Lektura obowiązkowa: Nie-żydowskie ofiary holokaustu
The Holocaust: Non-Jewish Victims
Terese Pencak Schwartz
[podkreślenia OG]
Choć Żydzi byli głównymi ofiarami nazistowskiego zła, celami opartymi na względach rasowych i politycznych były liczne inne grupy. Te inne grupy to LGBTQ, niesprawni fizycznie i psychicznie, Romowie (Cyganie), Polacy i inne słowiańskie narody, świadkowie Jehowy i członkowie politycznych grup oporu. Ale tragicznie, te nie-żydowskie ofiary są typowo nie uważane za ofiary holokaustu. Zdaniem Yad Vashem Holocaust Memorial Museum w Jerozolimie – "W latach 1950 angielskie określenie holokaust zaczęto stosować jako termin dla mordu Żydów przez nazistów w Europie. Mimo że tego określenia czasem używa się w odniesieniu do mordu innych grup przez nazistów, to ściśle mówiąc, te grupy nie należą do kategorii holokaustu, ani nie uwzględnia się ich w generalnie przyjętej statystyce 6 mln ofiar holokaustu".
Najpierw musimy zbadać egocentryczną i maniakalną ideologię Hitlera. Był on kanclerzem Niemiec w czasie holokaustu, do władzy doszedł w 1933, kiedy Niemcy przeżywały wielkie problemy gospodarcze. Obiecał Niemcom, że da im dobrobyt, i jego działania wojskowe przywrócą Niemcom pozycję potęgi w Europie.
Hitler miał wizję aryjskiej rasy panów, która rządziłaby Europą. Wykorzystywał potężne techniki propagandowe żeby przekonać nie tylko naród niemiecki, ale i niezliczone inne, że gdyby usunęli narody stojące im na drodze, degeneratów i gorsze rasowo, to oni – wielcy Niemcy osiągną dobrobyt.
"Sąsiadująca Polska – pierwszy cel: Wszyscy Polacy znikną ze świata… Kluczowe jest żeby wielki naród niemiecki uważał to za główne zadanie, zniszczenie wszystkich Polaków" -Heinrich Himmler
Pierwszym celem Hitlera był najbliższy sąsiad na wschodzie, Polska. Kraj rolniczy o małej sile wojskowej. Hitler zaatakował Polskę 1 września 1939 z trzech stron, i po miesiącu Polska została zdobyta.
W Polsce Hitler zobaczył grunty rolne w bliskiej odległości od Niemiec, zamieszkałe przez skromnych a silnych i zdrowych rolników. Hitler szybko przejął kontrolę nad Polską konkretnie niszcząc polską klasę wiodącą – inteligencję. W ciągu kolejnych kilku lat wyłapano miliony polskich obywateli i albo umieszczono ich w niemieckich gospodarstwach jako robotników-niewolników, i w fabrykach, albo zabrano do obozów koncentracyjnych, w których wielu albo zmarło z głodu czy zapracowało się na śmierć, albo wykorzystano w eksperymentach medycznych.
Żydów w Polsce zmuszono do zamieszkania w gettach, a z nie-Żydów zrobiono więźniów w ich własnym kraju. Nikt nie mógł z tego się wydostać. Niemcy przejęli gospodarstwa i polskie fabryki. Większość zdrowych obywateli zmuszono do niewolniczek pracy. Młodych Polaków zaciągano do niemieckiej armii. Dzieci o blond włosach "germanizowano" i od wczesnych lat szkolono na zwolenników nazistów.
Świadkowie Jehowy
W każdym europejskim kraju, nawet w Niemczech, byli tacy, którzy nie wierzyli w nazistowską ideologię, i którzy gotowi byli umrzeć za swoją wiarę. Być może żadna inna grupa nie zajmowała tak mocnego stanowiska jak Świadkowie Jehowy. Hitler czuł się szczególnie zagrożony przez tę silną grupę chrześcijan, gdyż oni od samego początku odmówili uznania żadnego Boga poza Jehową.
Proszeni o podpisanie dokumentów lojalności do nazistowskiej ideologii – odmawiali. Świadków Jehowy zmuszono do noszenia purpurowych opasek na ramieniu, i tysiące uwięziono jako "niebezpiecznych" zdrajców, gdyż odmówili ślubowania lojalności wobec III Rzeszy.
Romscy Cyganie
Podobnie jak Żydów, Romów wybrano do całkowitej zagłady, tylko z powodu ich rasy.
Mimo że Żydów określa się religią, naród żydowski Hitler postrzegał jako konieczny do całkowitej zagłady. Jak Romscy Cyganie byli narodem wędrownym prześladowanym przez wieki. W wielu europejskich krajach obu grupom odmawiano niektórych przywilejów. Żydów i Cyganów Niemcy uważali za gorsze rasowo i degeneratów, dlatego bezwartościowe.
