Teoretyczne podstawy pedagogiki zabawy

Historia pedagogiki zabawy

Ruch i stowarzyszenia

Historia klanza

Historia pedagogiki zabawy

Pedagogika zabawy to stosunkowo młoda w Polsce metoda pracy z grupą. Jej historia nierozerwalnie wiąże się z nazwiskiem Zofii Zaorskiej - mgra geografii, dra nauk humanistycznych, adiunkta w Zakładzie Andragogiki UMCS w Lublinie, pracownika Lubelskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, autorki programu działań na rzecz upowszechniania metod animacji grupowej z wykorzystaniem zabawy.

Metody aktywizujące oparte na założeniach pedagogiki zabawy Zofia Zaorska poznała podczas pobytu w Austrii. Po powrocie do Polski, zafascynowana warsztatami prowadzonymi przez austriackie stowarzyszenie animatorów - Arbeitsgemeinschaft für Gruppen Beratung (AGB), nawiązała z nimi ścisłą współpracę, której owocem było przeniesienie aktywizujących metod opartych na idei pedagogiki zabawy na grunt polski, a z czasem, po kolejnych przeobrażeniach, powstanie Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów KLANZA.

Od początku swej działalności, Stowarzyszenie stara przyczynić się do zmiany stylu i metodyki pracy instytucji oświatowych, wychowawczych i kulturalnych. To organizacja, która skupia osoby zainteresowane ożywianiem procesu dydaktyczno-wychowawczego w pracy z grupą poprzez stosowanie aktywizujących metod opartych na idei pedagogiki zabawy. Wychodzi naprzeciw tym, którzy szukają pomysłów, by uatrakcyjnić swoją pracę.

Ruch i stowarzyszenia

Na terenie Polski aktywnie działa 16 struktur i 4 placówki patronackie PSPiA KLANZA. Są to: Zarząd Główny w Lublinie, Oddziały: w Białymstoku, Warszawie i Wrocławiu oraz 12 Kół: w Bogatyni, Bydgoszczy, Gdyni, Krakowie, Łodzi, Olsztynie, Poznaniu, Przemyślu, Radomiu, Rzeszowie, Szczecinie i Tychach.

Historia klanza

Wszystko zaczęło się od Dr Zofii Zaorskiej w 1990 r. w Lublinie. 
Kiedy w okresie stanu wojennego otrzymała paczkę z Niemiec od zupełnie nieznanych sobie osób. Poczuła się w obowiązku podziękować i odpisała nadawcy. Z kolejną paczką nadszedł list, z którego dowiedziała się. że nadawcą jest austriacki pedagog Toni Wimmer. Korespondencja stawała sie coraz częstsza, a kontakty coraz bardziej ciepłe i Zofia zostala zaproszona do Akademii Remscheid, w której zetknęła się z pedagogika zabawy (spielpedagogik). Zafascynowana poznanymi tam metodami postanowila przenieść je na polski grunt. 

Na początku był KLUB ANIMATORÓW, później zmieniono nazwę na KLUB ANIMATORÓW ZABAWY - stąd z pierwszych liter nazwa KLANZA i choć jeszcze kilkakrotnie zmieniano oficjalną nazwę (a było też STUDIUM ANIMACJI) – to KLANZA została do dziś. 
W 1994 r. utworzono samodzielną organizację realizującą ideę pedagogiki zabawy POLSKIE STOWARZYSZENIE PEDAGOGÓW ZABAWY KLANZA. 
Od 1998 r. oficjalna nazwa brzmi POLSKIE STOWARZYSZENIE PEDAGOGÓW I ANIMATORÓW KLANZA z siedzibą główną w Lublinie, ale powstały liczne struktury lokalne.

Historia KLANZY to pierwsze kursy prezentujące metody pedagogiki zabawy i działania animacyjne dla środowisk pedagogicznych i kulturalnych oraz plenerowe akcje dla dzieci i młodzieży. Z roku na rok powstawały kolejne warsztaty i rosła grupa animatorów. Organizowano Letnie Szkoły Animatorów,

od 2000 r. istnieje CENTRUM SZKOLENIOWE KLANZA - niepubliczna placówka doskonalenia nauczycieli o zasięgu ogólnopolskim.

Od samego prawie początku wydawano własne pismo - najpierw pod nazwą "KPOPLA",

od 1995 r. ukazywał się kwartalnik metodyczny "GRUPA i ZABAWA"

2003 r. wydawane są trzy czasopisma metodyczne "Klanza w Zabawie i Edukacji Dzieci", "Klanza w Czasie Wolnym" oraz "Klanza w Szkole". Od 1997 r. mamy własne WYDAWNICTWO KLANZA.

Od początku wszystkie działania wspierał Toni Wimmer z Austriackiego Stowarzyszenia Arbeitsgemeinschaft für Gruppenberatung (AGB).