983 w Londynie, zm. 23 lipca 2011 tamże^[3]) – angielska wokalistka soul, jazz i R&B oraz autorka tekstów piosenek.

Spis treści

  [ukryj] 

• 1 Dzieciństwo

• 2 Kariera muzyczna

  • 2.1 2003-2004: Frank

  • 2.2 2006-2008: Back to Black

  • 2.3 2009-2011: Lioness: Hidden Treasures

• 3 Życie osobiste

• 4 Dyskografia

• 5 Nagrody i wyróżnienia

• 6 Przypisy

• 7 Linki zewnętrzne

Dzieciństwo[edytuj | edytuj kod]

Winehouse urodziła się i dorastała w Southgate, północnej dzielnicy Londynu; wywodziła się z rodziny żydowskiej o tradycjach jazzowych^[4]. Jej ojciec Mitchell jest taksówkarzem i muzykiem, matka – farmaceutką, piosenkarka miała też starszego brata Alexa. Uczęszczała do Ashmole School. W wieku dziesięciu lat założyła krótko działającą grupę muzyczną o nazwie Sweet 'n' Sour. Artystka swój zespół opisała jako „żydowskie odzwierciedlenie zespołu Salt-N-Pepa”. Po rozpadzie Sweet 'n' Sour dołączyła do Sylvia Young Theatre School, jednak rok później (w wieku trzynastu lat) została wyrzucona ze szkoły za kolczyk w nosie^[5]. Po tym incydencie uczęszczała do BRIT School.

Winehouse umiała grać na gitarze od trzynastego roku życia; śpiewała profesjonalnie od szesnastych urodzin, kiedy to jej przyjaciel Tyler James, wokalista soulowy, wysłał nagranie demo Amy wytwórni A&R Records^[4]. Po rozmowach z różnymi wytwórniami płytowymi, Winehouse dołączyła do Island Records (Universal Music), z którą była związana do końca życia.

Kariera muzyczna[edytuj | edytuj kod]

2003-2004: Frank[edytuj | edytuj kod]

Debiutancki album Winehouse, Frank, został wydany dnia 20 października 2003 roku. Wyprodukowany został głównie przez Salaam Remi. Większość utworów na płycie inspirowana jest muzyką jazzową. Wszystkie piosenki w albumie zostały napisane przez Amy; jedynie dwa covery nie posiadają wkładu własnego artystki. Album został ciepło przyjęty przez krytyków muzycznych^[6]. Znawcy muzyki jazzowej podkreślają, iż głos Winehouse można porównywać do głosów takich śpiewaczek jak Sarah Vaughan czy Nina Simone^[7].

W roku 2004 Amy Winehouse została nominowana do BRIT Awards w kategorii „Najlepsza solowa artystka”. W tym samym czasie debiutancki album Amy uzyskał w jej rodzinnym kraju status platynowego, a ona sama wygrała nagrodę najlepszego twórcy tekstów muzycznych Ivor Novello Awards za utwór „Stronger Than Me” (wyprodukowany przez Salaam Remi)^[8]. Płyta została nominowana do nagrody Mercury Music Prize 2004. W tym samym roku Amy pojawiła się na takich festiwalach jak Glastonbury Festival, czy V Festival.

Amy Winehouse w Berlinie (2007)

2006-2008: Back to Black[edytuj | edytuj kod]

Drugi studyjny album Winehouse, Back to Black, ukazał się 30 października 2006 i od razu podbił szczyt brytyjskiej listy sprzedaży UK Album Chart debiutując na pierwszej pozycji 1. Album sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy (jedynie Wielka Brytania). Płyta została wyprodukowana przez Marka Ronsona oraz Salaam Remi.

Ponieważ odniósł ogromny sukces na Wyspach Brytyjskich, Winehouse zdecydowała się wydać album w różnych krajach na całym świecie, m.in. w Stanach Zjednoczonych, gdzie podobnie jak w UK longplay sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy oraz uzyskał status potrójnej platyny^[9]. Najwyższa pozycja na amerykańskiej liście sprzedaży Billboard 200 to 6. miejsce.

