Sprawozdanie - Sieci Komputerowe

Ćwiczenie nr 3

1. Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia było skonfigurowanie kart sieciowych w komputerach pracujących pod obsługą systemu Windows Server 2008R2 oraz Linux Ubuntu. Należało uzyskać łączność z innymi komputerami znajdującymi się w sali oraz z Internetem, jak również siecią Cisco.

2. Przebieg ćwiczenia

System Windows

Po uruchomieniu komputera i ustaleniu adresu sieci w jakiej pracuje stacja robocza w centrum sieci i udostępniania nadaliśmy karcie sieciowej o nazwie Internet statyczny adres IP: 192.168.128.85, maska podsieci otrzymała wartość: 255.255.255.0, brama domyślna została ustawiona na: 192.168.128.254, serwer DNS na: 156.17.8.1.

W następnym kroku zweryfikowaliśmy poprawność zestawionego połączenia wykonując polecenia: ping 127.0.0.1, ping 192.168.128.84, ping 192.168.128.254, ping 156.17.5.2, ping sun2.pwr.wroc.pl oraz ping www.google.com. Wszystkie próby zakończone zostały sukcesem, więc przystąpiliśmy do dalszej części ćwiczenia.

Kolejnie skonfigurowaliśmy dynamiczne pobieranie adresu IP z serwera DHCP karty sieciowej o nazwie Cisco. Adres przypisany naszemu komputerowi przez router to: 169.254.170.68. W pobranym adresie zauważyliśmy inną maskę sieciową niż w przypadku tradycyjnej sieci oraz brak bramy domyślnej co wskazywałoby na lokalność tego połączenia. Następnie przetestowaliśmy połączenie z sąsiadem wywołując polecenia ping 169.254.12.119 oraz ping K116.

System Linux

Równolegle na sąsiednim komputerze uruchomiliśmy system Linux. W applecie network manager w ustawieniach karty odpowiedzialnej za połączenie z Internetem wpisaliśmy nowy adres IP: 192.168.128.84, maskę podsieci: 255.255.255.0, bramę domyślną: 192.168.128.254 oraz serwer DNS: 156.17.8.1. W konsoli systemowej przetestowaliśmy łączność wykonując kroki analogiczne do wykonanych w systemie Windows, jednakże pingując adres komputera sąsiedniego wpisaliśmy polecenie ping -c 4 192.168.128.85 aby komputer nie pingował siebie. Przeprowadzone testy wypadły pomyślnie.

Następnie przestawiliśmy w ustawieniach połączenia sieciowego tej samej karty by adres został pobierany dynamicznie. Ustawienia, za wyjątkiem adresu IP w którym inny był tylko ostatni człon, nie zmieniły się. Przetestowaliśmy połączenie z sąsiednimi komputerami oraz Internetem i testy te przebiegły pomyślnie.

Będąc przekonanymi o poprawności połączenia uruchomiliśmy program Wireshark na uprawnieniach root'a. Włączyliśmy przechwytywanie ramek sieciowych i w oknie terminala wykonaliśmy polecenie ping -c 4 156.17.5.2, a następnie polecenie ping -c 4 sun2.pwr.wroc.pl. Zauważyliśmy, że ruch wygenerowany przez te 2 polecenia jest taki sam (oprócz dodatkowych informacji z serwera DNS dla adresu sun2.pwr.wroc.pl), gdyż jak się później okazało jest to tak naprawdę ten sam adres.

Na koniec korzystając z filtra wyświetliliśmy tylko ramki protokołu ARP który odpowiedzialny jest między innymi za tłumaczenie adresów IP na MAC i odwrotnie.

3. Wnioski

Początkowe trudności z ustaleniem adresu podsieci w której działały nasze stacje robocze szybko udało się pokonać i nie stworzyły one problemów przy wykonywaniu dalszej części zadania. Komputery zarówno w konfiguracji statycznej jak i dynamicznej bez żadnych problemów komunikowały się ze sobą w sieci Cisco jak i sieci Internet oraz w tej drugiej nawiązywały połączenie ze serwerami umieszczonymi w sieci globalnej. Poprawnie ustawione adresy DNS umożliwiły natomiast bezproblemowe tłumaczenie nazw domen na adresy sieciowe i uzyskiwanie z nimi łączności.