Gdy pies ciągnie na smyczy

Jedną z podstawowych umiejętności, które powinien nabyć nasz pies to chodzenie na smyczy. Jednak obserwując spacerujące z opiekunami pieski widać, że nie każdy zwierzak lubi i potrafi grzecznie zachowywać się, gdy do jego obroży przypięta jest smycz. Wiele z nich nie zważając na nic, gna do przodu szarpiąc smycz i idąc zawsze w innym kierunku niż chce opiekun. Świadczy to o tym, że pies albo nie został nauczony chodzenia na smyczy, albo też podczas nauki zostały popełnione jakieś błędy. Z wielu względów umiejętność prawidłowego chodzenia na smyczy jest wskazana i potrzebna.
Przyczyny ciągnięcia smyczy

Psy ciągną i napinają smycz z wielu powodów. Często obserwuje się takie zachowanie u młodych zwierząt pełnych energii. Chcą natychmiast podejść do jakiegoś krzaczka czy interesującego miejsca i po prostu ciągną z całych sił. Łatwo w takich chwilach o popełnienie błędu – wielu właścicieli biegnie wtedy za swoim pieskiem, aby jak najszybciej osiągnął swój upragniony cel, a u psa utrwala się przekonanie, że to nagroda za jego zachowanie (a więc w jego przekonaniu należy ciągnąć smycz).

Psy ciągną smycz także wtedy, gdy zobaczą innego psa. To naturalne – chcą w końcu podejść i nawiązać znajomość. I znów – właściciel często popełnia błąd poprzez szarpnięcie smyczą oraz skarcenie zwierzęcia nerwowym głosem. Bardzo często właściciel robi to, gdy tylko zobaczy sylwetkę innego psa w oddali, zanim oba zwierzaki się spotkają. Takie postępowanie może utrwalić u naszego psa lęk, poczucie zagrożenia i niepokój w obecności innych psów, a w konsekwencji oprócz ciągnięcia smyczy, będzie on agresywny wobec obcych zwierząt.

Bywa, że pies ciągnie smycz, gdyż uważa siebie za przewodnika stada, który zawsze prowadzi za sobą niższych rangą członków stada. Inną przyczyną może być reakcja na ból, spowodowany uciskiem kolczatki czy innej obroży tego typu – pies próbuje uciec od źródła bólu i dlatego ciągnie smycz.
Jak oduczyć psa ciągnięcia smyczy?

Jest kilka metod eliminacji niepożądanego zachowania w zależności od przyczyny powstania problemu.

Gdy pies ciągnie smycz, należy się po prostu zatrzymać. Jeśli szarpniemy smyczą w przeciwnym kierunku, pies i tak będzie próbował uciec od nieprzyjemnego uczucia bólu spowodowanego uciskiem. Zatrzymanie się sprawi, że pies nauczy się, iż ciągnięcie smyczy nie przynosi żadnego pozytywnego skutku. Dopiero, gdy pies się uspokoi, kontynuujemy spacer, a gdy psu uda się iść choć przez chwilę na luźnej smyczy (musi ona być w kształcie litery „U”), nagradzamy go smakołykiem i chwalimy. Wielokrotne powtarzanie tych czynności powinno przynieść odpowiedni efekt.

Ważne jest też, aby za młodu nie izolować psa nadmiernie od innych zwierząt oraz aby nie nosić go bez przerwy na rękach. Kontakt z innymi psami pozwoli naszemu pupilowi nauczyć się prawidłowych relacji z osobnikami tego samego gatunku. W przyszłości nie będzie więc czuł lęku i agresji wobec napotkanych podczas spaceru psów, a tym samym nie będzie „rwał się” w ich kierunku ciągnąc smycz.

Dość skuteczna w oduczaniu psa nieprawidłowego chodzenia smyczy może okazać się tzw. obroża uzdowa. Używanie jej podczas oduczania nieładnego chodzenia na smyczy przynosi dobre rezultaty, gdyż działa ona zgodnie z mową psiego ciała. Oznacza to, że gdy pies ciągnie smycz obroża uzdowa zaciskając się na pysku i karku daje sygnał, który pies odczytuje jako naturalne dyscyplinowanie (dzięki temu w oczach psa to my jesteśmy osobnikiem alfa). Oprócz tego, ucisk na karku pies interpretuje podobnie jak uciszający chwyt za kark przez matkę, gdy był niesfornym szczenięciem. Ponadto obroża taka nie sprawia psu bólu (a więc eliminuj odruch ucieczki przed bolesnym bodźcem) i pozwala swobodnie oddychać.
Prawidłowa nauka chodzenia na smyczy

Jeśli chcemy zapobiec problemowi wyżej opisanych niepożądanych zachowań, rozpocznijmy naukę ładnego chodzenia na smyczy, gdy piesek jest jeszcze szczeniakiem, ale ma już za sobą wszystkie niezbędne szczepienia (czyli, gdy można już wyprowadzać go na dwór). Od czego zacząć? Na początek nauczmy malucha, aby grzecznie przychodził na nasze zawołanie szedł przy naszej lewej nodze. Nie będzie to trudne, gdyż w wieku szczenięcym pies naturalnie podąża za poruszającymi się obiektami.

Wybierzmy odpowiednie miejsce (spokojne, bezpieczne i mało rozpraszające) i zacznijmy od przywoływania naszego pupilka. Odbiegnijmy kawałek i zawołajmy pieska, a gdy ten pobiegnie za nami, pochwalmy go i dajmy w nagrodę smakołyk. Powtórzmy to wiele razy, aby pies zaczął kojarzyć, że podążanie za nami wiąże się z czymś przyjemnym. Następnie, gdy maluch podbiega już do nas chętnie, weźmy do lewej ręki smakołyk i zachęćmy zwierzaka, aby podbiegł i znalazł się po naszej lewej stronie – gdy to zrobi, pochwalmy go i nagródźmy. Gdy szczeniak opanował już ustawianie się po lewej stronie, możemy zacząć wydawać komendę „równaj” i zawsze nagradzać, gdy pies właściwie zareaguje na to polecenie (czyli gdy grzecznie idzie przy nodze).

W następnym etapie nauki możemy przypiąć do obroży sznurek, który będzie udawał smycz. Musi on być lekki i niedługi, aby zwierzak nie zauważył nawet, że coś zostało przypięte do obroży. Chwytając koniec sznurka (musi on pozostać luźny, nigdy go nie napinamy) wydajemy polecenie „równaj” i robimy parę kroków z psem idącym przy nodze. Jeśli zadanie zostało wykonane prawidłowo, nagradzamy psa i chwalimy. Jeśli piesek pociągnie zbytnio sznurek i napnie go, puśćmy koniec sznurka i zawołajmy psa, aby do nas podbiegł, po czym ponownie chwyćmy koniec sznurka w rękę. Istotne jest, aby psiak nauczył się chodzenia na smyczy luźnej, nie naprężonej.

Po pewnym czasie, gdy pies nauczy się już chodzenia przy nodze na luźnej smyczy, możemy przypiąć do obroży prawdziwą smycz i kontynuować naukę. Wkrótce nasz pies będzie bardzo ładnie i bez problemów chodził na smyczy.