Pierwszym, a zarazem głównym singlem promującym album był utwór „Rehab”, który odniósł sukces zarówno w Wielkiej Brytanii zajmując 7. pozycję, jak i w Stanach Zjednoczonych(miejsce 9).

W roku 2007 album Back to Black został nominowany do nagrody BRIT Awards w kategorii „Najlepszy album”. Mimo iż nie on zdobył tego tytułu, sama wokalistka zdobyła tę nagrodę w innej kategorii – „Najlepsza solowa artystka”. W 2008 Amy Winehouse otrzymała pięć Nagród Grammy. Back to Black został wyróżniony jako najlepszy album popowy, Rehab jako nagranie roku i piosenka roku, a sama piosenkarka jako najlepsza wokalistka roku (Rehab) i jako nowicjuszka roku.

2009-2011: Lioness: Hidden Treasures[edytuj | edytuj kod]

Na 5 grudnia 2011 roku zaplanowano premierę pośmiertnego albumu Lioness: Hidden Treasures. Na płycie się 11 niepublikowanych utworów oraz duet z Tonym Bennettem Body and Soul. Wyboru utworów dokonali producenci Salaam Remi i Mark Ronson^[10].

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

18 maja 2007 w Miami Winehouse poślubiła Blake'a Fieldera-Civila. 16 lipca 2009 doszło jednak do rozwodu, którego głównym powodem była zdrada ze strony artystki oraz niewielka ilość czasu, jaki małżonkowie spędzali razem.

Winehouse była uzależniona od alkoholu i narkotyków. Ponadto oświadczyła publicznie, że ma problemy z depresją i cierpi na bulimię. W 2008 roku jej ojciec przyznał także, że wokalistka cierpiała na rozedmę płuc, które wydolne były w zaledwie 70%. Główny wpływ miał na to nikotynizm piosenkarki^{[potrzebne źródło]}.

Występ Winehouse 18 czerwca 2011 w Belgradzie inaugurował jej europejską trasę koncertową. Artystka odurzona alkoholem pojawiła się na scenie ze znacznym opóźnieniem, miała problemy z koncentracją, poruszaniem się oraz śpiewaniem. Prawdopodobnie została ona wówczas, mimo widocznego upojenia, zmuszona do występu, mimo iż nie pamiętała w jakim mieście się znajduje, imion członków zespołu, ani tekstów piosenek^[11]. Nawet w takim stanie była ona świadoma dziejącej się katastrofy i wielokrotnie usiłowała zejść ze sceny, jednak była powstrzymywana przez członków zespołu i ochronę^[12]. Z powodu stanu zdrowia piosenkarki odwołano dwa kolejne koncerty^[13][11][14]. 21 czerwca ogłoszono, że zostały odwołane wszystkie pokazy jej europejskiej trasy koncertowej^[15][3]. 20 lipca pojawiła się gościnnie na koncercie swojej chrześnicy, Dionne Bromfield w Londynie. Było to ostatnie publiczne wystąpienie w jej życiu.

23 lipca 2011, około godziny 16 (17 czasu polskiego), Winehouse została znaleziona martwa w swoim mieszkaniu w londyńskiej dzielnicy Camden^[3]. Policja obecna w domu piosenkarki potwierdziła informację o jej zgonie, jednak jego przyczyna nie była jeszcze znana^[16].

Amy Winehouse została pochowana 26 lipca 2011 w obrządku żydowskim na cmentarzu Edgwarebury w Londynie. W uroczystościach pogrzebowych udział wzięli między innymi Kelly Osbourne i Mark Ronson, a także jej ostatni partner życiowy Reg Traviss.

