Opinia protestanta Paula Harveya o II SW

Paul Harvey's Protestant View of Vatican II...

"Szatan był obecny, dokładnie słuchał na wielkim soborze. Oczekiwał każdego ruchu, i pośród was umieścił swoich agentów! Rozpoznajcie i odbudujcie swoją ścieżkę. Zostaliście oszukani. Jesteście na złej drodze. Odwróćcie się, albo wysiejecie nasiona własnej destrukcji!

"Ile ostrzeżeń dostaniecie zanim spadnie na was ręka waszego Ojca? Nie podaję ludzkości daty tego, a tylko kilku. Wszyscy którzy przyjmą swobodnie udzielaną na prośbę łaskę nie zostaną zaskoczeni. Oni się przygotują. Cała ludzkość na ziemi powinna przygotować się na śmierć". – Matka Boża, 14.08.1974

"Tak, Moje dziecko, n awet II SW rozpoczął się od najlepszych intencji, a później scenę przejął szatan. I dzięki swoim agentom doszedł na najwyższe stanowiska, najwyższej ligi hierarchii, aż smuci Mnie by powiedzieć, że wielu księży teraz idzie drogą do zatracenia, i biorą ze sobą wielu innych".

- Pan Jezus, 25.07.1985

CatholicVote poinformował 7.01.2014:

Facebook trochę mnie męczy teraz. I nie jestem pewien kogo obwiniać. Papieża Franciszka? Media? Zwykłych katolików spierających się o to co papież naprawdę powiedział czy nie powiedział, wykładających innym katolikom o tym dlaczego powinni czy nie powinni kochać papieża, i oskarżających biskupów i księży których nie znają o liczne grzechy, od klerykalizmu do światowości, do podejrzanych nadużyć finansowych.

Naprawdę, nie mogę już tego znieść. W tym momencie wymieniłbym całą masę wpisów na jedno zdjęcie kociaka. A nienawidzę kotów.

W każdym razie, kiedy unikam mojego kanału informacyjnego i pracuję nad zabawnym projektem dla CatholicVote, (co poskutkuje lżejszymi wpisami w bliskiej perspektywie przez kilka następnych miesięcy), natknąłem się na stary komentarz legendy radiowej Paula Harveya.

Ma tytuł "Co katolicka tradycja oznacza dla protestanta" / What Catholic Tradition Means to a Protestant. Najpierw odczytał go w swoim programie radiowym podczas upojnych dni II SW. Przedrukowuję go tutaj, w całości, bez komentarza, gdyż mnie zainteresował… jest ważny... i, cóż, otrzeźwiający.

Co katolicka tradycja oznacza dla protestanta – Paul Harvey

To żaden mój biznes, ale niewytłumaczalnie muszę zająć się najbardziej wrażliwym tematem niezależnie od tego jak wielu czy niewielu to przeczyta, zauważy, czy odrzuci.

Kościół Katolicki, z zewnątrz, od czasów moich pierwszych wspomnień symbolizuje autorytet.

Wielkie instytucje mogły się rozpadać, wysokie osoby pokazać nogi z gliny, narody zredukować do popiołu czy zgnilizny - ale wieża z krzyżem na szczycie pozostała - ponadczasowa i niezmienna.

Dlaczego nie porzuciłem wiary moich ojców i nie poprosiłem o adopcję w rodzinę katolicką, którą tak bardzo podziwiałem, nie jestem w stanie wytłumaczyć. Najczęściej idziemy w kierunku w którym się nas popycha.

Ostra dyscyplina nakazywana przez katolicyzm na pewno mnie nie odstraszała, gdyż byłem bardzo zaniepokojony i roztargniony niemal ciągłymi wewnętrznymi oracjami pośród niezdyscyplinowanych chrześcijan. Rzeczywiście, sztywność katolickiej doktryny i tradycji dawały komfort, były uspokajającymi dowodami hierarchii, która potwierdzała: 'To jest słuszne…' w czasach kiedy tak niewielu wydaje się wiedzieć co to jest.

