str.65 Do… Tak, prawda, szczęścia istota, Nie jest jeszcze ludziom dana; Naszym mieniem jest tęsknota, Radość – tylko pokazana. Ach! Samo tylko mamienie, Cień tu tylko szczęścia gości: Pięknością mamią nas pienie, Krótkim szczęściem – bóg miłości. Ty w twoim czarujesz pieniu, Omamiasz twymi oczyma, To jednak w krótkim mamieniu, To w tęsknocie serce trzyma. A kiedy widzę twe wdzięki, Wtenczas myślę żeś bogini; A głos strony spod twej ręki Istotną Safą cię czyni. W tym ja tylko nie zwiedziony, Że jest Saffo, co nie kocha, Że jest Faon nielubiony, Choć jego miłość – nie płocha.