Michael Bolton[edytuj]

Michael Bolton
Michael Bolton, 1990
Data i miejsce urodzenia	26 lutego 1953 New Haven, USA
Instrument	Gitara,Pianino
Typ głosu	4-oktawowy
Gatunek	Pop, Rock, R&B
Zawód	muzyk, aktor
Aktywność	od 1969
Wytwórnia płytowa	Columbia
Powiązania	David Foster Luciano PavarottiKelly Levesque, Kenny G SealRichard Marx
Liczba singli	"When a Man Loves a Woman" "How Can We Be Lovers" "Soul of my Soul"
Współpracownicy
Kenny G David Foster
Instrument
gitara
Zespół
Blackjack
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Kolekcja cytatów w Wikicytatach
Strona internetowa

Michael Bolton, właściwie Michael Bolotin (ur. 26 lutego 1953 w New Haven, w stanieConnecticut, USA) – amerykański wokalista, kompozytor i autor tekstów, aktor. W 2013r. wydał autobiografię noszącą tytuł "The Soul of it All", opisuje w niej swoje dzieciństwo, drogę do sukcesu, pierwsze przyjaźnie i miłości. W tym samym roku wydał również płytę "Ain't No Mountain High Enough", jest to hołd znanej wytwórni płytowej "Hitsville". Znajdują się tam takie hity jak "Signed, Saved, Delivered", "Ain't Nothing Like The Real Thing" czy "Gotta Keep Dreamin"

Spis treści

  [ukryj] 

• 1 Życiorys

• 2 Życie prywatne

• 3 Ciekawostki

• 4 Dyskografia

• 5 Przypisy

• 6 Bibliografia

• 7 Linki zewnętrzne

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn George'a i Helen Bolotinów, pochodzi z żydowskiej rodziny. Ma brata Orrina i siostrę Sandrę. Swoją muzyczną karierę rozpoczął w roku 1975 od podpisania kontraktu płytowego z wytwórnią RCA i nagrywając album zatytułowany Michael Bolotin.

Na początku lat 80. zmienił nazwisko na Bolton i rozpoczął karierę solową. W roku 1983podjął współpracę z wytwórnią Columbia Records (Sony Music), z którą związany był do2001 roku. Nagrał album w stylu rockowym Michael Bolton (1983) i potem Everybody's Crazy (1985). Trzecia płyta The Hunger zawierała m.in. przebój That's What Love Is All About i cover piosenki Ottisa Reddinga (Sittin'On) The Dock Of The Bay.

Po nagraniu płyty Soul Provider (1989), która uzyskała sześciokrotny status multi-platyny nastąpił przełom w jego karierze. Płyta zawierała wówczas takie przeboje jak: Soul Provider, How Can We Be Lovers, You Wouldn't Know Love, czy standard Georgia on My Mind. Za wykonanie piosenki How Am I Supposed To Live Without You otrzymał nagrodęGrammy.

Następny album Time, Love & Tenderness sprzedano w ponad 13-milionowym nakładzie. Album ten zdobył dwie nagrody Grammy w kategorii Najlepszy wokalista oraz dwie nagrody American Music Award w kategoriach: Ulubiona Pop/Rock płyta oraz Ulubiony Pop/Rock artysta. Piosenkarz wylansował takie hity jak: Missing You Now (w duecie zKennym G), Time, Love & Tenderness, Steel Bars czy When A Man Loves A Woman. Podobnie jak poprzednia płyta otrzymała 8 razy status multiplatyny^{[potrzebne źródło]}.

Płyta Timeless – The Classics, zawierała klasyczne R&B i popowe standardy, m.in.Yesterday, To Love Somebody, You Send Me. W tym samym czasie artysta wziął udział w nagrywaniu ścieżki dźwiękowej do filmu Tylko ty (Only You, 1994) z Robertem Downey Jr. i Marisą Tomei – śpiewając piosenkę Once In A Lifetime.

Następnym albumem w muzycznym dorobku artysty była płyta The One Thing (1993), zawierająca dziesięć piosenek, w tym Said I Loved You But I Lied. Płyta zdobyła trzykrotnie status multiplatyny^{[potrzebne źródło]}.

Podsumowaniem dotychczasowych dokonań na przestrzeni 10 lat było wydanie albumuThe Greates Hits 1985-1995, który obok znanych już utworów zawierał klika nowych kompozycji – Can I Touch You There, I Promise You, I Found Someone, This River czy cover piosenki Roya Orbisona pt. A Love So Beautiful. Płyta zdobyła status potrójnej platyny.