Później pojawiły się niedawne sesje Soboru Ekumenicznego, i może zbytnio podkreślały różnice między 'postępowcami' i 'konserwatystami' w Kościele. A kiedy te różnice osiągnęły takie crescendo, że trzecia sesja zakończyła się łzami Jego Świątobliwości, papieża Pawła, moje wykształcone i w dużej mierze emocjonalne poleganie na niewrażliwości Kościoła zniknęło.

Prawdą jest, że niekiedy wykrzykuje się nieporozumienia wśród dzieci w każdej rodzinie, ale nie otwieramy wtedy okien.

A kiedy dawne teksty biblijne zaczyna się otwarcie kwestionować, i kiedy kapłaństwo rozszerza się tak, by obejmować quasi-świeckich duchownych, i kiedy siostry w niektórych zakonach skracają spódnice do kolan, świat wydaje się chybotać na swojej osi.

W sprawach świeckich mówi się byśmy byli tolerancyjni, akceptowali i zawierali kompromisy. W relacjach osobistych, absoluty są passé, a stosunkami międzynarodowymi rządzi celowość.

W tym klimacie niezdecydowania będę się modlił na mój protestancki sposób, żeby kiedy dym się rozproszy i wyschną łzy, pojawił się Kościół Katolicki, zasadniczo niezmieniony.

Teraz przeczytałem moje słowa i jestem nimi zażenowany, przez zarozumiałość kogoś, kto wymaga by inni żyli tak jak on sam nie chce żyć.

A jeszcze każdy z nas, który stracił kontakt z rzeczywistością i tego nie pojmuje, musi podobnie polegać na żołnierzu.

I na latarniku.

W 50 rocznicę inauguracji II SW, spójrzmy na jego owoce.

WorldNetDaily.com KOMENTARZ Patricka J. Buchanana - 11.10.2012

37 lat po zakończeniu jedynego soboru kościoła w XX wieku, jury wydała swój werdykt: II SW wydaje się być nieprzeniknioną katastrofą dla rzymskiego katolicyzmu.

Kłamcy mogą wszystko wymyślać, a liczby nie kłamią. Kenneth C. Jones z St. Louis zgromadził dane statystyczne w książeczce zatytułowanej Indeks głównych wskaźników katolickich: Kościół po II SW / Index of Leading Catholic Indicators: The Church Since Vatican II.

Jego odkrycia czynią prorokami katolickich tradycjonalistów, którzy ostrzegali, że Vaticanum II okaże się błędem historycznych rozmiarów, i te same odkrycia odsłaniają jako głupich i naiwnych tych, którzy wierzyli, że sobór może pogodzić katolicyzm z nowoczesnością. Kiedy papież Jan XXIII otworzył okna kościoła, weszły doń wszystkie trujące opary nowoczesności wraz z samym diabłem.

Poniżej ponure dane statystyczne Jonesa o upadku katolicyzmu:

Księża. Choć liczba księży w USA bardziej niż się podwoiła do 58.000 w latach 1930-1965, to od tej pory spadła do 45.000. W 2020 będzie ich tylko 31.000, i ponad połowa z nich w wieku powyżej 70 lat.

Święcenia. W 1965 w USA wyświęcono 1.575 nowych księży. W 2002 było ich 450. W 1965, tylko 1% parafii było bez księdza, a dzisiaj jest 3.000 parafii bez księdza, 15% wszystkich amerykańskich parafii.

Seminarzyści. W latach 1965 - 2002, liczba seminarzystów spadła z 49.000 do 4.700, spadek o ponad 90%. Dwie trzecie z 600 seminariów działających w 1965 teraz jest zamkniętych.

Zakonnice. W 1965 było 180.000 katolickich zakonnic. W 2002 liczba ta spadła do 75.000, i ich średni wiek dzisiaj jest 68. W 1965 było 104.000 zakonnic-nauczycielek. Teraz jest ich 8.200, spadek o 94% od zakończenia II SW.

