1. Scharakteryzuj wybrany typ charakteru (relacje z taką osobą, trudności w tych relacjach).

- płytkość i chwiejność uczuć

skłonność do dramatyzowania i teatralności (przesada w ekspresji emocjonalnej, „odgrywanie ról”

- chęć zwracania na siebie uwagi

tendencja do manipulowania otoczeniem

silna potrzeba uzyskiwania wyrazów uznania, podziwu

- potrzeba przeżywania silnych podniet

- skrajna zmienność nastrojów (od smutku przechodzi szybko w fazę radości itp.)

- nieobliczalne działania pozbawione konsekwencji

niepohamowana potrzeba natychmiastowego zaspokojenia potrzeb

nie dostrzeganie potrzeb innych ludzi

potrzeba uzależnienia się od jakieś osoby

- niedojrzałość, infantylność

skłonności do fantazjowania (mieszają się marzenia i realność)

- uleganie wpływom innych ludzi

Osoba z tym typem charakteru ma problemy z nawiązywaniem trwałych zdrowych relacji z innymi ludzi, ponieważ jej silna potrzeba uzależnienia się od drugiej osoby powoduje stworzenie związków toksycznych, nie sprzyjających żadnej ze stron. Jej zamiłowanie do fantazjowania często doprowadza do sytuacji w których kłamstwo zostaje zdemaskowane przez otoczenie i inni ludzie tracą do tej osoby zaufanie. Brak aprobaty o ogólnego zachwytu otoczenia doprowadza taką osobę do skrajnie negatywnych, przerysowanych emocji. Osoba taka staje się ciężarem dla drugiej osoby ponieważ tylko jej problemy są najważniejsze i najpoważniejsze a brak zainteresowania nimi otoczenia oraz niepohamowana potrzeba zaspokojenia swoich potrzeb, motywuje taką osobę do manipulacji w celu osiągnięcia zainteresowania. Histeryk nie jest zainteresowany uczuciami i potrzebami innych a ich problemy bagatelizuje lub spłyca.

2. Kompetencja emocjonalna (co się składa na pojęcie empatii, kontrola nad emocjami).

Kompetencje emocjonalne przejawiają się w zdolnościach podmiotu zarówno do rozpoznawania, rozumienia i wyrażania własnych emocji w odpowiedni sposób w zależności od sytuacji, w której się on znajduje, jak i w rozpoznawaniu, rozumieniu i odpowiadaniu na emocje innych osób.

W psychologii wymienia się trzy elementy empatii:

• zdolność odczuwania stanów psychicznych innych istot,

• umiejętność przyjęcia ich sposobu myślenia,

• umiejętność spojrzenia z ich perspektywy na rzeczywistość.*

kontrola nad emocjami

3. Mechanizmy obronne osobowości (zcharakteryzować 2-3)

Istnieją dojrzałe mechanizmy obronne

1 antycypacja rozważanie tego co może się stać i częściowe przwidywanie

2 afiliacja szukanie wsparcia społecznego

3 Altruizm będąc w ciężkiej sytuacji pomagamy innym

4 humor dystans

5 sublimacja rozładowanie emocji tj agresja gniew itp. w sposób akceptowany społecznie np. sport

Sublimacja (od łac. sublimis, wyniosły) – jeden z mechanizmów obronnych znanych w psychologii, odmiana substytucji.

Jest to jeden z obronnych mechanizmów osobowości, polegający na przesunięciu popędu (potrzeb, motywów) z celu, którego nie można zrealizować ze względu na niezgodność z przyjętymi zasadami, na inny, zastępczy obiekt lub czynność.

Stłumienie (niem. Unterdrückung, fr. répresion, ang. suppression); funkcjonuje także inne określenie - supresja.

Pojęcie pochodzące z języka psychoanalizy. Jeden z mechanizmów obronnych. Oznacza ono świadome odwrócenie uwagi od pewnej - aktualnie świadomej - treści psychicznej, na skutek czego myśl ta staje się przedświadoma. Bezpośrednią motywacją stłumienia są opory moralne, których źródłem jest druga cenzura, której istnienie między świadomością a przedświadomością postulował Zygmunt Freud.

Asceza - jeden z mechanizmów obronnych znanych w psychologii. Jest to mechanizm zrodzony na bazie oporu wobec własnej seksualności. Uzewnętrznia się podczas okresu dorastania, ale zaczyna się już we wczesnym dzieciństwie pod wpływem braku miłości i akceptacji ze strony rodziców. Objawia się unikaniem towarzystwa, brakiem akceptacji własnego ciała, bulimią, anoreksją, wzbranianiem się przed wypróżnieniem.

Altruizm (fr. altruisme, od łacińskiego rdzenia alter – inny, drugi) – zachowanie polegające na działaniu na korzyść innych. Według J. Poleszczuka polega ono na dobrowolnym ponoszeniu pewnych kosztów przez jednostkę na rzecz innej jednostki lub grupy, przeciwstawne zachowaniu egoistycznemu^[1]. Zachowania altruistyczne mogą występować zarówno wśród ludzi, jak i w obrębie innych gatunków biologicznych. Jest to podstawowe pojęcie socjobiologii^[2].

Z punktu widzenia psychologii, afiliacja jest jedną z podstawowych potrzeb psychicznych człowieka, wyrażającą się w dążeniu do bycia razem z innymi ludźmi, przyłączenia się do osób i grup społecznych oraz poszukiwania ich akceptacji; jej zasadniczym źródłem jest potrzeba bezpieczeństwa. Ważnym też źródłem jej kształtowania się są standardy społeczne, wyznaczające jednostce, jak i grupom społecznym wzorce zachowań, a w tym zwłaszcza dotyczące bezpieczeństwa.

