Biosynteza i modyfikacje białek
Na RER powstaja białka integralne błon, białka liposomowe, białka sekrecyjne
Przemieszczanie białek rozpuszczalnych przez błonę ER
wbudowanie białka transbłonowego w błonę
parzyste domeny-wewnetrzna sekwencja…
Biosynteza i modyfikacje białek
Chaperone protein – białko opiekuńcze
Tworzenie mostków di siarczkowych
utlenienie par reszt cysteinowych – (enzym w świetle ER) kowalencyjne wiązania dwusiarczkowe
stabilizacja struktury białka
funkcja –fałdowanie biała
Glikozylacja białek
Glikozylacja stabilizuje strukturę białka, zwiększa przepuszczalność, chroni przed proteoliza – znacznik miejsca docelowego białek
Kontrola jakości białek
Chaperon eliminuje białko pofałdowane niepoprawnie, umożliwia uwolnienie białka które jest sfałdowane prawidłowo
Synteza lipidów – synteza fosfatydylocholiny:
transferaza acylowa
fosfataza cholinowa
transferaza cholinowa
Rediculum endoplazmatyczne gładkie
Wątroba-towarzyszy skupiskom
glikogenu
komórki syntezujące steroidy
wątroba-
detoksyfikacja- przerost
Rodzaj rediculum endoplazma tycznego gładkiego – Retikulum sarkoplanatyczne
Aparat golgiego
Diktiosom - występujący u wszystkich organizmów eukariotycznych element aparatu Golgiego składający się z 5–20 łukowato wygiętych, spłaszczonych cystern oraz odpączkowujących pęcherzyków. Ich liczba zależy od aktywności wydzielniczej komórki. W diktiosomie wyróżniane są dwa bieguny: cis (formowania) i trans (dojrzewania).
Diktiosom tworzy się z siateczki śródplazmatycznej, do której zwrócony jest wypukłą częścią. Strona wklęsła (strona trans) cysterny pełni funkcje m.in. przyłączania reszt cukrowych do struktur białkowych, a gdy się oderwą od diktiosomu przenoszą związki potrzebne w innych częściach komórki.
Funckje:
modyfikacje
reszt cukrowych glikoprotein i glikolipidów – wiązanie
N-glikozydowe: -Asn-
14-stocsukrowy oligosacharyd ( 2 GlcNAc,
9 Man, 3 Glc(
glikozylacje pewnych białek – wiązania O-glikozydowe: reszty cukrowe – OH-Ser, Thr
sulfonowanie (siarkowanie) proteoglikanów, glikolipidów i glikoprotein (sufotransferaza
dojrzewanie
prekursorowych form białek (sieć trans) – kontrolowana
proteoliza (odcinki prepeptydowe) (pro albumina)
proteoliza i
łączenie łańcuchów wiązaniami dwusiarczkowymi (preproinsulina)
synteza polisacharydów (komórki roślin) (glikozoaminoglikany, hemiceluloza, pektyny
synteza sfingomieliny i glikosfingolipidów
przemieszczanie i sortowanie lipidów i białek
Część wewnątrzkomórkowego systemu błon
Transport białek rozpuszczalnych z RER do aparatu Golgiego
Sortowanie hydrolaz
Mamnoso 6 –fosforan ??????
Degradacja komórkowa – proteoliza
aktywuje szereg enzymów
moduluje białka regulatorowe
degraduje nieprawidłowo zsyntezowane cząsteczki
usuwa nadmiar cząsteczek
metabolizuje cholesterol
degraduje obumarłe fragmenty własnej cytoplazmy
degraduje materiał pochodzenia egzogennego
Fagocytoza
makrofagi osiadłe obecnie w śledzionie, wątrobie i płucach
makrofagi wędrujące, obecne we krwi i innych typach tkanek, specjalne leukocyty obojętnochłonne
brak zdolności i defekacji – ciałka resztkowe
Oksonizacja
opłaszczenie czynnika antygenowego przeciwciałami
związanie z fagocytem
aktywizacja błony
Ciałko resztkowe – telolizosom – niektóre patogeny, azbest – nie degradowane- zwłóknienie płuc
Egzocytoza – osteoklasty
Defekcja
pierwotniaki
hepatocyty – wydalanie odpadów z żółcią do kanalików żółciowych a stąd do przewodu pokarmowego
Lizosomy (1955r C. de Duve)
fosforylacja
reszt mannozy hydrolaz (cis
AG)
-fofotransferaza przenosi ufosforylowaną reszte cukrowa na
mannozę (z UDP-N-acetyloglukozoaminy)
-fosfodiesteraza odłącza
N-acetyloglukozoaminę reszta fosforanowa zostaje na
mannozie
znacznik
hydrolaz-mannozo-6-fosforan –M-6-P
Pakowanie znakowanych hydrolaz do lizosomów pierowtnych
Transport do ednosomów poźnych
Fuzja i formowanie lizosomy wtórnego
Aktywacja
hydrolaz – hydroliza reszty fosforanowej w kwaśnym pH
wymagana
obecność receptorów M-6-P
Rózne drogi transportu do lizosomy
Był obrazek ale znikl :D
Rola
układu liposomowego – degradacja czasteczek i organelli
komórkowych
brak obrazka
Metamorfoza płazów i owadow :D
Modyfikacja substancji biologicznie czynnych
Dojrzewanie białek prekursorowych – preproinsulina, pro parathormon, tyreoglobulina
Osteoklasty
Hydroliza witelogeniny do lipowiteliny i fosfowityny – kule lub płytki żółtka
Kontrola jakości białek degradacja – sekwencja sygnałowa – pudełko destrukcyjne
Nieprawidłowości w funkcjonowaniu hydrolaz liposomowych
Zespół Hurler – duże nagromadzenie się glikozoaminoglikanów w lizosomach
Choroba Taya-Sachsa – nagromadzenie się glikolipidów w komórkach układu nerwowego