Zakony męskie. Dla zakonów męskich w Ameryce koniec jest bliski. W 1965 było 3.559 młodych mężczyzn na jezuickich studiach. W 2000 było ich 389. W przypadku Braci Chrześcijańskich / Christian Brothers, sytuacja jest jeszcze gorsza. Ich liczba skurczyła się o 2 / 3, a liczba seminarzystów spadła o 99%. W 1965 było 912 seminarzystów u Braci, a w 2000 tylko 7. Liczba młodych mężczyzn studiujących na franciszkanów i redemptorystów spadła z 3.379 w 1965 do 84 w 2000.

Szkoły katolickie. Od 1965 zamknięto niemal połowę katolickich szkół średnich w Ameryce. Liczba uczniów spadła z 700.000 do 386.000. Szkoły parafialne doznały jeszcze większego spadku. Około 4.000 szkół średnich zaniknęło, a liczba uczniów spadła poniżej 2 mln – z 4.5 mln.

Mimo że liczba amerykańskich katolików wzrosła o 20 mln od 1965, dane Jonesa pokazują, że siła wiary katolickiej i oddanie wierze nie są takie jak wcześniej.

Katolickie śluby. Liczba katolickich ślubów spadła o 1 / 3 od 1965, natomiast liczba unieważnień rocznie wzrosła z 388 w 1968 do 50.000 w 2002.

Uczestnictwo we Mszy. W 1958 Gallup Poll poinformował, że w niedzielnej Mszy uczestniczyło 3 na 4 katolików. Niedawne badanie przeprowadzone przez University of Notre Dame wykazało, że teraz jest to tylko 1 na 4.

Tylko 10% świeckich nauczycieli religii teraz uznaje naukę kościoła o antykoncepcji. 53% uważa, że katolik może mieć aborcję i nadal być dobrym katolikiem. 65% uważa, że katolicy mogą się rozwodzić i zawierać nowe związki małżeńskie. 77% uważa, że można być dobrym katolikiem nie chodząc na niedzielną mszę. Jak pokazuje badanie New York Timesa, 70% wszystkich katolików w wieku 18-44 lat uważa, że Eucharystia jest jedynie "symbolicznym przypomnieniem" Jezusa.

Na otwarciu Vaticanum II wszyscy reformatorzy byli wściekli. Mieli wyprowadzić nas z katolickich gett, zmieniając liturgię, przepisując Biblię i mszały, porzucić stare tradycje, czyniąc nas bardziej ekumenicznymi i angażującymi świat. A ich spuścizna?

Cztery dziesięciolecia spustoszenia dokonane w kościele, i ostateczna hańba hierarchii, która nie miała moralnej odwagi harcerzy, by wypędzić zboczeńców z seminariów i wyrzucić ich z probostw i szkół Świętej Matki Kościoła.

.

Patrick J. Buchanan był dwukrotnym kandydatem na nominację prezydencką i w 2000 kandydatem Partii Reform. Jest też założycielem i naczelnym The American Conservative. Buchanan służył trzem prezydentom w Białym Domu, był panelistą założycielem 3 krajowych programów TV, i jest autorem 9 książek. Najnowsza ma tytuł "Samobójstwo super-potęgi: czy Ameryka przetrwa do 2025?" / Suicide of a Superpower: Will America Survive to 2025?

 "Dlatego ostrzegam was jako wasz Bóg: Przestańcie mieszać w Moim Kościele. Przestańcie eksperymentować. Wiele lat temu, około 2.000 lat temu, dałem wam zasady do przestrzegania. I dlaczego teraz, 2.000 lat później, uważacie za konieczne zmieniać Mój Kościół na ziemi? Ja, wasz Bóg, mówię wam, będziecie według tego sądzeni. Przywróćcie Mój Kościół do wcześniejszej chwały, i w ten sposób będziecie mieć więcej powołań i więcej studentów seminariów, a nie uciekać z nich kiedy słyszą o herezjach i wszystkich innych innowacjach wprowadzanych do Mojego Kościoła. To jest Moje ostatnie słowo do kleru: zmienicie się teraz, albo będziecie cierpieć słuszną karę i wygnanie". – Pan Jezus, 18.06.1986

https://www.tldm.org/news23/paul-harveys-protestant-view-of-vatican-ii.htm