4. koleje dużych predkosci – projektowanie i nawierzchnia
Kolej dużych prędkości w Europie - system połączeń kolejowych na których składy zespolone osiągają prędkość przynajmniej 200km/h lub więcej, wyposażony w jednolity system zarządzania ruchem i sygnalizacji ETCS oraz wchodzący w jego skład system sygnalizacji ERTMS.
Trasy europejskie i operatorzy
Belgia/Francja/Holandia – sieć Thalys
Francja – sieć TGV
Francja/Wielka Brytania/Belgia – sieć Eurostar
Hiszpania – sieć AVE i RENFE
Niemcy – sieć ICE
Portugalia - sieć Alfa Pendular
Szwecja – szybkie pociągi X 2000
Turcja
Wielka Brytania - trasa West Coast Main Line (WCML) obsługiwana przez Virgin Trains składami Pendolino British Rail Class 390
Włochy – sieć TAV, na której kursują pociągi Eurostar Italia narodowego przewoźnika TrenItalia, w 2011 r. równolegle przewozy zamierza oferować niezależny operator NTV.
KONSTRUKCJA (od romana) :
- większe promienie łuków (4km na liniach starszych i 7km na nowych liniach). Zmniejsza to siłe odśrodkowa przez co jest mniej odczuwalna przez pasazerow i zwieksza komfort jazdy.
- nachylenie toru sięga do 3.5%. Wg TSI wartość ta jest zalecana dla tras na ktorych pociągi na danym odcinku jada z maksymalna predkoscia. Przy prędkościach mniejszych zalecane jest ta wartość zmniejszyc
- zwiekszona przechylka toru. Ogranicza to możliwość korzystania z linii wolnych pociagow (towarowych) rownoczesnie umozliwiajac szybsza jazde pociągom pasażerskim.
- zwiekszona srednica tuneli z uwagi na zmiany ciśnienia związane z wjezdzaniem do tunelu z duza predkoscia
- odstep miedzy torami zwiększony w celu zmniejszenia szarpniec wywolanych przez zmiany ciśnienia podczas wymijania się pociagow jadących z duza predkoscia. Tradycyjny rozstaw torow w linii magistralnej to 4(4.5)m
- zwiekszona precyzja układania torow oraz zwiekszona grubość podsypki
- podkłady strunobetonowe sa umieszczane w odstępach mniejszych niż tradycyjnie (czyli 60cm)
- podobnie jak w obecnych standardach, na liniach dużych predkosci kładzie się szyny bezstykowe
- przewody sieci trakcyjnej sa napięte z wieksza siła tak, aby zapewnić stabilny kontakt pantografu z siecia trakcyjna przy wysokiej predkosci
- podobnie jak w obecnych standardach nowo projektowanych linii kolejowych nie projektuje się skrzyzowan jednopoziomowych a wyłącznie w dwóch poziomach (za pomocą obiektow inżynieryjnych). Dodatkowo na mostach znajduja się czujniki pozwalające wykryc obiekty znajdujące się na torach
- wszystkie odgalezienia sa bezkolizyjne co oznacza, ze pociągi korzystające z rozjazdow nie przecinają toru dla ruchu w przeciwnym kierunku
Załozenia techniczne budowy KDP w Polsce (jeszcze koncepcja Y) :
- Pociągi poruszać się będą z maksymalną szybkością 350 km/h.
- Maksymalna długość pociągu wyniesie 400 metrów (dwa składy). Typowa długość to
200 m (jeden skład).
- Szerokość pasa zajętego przez torowisko wraz z nasypami i infrastrukturą wyniesie
średnio około 45-50 m. Całkowita szerokość może wynieść nawet 80 m (2x40 m),
gdyż wzdłuż torowiska muszą być umieszczone takie elementy jak: równoległa droga
serwisowa, odwodnienia, korytka na okablowanie dla systemów sterowania
sygnalizacji itd. Należy również pamiętać, że wielkość ta może być większa, gdy tory
umieszczone będą na dużych nasypach lub w głębokich wykopach.
- Teren wzdłuż linii będzie na całej długości ogrodzony.
- Intensywność ruchu (liczba pociągów w porze dziennej i porze nocnej) będzie
zróżnicowana na poszczególnych odcinkach przy czym maksymalny zakładany ruch
wynosi 76 pociągów w ciągu doby w porze dziennej.
- Dla zasilania KDP konieczne będą linie wysokiego napięcia i podstacje elektryczne.
- Zakłada się, że tory KDP będą użytkowane wyłącznie dla przewozów pasażerskich.
Po torach KDP nie będzie przewozów towarowych, a w szczególności nie będzie
realizowanych przewozów substancji niebezpiecznych.
5. Geometryczne kształtowanie i konstrukcja nawierzchni drog i ulic
TRASOWANIE:
PROJEKTOWANIE NIWELETY:
KONSTRUKCJA NAWIERCHNI:
Klasyfikacja nawierzchni
Podział z uwagi na odkształcalność:
Konstrukcje sztywne
Konstrukcje półsztywne
Konstrukcje podatne
2. Podział z uwagi na obciążenie ruchem:
Ruch bardzo lekki – KR1
Ruch lekki – KR2
Ruch lekko-średni – KR3
Ruch średni – KR4
Ruch ciężki – KR5
Ruch bardzo ciężki – KR6
3. Podział z uwagi na sposób wykonania:
Konstrukcje jezdni monolityczne, wykonane bezpośrednio na drodze i ewentualnie podzielone szczelinami ze względu na konieczność redukcji wpływów termicznych i skurczu
Konstrukcję prefabrykowane, wykonane z elementów gotowych (płyt prefabrykowanych)
Makadamowe, wykonane z kruszywa o wąskich frakcjach uziarnienia, zagęszczonych w odrębnych warstwach wzajemnie się klinujących
Betonowe, zawierające kruszywo o ciągłym uziarnieniu i odpowiednim składzie
Brukowe, układane sposobem brukarskim, tzn. ręcznie z elementów szczelnie układanych obok siebie
4. Podział ze względu na rodzaj warstwy górnej:
Asfaltowe
Z betonu cementowego
Kostkowe (betonowe i kamienne)
Klinkierowe
Brukowcowe
Tłuczniowe
Żwirowe
Z płyt kamienno-betonowych (trylinki)
Z płyt betonowych
5. Ze względu na wygodę jazdy:
Twarde (ulepszone i nieulepszone)
Gruntowe ulepszone
6. Podział z uwagi na przepuszczalność:
Przepuszczalne
Nieprzepuszczalne
Nawierzchnie gruntowe (naturalne i ulepszone)
Nawierzchnia żwirowa
Nawierzchnie twarde nieulepszone (tłuczniowa, brukowcowa)
Nawierzchnia z kostki kamiennej (regularnej, nieregularnej, rzędowej)
Nawierzchnia klinkierowa
Nawierzchnia z płyt betonowych (sześciokątnych o boku 20 cm)
Nawierzchnia z betonu asfaltowego
Nawierzchnia z mieszanek mineralno-asfaltowych wytwarzanych i wbudowywanych na zimno
Nawierzchnia z asfaltu lanego
Nawierzchnia powierzchniowo utrwalana (podwójnie i pojedynczo powierzchniowo utrwalana)
Nawierzchnia z asfaltu twardolanego
Nawierzchnia z mieszanki grysowo-mastyksowej (SMA)
Nawierzchnia z asfaltu piaskowego
Nawierzchnia z betonu cementowego
Nawierzchnia z betonu cementowego dla dróg o ruchu lekkim
Nawierzchnia z kostki brukowej betonowej