Rodzaje podłączenia grzejnika do instalacji: odpodłogowe– najczęściej stosowane w nowym budownictwie. W tym przypadku woda doprowadzana i odprowadzana jest rurkami zamontowanymi na dole grzejnika, zazwyczaj po prawej stronie, choć lewostronne również są dostępne na rynku. Zdarzają się też podłączenia dolne umieszczone w połowie długości grzejnika – zamawiając je oraz lewostronne, należy liczyć się z dłuższym czasem realizacji zlecenia; boczne – woda doprowadzana i odprowadzana jest za pomocą króćców umieszczonych z boku grzejnika; krzyżowe – woda doprowadzana jest górą, a odprowadzana dołem po przeciwległej stronie grzejnika. Podłączenie boczne i krzyżowe stosuje się w instalacjach remontowanych, w których wymienia się grzejniki żeliwne na stalowe lub aluminiowe, przy jednoczesnym pozostawieniu dotychczasowego rozmieszczenia rur instalacji CO. NAJEFEKTYWNIEJSZE POŁĄCZENIE. siodłowe – rury podłączeniowe także są widoczne, ale mniej rzucają się w oczy, moc grzejnika przy takim podłączeniu jest o blisko 10% niższa od znamionowej. NAJMNIEJ EFEKTYWNE POŁACZENIE. Czynniki wpływające na moc cieplną grzejnika: - straty ciepła występujące w danym pomieszczeniu, -Obliczeniowe zapotrzebowanie na moc cieplną pomieszczenia, w którym znajduje się grzejnik, - usytuowanie grzejnika (najlepiej na ścianie zewnętrznej pod oknem), - ewentualne osłonięcie grzejnika, - temperatura zasilania i powrotu czynnika grzejnego, - projektowa temperatura powietrza w pomieszczeniu, - wysokość budynku która wpływa na ochłodzenie wody w przewodach centralnego ogrzewania, - Zastosowanie zaworu termostatycznego, - rodzaj podłączenia grzejnika. Opis ćwiczenia 4 Wpływ osłony na wydajność grzejnika: 1. Stanowisko pomiarowe jest uruchamiane przez prowadzącego. 2. Sprawdzenia poprawności ustawienia zaworów odcinających i termostatycznych w instalacji. 3. Ustawienie zadanego przepływu na rotametrze. 4. Zamontowanie obudowy. 5. W odstępach 3 minutowych prowadzenie pomiarów niezbędnych do określenia wydajności grzejnika (10 serii pomiarów). 6. Zdemontowanie obudowy i powtórzenie pomiarów. Wnioski: Po przeprowadzeniu doświadczenia otrzymaliśmy większą moc grzejnika bez osłony niż grzejnika z osłoną. Wynika z tego, że grzejnik osłonięty osłoną dostaje błędną informację na temat temperatury otoczenia, dlatego grzeje trochę mniej. Zaleca się nie osłanianie grzejników w celu zminimalizowania strat ciepła w pomieszczeniu.

Wzór na moc cieplną grzejnika: gdzie: U- wartość współczynnika przenikania ciepła dla elementu powierzchni grzejnika. Ɵz- obliczeniowa temp. czynnika zasilającego grzejnik. Ɵp- obliczeniowa temp. wody powracającej z grzejnika. ∆Ɵx- różnica temp. dla elementu powierzchni. dFx- element powierzchni ogrzewalnej. Fg- pow. ogrzewalna. Uo- obliczeniowa wartość współczynnika przenikania ciepła. ∆Ɵs- średnia różnica temp. Wzór na średnia arytmetyczną różnicę temp.: Wzór stosujemy przy doborze grzejników wodą i małych spadkach temp. czynnika w granicach 15-25◦C, natomiast dla dużych spadków temp. konieczne jest uwzględnienie zmiany wartości współczynnika przenikania ciepła U wzdłuż powierzchni grzejnej, co wiąże się z zastosowaniem średniej potęgowej różnicy temp. Współczynnik przenikania ciepła U grzejnika: U=C∆Ɵ^mG^a [W/m²K] gdzie: C,a,m- parametry stałe dla określonego rodzaju grzejnika i sposobu jego zasilania. C- stała zależna od wysokości powierzchni i stopnia burzliwości swobodnego strumienia powietrza. G- natężenie przepływu czynnika grzejnego (kg/h). G^a= 1 dla grzejników członowych, płytowych i zasilanych parą.