Cyganów przeniesiono na ustanowione przez nazistów specjalne tereny, i pół miliona z nich – stanowiących niemal cała wschodnio-europejską populację Romów (Cyganów) – zgładzono w czasie holokaustu.
Odważne organizacje oporu
Każdy europejski kraj miał swoje odważne organizacje oporu. Polska armia podziemna – składająca się z dzieci, nastolatków, mężczyzn i kobiet – obroniła życie tysięcy swoich żydowskich i nie-żydowskich obywateli. Wielu zginęło za odważne akcje przeciwko nazistom.
Mimo że nawet większość obywateli niemieckich popierała hitlerowski plan rządzenia Europą, to byli tacy, którzy zmarli dlatego, że odmówili wyrażenia zgody na plan Hitlera.
Księża i pastorzy zmarli za wiarę
Hitler chciał nie tylko podbić całą Europę, ale chciał też utworzyć nową religię i zastąpić Jezusa Chrystusa jako człowiek zasługujący na kult. Oczekiwał iż jego zwolennicy będą czcić nazistowską ideologię. Skoro katoliccy księża i chrześcijańscy pastorzy często byli wpływowymi liderami w swoich wspólnotach, bardzo wcześnie naziści ich poszukiwali. Tysiące katolickich księży i chrześcijańskich pastorów wywieziono do obozów koncentracyjnych. W Dachau koło Monachium, Niemcy, zorganizowano specjalne baraki dla duchownych. Kilku przeżyło, na niektórych dokonano egzekucji, a większości pozwolono na powolną śmierć z głodu lub chorób. [w Dachau zginął jedyny brat mojej Mamy]
Różowe trójkąty dla homoseksualistów
Ponieważ plan Hitlera wielkiej rasy panów nie miał miejsca dla żadnych homoseksualistów, wielu mężczyzn z wszystkich krajów, łącznie z Niemcami, prześladowano, torturowano i zabito. Hitler nawet przeszukał swoich ludzi, i odkrytych podejrzewanych homoseksualistów wysłano do obozów koncentracyjnych w mundurach SS i z medalami. Homoseksualni więźniowie musieli nosić różowe trójkąty na ubraniu żeby można ich było łatwo rozpoznać i dalej poniżać w obozach. W czasie holokaustu w obozach zginęło 5.000-10.000 homoseksualistów.
Nie ma miejsca dla niepełnosprawnych
Naziści zdecydowali iż stratą czasu i pieniędzy było udzielanie wsparcia dla niepełnosprawnych. W czasie "programu czystek" tysiące ludzi z różnymi niepełno sprawnościami uznano za bezużytecznych i po prostu uśpiono jak psy i koty.
Sterylizacja murzyńskich dzieci
Przed I wojną światową w Niemczech było trochę ciemnoskórych dzieci pochodzenia afrykańskiego. Ale w czasie I wojny światowej, za okupacji sojuszniczej, Francuzi sprowadzili afrykańskich żołnierzy. Większość Niemców wrażliwych na rasę gardzili "inwazją" ciemnoskórych. Niektórzy z tych murzyńskich żołnierzy żenili się z białymi Niemkami i rodziły się dzieci nazywane "nadreńskimi bękartami" albo "czarną hańbą". W Mein Kampf Hitler napisał, że usunie wszystkie dzieci pochodzenia afro-niemieckiego, gdyż uważał ich za "obrazę" narodu niemieckiego.
"Mulackie dzieci rodziły się w wyniku gwałtu, albo dlatego że biała matka była prostytutką" - napisał Hitler. "W obu przypadkach nie ma najmniejszego moralnego obowiązku wobec dzieci obcej rasy". Naziści założyli tajną grupę. Komisję Nr 3, do organizowania sterylizacji tych "nadreńskich bękartów" żeby zachować czystość aryjskiej rasy. W 1937 wszystkie samorządy w Niemczech miały przedstawić listę wszystkich Mulatów. Następnie te dzieci zabierano z domów czy szkół bez pozwolenia rodziców i stawiano przed komisją. Kiedy ustalono, że dziecko miało murzyńskie pochodzenie, natychmiast zabierano je do szpitala i sterylizowano. Medycznie wysterylizowano około 400 dzieci – wielokrotnie bez wiedzy rodziców.
Śmierć albo rozwód – wybór dla wielu
Wielu małżonków i małżonek Żydów w Niemczech zmuszono do wyboru między rozwodem i obozami koncentracyjnymi. Hitler nie pozwalał na małżeństwa "międzyrasowe". Ci którzy zdecydowali pozostać w małżeństwie byli karani więzieniem w obozach, gdzie wielu zmarło.
Źródła: Zapomniany holokaust / Holocaust Forgotten, Yad Vashem
https://www.jewishvirtuallibrary.org/non-jewish-victims-of-the-holocaust