W 1997 roku powrócił po czterech latach milczenia płytą All That Matters, na której znalazł się wielki przebój nominowany do nagrodyGrammy Go The Distance (piosenka pochodziła z filmu animowanego Disneya pt. "Hercules").

W tym samym roku, wydał także swoją pierwszą książkę przeznaczoną dla dzieci pt. "The Secret Of The Lost Kingdom" wydaną przez Hyperion Books For Children.

W roku 1998 firma płytowa Sony Classica wydała album zatytułowany My Secret Passions – The Arias, gdzie Bolton zaprezentował w pełni swój czterooktawowy głos, śpiewając arie operowe m.in. z Luciano Pavarottim i znaną sopranistką Renée Fleming. Album szybko znalazł się na szczycie listy Billboard's Traditional Classical Chart i utrzymywał się w czołówce przez kilka tygodni.

Kolejny albumy to: Timeless – The Classics Vol. 2 (1999), Love Songs (2001) i Only A Woman Like You (2002, wyd. Jive Records).

W roku 2002 zadebiutował w roli aktorskiej jako Michael Volt w filmie "High Voltage".

Bolton jest autorem tekstów do piosenek m.in. dla: Barbry Streisand – We're Not Making Love Anymore, zespołu KISS – Forever, Joe Cockera - Living Without Your Love, Kenny Rogersa – Just The Thought Of Losing You, Cher – I Found Someone, Laury Branigan –How Am I Supposed To Live Without You. Występował z takimi sławami jak Plácido Domingo, Luciano Pavarotti, José Carreras, Lucia Aliberti, Renée Fleming, Zucchero, Patti LaBelle, Céline Dion, Ray Charles, Percy Sledge, Wynonna Judd i B.B. King, David Foster,Seal,Kenny G, Lara Fabian,Kelly Levesque.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Spotykał się z Cher, Brooke Shields, Ashley Judd, Paulą Barbieri, Marlą Maples i Deborah Yates^{[potrzebne źródło]}. Był mężem Maureen McGuire (1975-90), z którą ma trzy córki – Isę, Holly i Taryn. Był zaręczony z aktorką Nicollette Sheridan^[1]. Jest bardzo dowcipnym, wesołym i czarującym mężczyzną. Często konwersuje ze swoimi fanami i wymienia uwagi na temat najnowszej muzyki. Jest w nieustającej trasie koncertowej bo jak to mówi "I LOVE MY JOB!".

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

Ma 175 cm wzrostu. Jest wegetarianinem.

W 2010 roku nagrał piosenkę z Ireną Jarocką. Utwór nosi tytuł "Break Free".

1 lipca 2011 r. wystąpił przed warszawską publicznością na wielkim koncercie inaugurującym polską prezydencję w UE. Nie był to jego pierwszy występ w Polsce - wcześniej artysta wystąpił dwukrotnie w Sali Kongresowej: na urodzinach Polsatu w grudniu 2007 oraz z regularnym koncertem w październiku 2008. 16 lipca 2011 wystąpił na Festiwalu Piosenki Rosyjskiej w Zielonej Górze. Ostatnie jak dotąd występy Boltona w Polsce miały miejsce w roku 2013: 8 maja w Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu i 10 maja w Sali Kongresowej w Warszawie. Stara się często przyjeżdżać do Polski ponieważ dobrze sie tu czuje i lubi ten kraj.

W 2012r. został wybranym przez magazyn People w konkursie "Sexiest Man Alive". Co było dla niego dużym wyróżnieniem ale też śmieszną sytuacją. Bo jak to Michael lubi powiadać "Szukam w życiu radości bo jestem wesołym człowiekiem. W każdej sytuacji jest mnóstwo śmiechu!"

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

• Michael Bolotin (1975)

• Everyday of My Life (1976)

• Michael Bolton (1983)

• Everybody's Crazy (1985)

• The Hunger (1987)

• Soul Provider (1989)

• Time, Love & Tenderness (1991)

• Timeless: the Classics (1992)

• The One Thing (1993)

• The Artistry of Michael Bolotin (1993)

• Greatest Hits (1985-1995) (1995)

• This Is The Time: The Christmas Album (1996)

• All That Matters (1997)

• My Secret Passion (1998)

• Timeless: The Classics, Vol. 2 (1999)

• Only A Woman Like You (2002)

• Vintage (2003)

• Til The End Of Forever (2005)

• Bolton Swings Sinatra (2006)

• One World One Love (2009)

• "Gems:The Duets Collections (2011)

• Gems:The Very Best of Michael Bolton (2012)

• Ain't no Mountain High Enough (2013

• Autobiografia The Soul of it All (2013)