Politechnika Wrocławska Rok akademicki

Wydział Geoinżynierii

Geologii i Górnictwa

Górnictwo i Geologia

Geodezja inżynierska

Temat: Mapa sytuacyjno-wysokościowa

Prowadzący:

Wykonał:

Wrocław

Sprawozdanie techniczne

I. Dane formalne

• Temat ćwiczenia: Mapa sytuacyjno-wysokościowa

• Ćwiczenie: indywidualne

• Data realizacji: 28.03.2012r, 11.04.2012r, 09.05.2012r
  
  
  

II. Dane początkowe:

• Szkic polowy

• Wypełniony dziennik niwelacji punktów rozproszonych

• Skala 1:100

• Instrukcja K-1

• Wysokość reperu roboczego:

- Rp_rb=117,573m

III. Przyjęta metoda pomiaru:

• Pomiar sytuacyjny - metoda ortogonalna

• Pomiar wysokościowy - Niwelacja powierzchniowa w nawiązaniu do reperu roboczego

IV. Wykorzystany sprzęt

• Węgielnica

• Taśma

• Ruletka

• Niwelator

• Łaty niwelacyjne

• Żabki

• Tyczki
  
  
  

V. Cel ćwiczenia”

• Wykorzystanie wykonanych pomiarów terenowych w celu stworzenia mapy sytuacyjno-wysokościowej
  
  
  

VI. Realizacja prac kameralnych

1. Pomiar sytuacyjny

Dnia, 28.03.2012r sekcja E2 w składzie: Martyna Przygódzka, Alicja Opiła, Marcin Szkaradek, Paweł Pypeć, Rafał Mianowski, Mateusz Morawski, Dominik Ręba, Łukasz Młynek, Szymon Marczuk,dokonała pomiarów sytuacyjnych metodą ortogonalną w okolicy parku przy Teatrze Lalek we Wrocławiu.

Pomiarów dokonano względem lini rozciągniętej pomiędzy punktami E₂₁, a E₂₂. W wyniku prac powstał szkic polowy nr 1 (Załącznik 1)

Zakres prac:

• Rzutowanie szczegółów na linię pomiarową za pomącą węgielnicy,

• Pomiar odległości szczegółów terenowych od ich zrzutowanych punktów na lini pomiarowej,

• Wykonanie szkicu polowego.

2. Pomiar wysokościowy – niwelacja powierzchniowa

Dnia, 11.04.2012r sekcja E2 w składzie: Martyna Przygódzka, Alicja Opiła, Marcin Szkaradek, Paweł Pypeć, Rafał Mianowski, Mateusz Morawski, Dominik Ręba, Łukasz Młynek, Szymon Marczuk,dokonała niwelacji powierzchniowej w okolicy parku przy Teatrze Lalek we Wrocławiu.

Pomiarów dokonano w nawiązaniu do reperu roboczego Rp_rb = 117.579m. W wyniku prac powstał Dziennik niwelacyji punktów rozproszonych (Załącznik 2)

3. Kreślenie mapy sytuacyjno-wysokościowej

Za pomocą wykonanych prac terenowych: szkicu polowego, dziennika niwelacji, po przeskalowaniu odległości rzeczywistych na skalę 1:100 wykreślono mapę sytuacyjno-wysokościową (Załącznik 3). Symbole szczegółów terenowych wzięto z Instrukcji K-1.

VII. Kompletowanie operatu

W kolejności: strona tytułowa, sprawozdanie techniczne, Szkic polowy (Załącznik 1),Dziennik niwelacji punktów rozproszonych (Załącznik 2), Mapa sytuacyjno-wysokościowa w skali 1:100 (Załącznik 3).