26 października 2011 ujawniono wyniki śledztwa w sprawie śmierci Amy Winehouse, którym dowodziła Suzanne Greenaway. Śledztwo wykazało, że był to nieszczęśliwy wypadek spowodowany dobrowolnym wypiciem dużej ilości alkoholu po czym doszło do wstrząsuwywołanego intensywnym przyjmowaniem alkoholu po okresie abstynencji. Jak ogłoszono kilka godzin po ukazaniu się raportu ze śledztwa, Winehouse miała 416 mg alkoholu na 100 ml krwi, co odpowiada 4 promilom^[17].

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia Amy Winehouse.

• 2003: Frank

• 2006: Back to Black

• 2011: Lioness: Hidden Treasures

Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Rok Kategoria Uwagi BRIT Awards 2004 Best Female Solo Artist Nominacja^[18] Best Urban Act Nominacja^[18] 2007 Best Female Solo Artist Nagroda^[19] British Album (Back to Black) Nominacja^[19] 2008 Best British Single ("Valerie") Nominacja^[20] Echo Music Awards 2008 Best International Female Artist – Rock/Pop Nominacja 2009 Nagroda Album of the Year Nominacja Elle Style Awards 2007 Best British Music Act Nagroda^[21] Grammy Awards 2008 Album of the Year (Back to Black) Nominacja^[22] Best Pop Vocal Album (Back to Black) Nagroda^[23] Record of the Year Nagroda^[23] Song of the Year Nagroda^[23] Best Female Pop Vocal Performance Nagroda^[23] Best New Artist Nagroda^[23] Ivor Novello Awards 2004 Best Contemporary Song Musically & Lyrically ("Stronger Than Me") Nagroda 2007 Best Contemporary Song ("Rehab") Nagroda 2008 Best Song Musically & Lyrically ("You Know I'm No Good") Nominacja Best Song Musically & Lyrically ("Love Is a Losing Game") Nagroda Best Selling Song ("Rehab") Nominacja Mercury Prize 2004 Album of the Year Nominacja 2007 Nominacja^[24] Meteor Music Awards 2008 Best International Female Nagroda^[25] MOBO Awards 2007 Best UK Female Nagroda^[26] Best R&B Nominacja^[27] Best Song ("Rehab") Nominacja^[27] Best Video ("Back to Black") Nominacja^[27] MOJO Awards 2007 Best New Act Nominacja Album of the Year (Back to Black) Nominacja^[28] Song of the Year ("Rehab") Nagroda^[29] Vibe Awards 2007 Breakthrough Artist of the Year Nominacja^[30]

Rok Kategoria Uwagi MTV Europe Music Awards 2007 Album of the Year (Back to Black) Nominacja Most Addictive Track ("Rehab") Nominacja Artist's Choice Nagroda^[31] 2008 Act of the Year Nominacja MTV Video Music Awards 2007 Female Artist of the Year Nominacja^[32] Best New Artist Nominacja^[32] Video of the Year ("Rehab") Nominacja^[32] mtvU Woodie Awards 2007 Woodie of the Year Nominacja^[33] NME Awards 2008 Best Solo Artist Nominacja^[34] Villain of the Year Nominacja^[34] Worst Dressed Performer Nagroda Best Music DVD Nominacja^[34] 2009 Villain of the Year Nominacja^[35] Worst Dressed Nagroda^[36] NRJ Music Awards 2008 International Revelation of the Year Nominacja^[37] International Album of the Year (Back to Black) Nominacja^[37] Popjustice £20 Music Prize 2007 Best British Pop Single of the Year Nagroda^[38] Premios 40 Principales 2008 Best Non-Spanish International Song ("Rehab") Nominacja^[39] Q Awards 2007 Best Album (Back to Black) Nagroda^[40] Teen Choice Awards 2007 Breakout Female Artist Nominacja^[41] Urban Music Awards 2008 Best Neo-Soul Act Nagroda^[42] 2009 Best Female Nominacja^[43] Vodafone Live Music Awards 2007 Best Female Nagroda^[44] 2008 Nominacja^[45] World Music Awards 2007 World's Best-Selling Pop/Rock Female Artist Nominacja World's Best-Selling New Artist Nominacja 2008 Best Selling Pop/Rock Female Nagroda^[46]