Mechanizmy obronne są to określone "siły" działające w naszej osobowości poza świadomością jednostki, które pobudzające nas w pewnych sytuacjach do specyficznych zachowań, które bronią nas przed wstydem, lękiem, poczuciem winy oraz przed obniżeniem dobrego mniemania o sobie we własnych oczach i w oczach innych ludzi.

4. Komunikacja interpersonalna, poziomy komunikacji, płaszczyzna komunikacji, wypowiedzi i blokady komunikacji co ułatwia.

1. Komunikacja Interpersonalna: komunikacja twarzą w twarz gdzie ludzie się widzą słyszą itp. mogą dostrzegać mowę niewerbalną. komunikowanie się to dwustronny proces przekazywanie informacji w formie symbolicznej słowa i w formie zachowań niewerbalnych.

2. Poziomy komunikacji (w sensie głębokości porozumiewania się):

1 najbardziej powierzchowny sposób poziom zwrotów grzecznościowych np. dzień dobry

2 poziom informacji na temat faktów informacje rzeczowe co gdzie kiedy ile itp.

3 poziom głębszy jak przekazujemy informacje poziom myśli i idei przekonania sądy wprowadza głębszy poziom zagrożenia odkrywania się

4 poziom uczuć i potrzeb wtedy gdy dzielimy się i pokazujemy osobie co potrzebujemy co czujemy co chcemy poziom uczuć potrzeb

3. płaszczyzny komunikacji dotyczą wypowiedzi UZUPEŁNIĆ reczowa…

cztery płaszczyzny komunikacji:

1. płaszczyzna formalna (rzeczowa) - na tej płaszczyźnie przekazywane są informacje w sposób oczywisty, formalny, ustrukturyzowany.

2. płaszczyzna autoprezentacji (autoportretu) - na tej płaszczyźnie informujemy drugą osobą poprzez przekazywany komunikat, w jakim jesteśmy nastroju, co czujemy, itp.

3. płaszczyzna wzajemnych relacji - na tej płaszczyźnie przekazujemy informacje na temat tego, jakie jest nasz stosunek do rozmówcy i do otoczenia.

4. płaszczyzna apelu - na tej płaszczyźnie przekazujemy życzenia czy pragnienia względem rozmówcy.

Zawartość rzeczowa, ujawnienie siebie, wypowiedz, apel

4. wypowiedzi i blokady komunikacji co ułatwia.

- wzajemna relacja czyli jak się zachowujemy tzn jak traktujemy rozmówcę

- relacja sposób zwracania się do siebie jak mnie traktuje ta osoba

- koło relacji w rozmowie: wypowiedz 1 osoby powoduje emocje u drugiej osoby w uwagi jak będzie traktowana 2 osoba da odpowiedz na skutek tej odpowiedzi będzie samopoczucie osoby 1 i sformułuje wypowiedz 2 . tak wypowiadając się osoby nie myślą jak ich wypowiedz zadziała na druga osobe jakie będą skutki

- poziomy dostosowujemy do stopnia poziomu znajomości

- reguła wzajemności dopasowujemy poziom komunikacji do poziomu rozmówcy

5. zdrowie psychiczne dojrzała osobowość warunku rozwoju zdrowej osobowości

Warunki zdrowego rozwoju osobowości

Zdrowe wzorce opieki i wychowania => dojrzałe osobowości

Zdrowe relacje

 

5 wolności:

1. Do spostrzegania i słyszenia tego co jest obecne tu i teraz a nie tego co będzie lub powinno być.

2. Przyznanie wolności dziecku do tego co myśli (może myśleć to co myśli)

3. Wolność dziecka do przeżywania, czucia tego co czują.

4. Wolność do pragnienia i wybieranie tego czego się chce a nie tego czego powinno się chcieć.

5. Wolność do wyobrażenia sobie do wyobrażania sobie własnej drogi życiowej i samorealizacji.

 

 

Cztery zasady wychowania nieautorytawnego:

1. Przyzwolenie na różnorodność

2. Prawo do popełniania błędów

3. Można wyrażać negatywne emoocje

4. Można chcieć więcej. Niech dzieci chcą więcej niż ich rodzice

 

Abraham Maslov - kryteria zdrowia psychicznego dojrzałej osobowości:

1. Sprawna percepcja rzeczywistości, realizm docieranie do istoty rzeczy nie uleganie pozorom

2. Akceptacja siebie innych i świata natury, ktoś kto nie akceptuje siebie i nie akceptuje innych

3. Spontaniczność prostota i naturalność

4. Koncepcja na zadaniach nie na sobie

5. Dystans wobec rzeczywistości, potrzeba prywatności

6. Autonomia aktywność i nie zależność względna od kultury i otoczenia

7. Ciągła świeżość ocen i bogactwo uczuć

8. Obecność doświadczenia transcentyczych

9. Poczucie wspólnoty z innymi ludźmi

10. Głębokie uczuciowe kontakty z innymi ludźmi

11. Demokratyczna struktura charakteru

12. Odróżnienie środków i celów dobra od zła

13. Filozoficzne nie złośliwe poczucie humoru dotyczące samych siebie

14. Twórczość, oryginalność, pomysłowość

15. Zdolność przekraczania wpływów i ograniczeń kulturowych.