Zbuduj więź ze swoim psem

Fragment [z:] Inki Sjösten, "Posłuszeństwo na co dzień"

Bardzo łatwo jest powiedzieć właścicielowi: „Stwórz dobry związek ze swoim psem”, ale trudno to osiągnąć, jeśli ktoś nie jest doświadczonym przewodnikiem.

Psy bywają różne i, rzecz jasna, my, też jesteśmy różni. Dlatego każdy musi odnaleźć własny sposób na zbudowanie dobrej relacji ze swoim psem.

Czterolistna koniczynka

Aby lepiej zapamiętać elementy, które pomogą nam zbudować dobrą relację z psem, stwórzmy w naszej głowie następujący obraz pamięciowy: wyobraźmy sobie czterolistną koniczynkę. Cztery listki oznaczają cztery różne drogi prowadzące do tego, by pies kojarzył swojego pana z przyjemnymi rzeczami. Cztery elementy, które odpowiadają na naturalne potrzeby psa to: kontakt socjalny z psem, jedzenie - smakołyki, zabawa w polowanie i zabawa w przeciąganie.

Wskazówki z „czterolistnej koniczynki” są ważne także dlatego, że pokazują, jak wykorzystać nagrody podczas nauki komend słownych. Komendy te staną się językiem, którym będziemy mogli porozumiewać się z naszym psem. Będą się wiązać z podstawowymi umiejętnościami dobrze wychowanego psa, czyli z psim posłuszeństwem na co dzień.

Kontakt socjalny

Psy, tak jak ludzie, potrzebują kontaktu fizycznego oraz bliskości. Uwielbiają, gdy je drapiemy i poklepujemy. Podrap swojego psa za uchem, pogłaszcz go pod brodą, pozwól mu leżeć przy tobie, gdy odpoczywasz.

Pozwól psu być częścią twojej rodziny, nie separuj go od życia domowego. Gdy spędzasz z rodziną spokojny wieczór przed telewizorem, twój pies tak­że chciałby w tym uczestniczyć. Pozostawiony w odosobnieniu, poczuje się opuszczony, a to może wywołać w nim stres i niepokój. Poczucie przynależności do zhierarchizowanej grupy, w której każdy, także pies, wypełnia przydzielone mu zadania, jest gwarancją harmonii we wzajemnych relacjach.

Psy nie rozumieją języka, którym ludzie ze sobą rozmawiają, o ile nie zostały nauczone, by reagować na nasze słowa. Jednakże przemawiając do psa, nawiązujmy z nim kontakt, nawet jeśli pies nie rozumie, co mówimy. Nasz sposób mówienia odzwierciedla nasze nastroje.

Jedzenie – smakołyki

Większość psów uwielbia smakołyki. Skupienie uwagi psa na przewodniku się zwiększy, gdy otrzyma od niego smaczny posiłek lub smakołyki. Kto wie, może droga do serca psa prowadzi przez jego żołądek? Na pewno w ten sposób przewodnikowi łatwiej jest skupić na sobie zainteresowanie psa. Dlaczego nie spróbować? Być dobrym przewodnikiem oznacza zdobyć sympatię psa, i aby to osiągnąć, można użyć każdego skutecznego sposobu.

Zabawa z psem

Przedstawiamy dwa rodzaje zabawy odpowiadające potrzebom natury psa. Są to polowanie oraz przeciąganie („walka”). Zabawy te są odpowiednie dla większości psów, jeśli odbywają się we właściwy, zrównoważony sposób, dopasowane są do wieku i możliwości psa, połączone z dobrowolnym oddawaniem przedmiotów.

Zabawa z piłkami - polowanie

Zawsze używaj dwóch piłek, jeśli użyjesz tylko jednej piłki, istnieje ryzyko, że pies ją zabierze i, bardzo zadowolony z siebie, pobiegnie w przeciwnym kierunku. W takim wypadku nie będzie to zabawa opar­ta na współpracy.

Zrób tak:

Potocz jedną z piłek po ziemi kilka metrów w lewą stronę i pozwól psu ją złapać. Gdy tylko pies chwyci piłkę w pysk, pokaż mu, że masz drugą piłkę, która jest jeszcze lepsza niż ta pierwsza. Potocz drugą piłkę kilka metrów w prawo, a pies najprawdopodobniej wypuści z pyska pierwszą piłkę i pobiegnie za drugą. W tym momencie pójdź po pierwszą piłkę, ponownie ją potocz, i powtarzaj te czynności kilkakrotnie.

Możesz spróbować zachęcić psa, żeby oddał ci pierwszą piłkę, zanim potoczysz drugą.

Jeśli pies nie chce oddać piłki, spróbuj rzucić drugą dalej niż pierwszą. To sprawi, że pies uzna drugą piłkę za bardziej interesującą i w końcu odda ci pierwszą.

Ta zabawa ma rozwinąć pozytywne poczucie współpracy. Ważne jest to, aby pies miał świadomość, że bawicie się z twojej inicjatywy i że to ty „posiadasz piłki”.

Zabawa ze szmatką - przeciąganie

Bardzo dużo psów lubi zabawę w przeciąganie. Jeśli ma ona budzić pozytywne odczucia zarówno u właściciela, jak i u psa, a na takiej nam zależy, musi być połączona z umiejętnością oddawania przedmiotu (szmatka nie powinna być zbyt duża, jeśli pies jest przeciętnej wielkości). Zawiąż na środku materiału supeł po to, by pies miał za co chwytać zębami, podczas gdy ty będziesz trzymać za końce szmat­ki.

Zrób tak:

– Pociągnij szmatkę wokół siebie po ziemi, sprawiając, że pies będzie próbował ją złapać.

– Chwyć szmatkę w obie dłonie i nie puszczaj, jednocześnie się cofaj. Niech pies ciągnie mocno, jeśli ma na to ochotę.

– Po chwili stań bez ruchu.

– Powiedz: DAJ, i wyciągnij smakołyk z kieszeni, trzymając szmatkę drugą ręką.

Jeśli pies nie będzie chciał oddać szmatki, dotknij smakołykiem jego nosa i być może, wtedy pies wypuści szmatkę, aby wziąć smakołyk.

Ostrzeżenie!

Jeśli pies nie chce oddać szmatki, by wziąć smakołyk, wówczas powinieneś unikać zabawy w przeciąganie. Może ona mianowicie zmienić się w próbę sił pomiędzy tobą a psem, a wówczas nie będzie już pozytywną, opartą na współpracy, zabawą.

Inna wersja zabawy w przeciąganie

Jeśli twój pies wykazuje niewielkie zainteresowanie tą zabawą, możesz spróbować przywiązać szmatkę do dwu­, trzymetrowej linki.

Zrób tak:

Połóż szmatkę na podłodze, w odległości kilku metrów od psa. Gdy pies popatrzy na szmatkę, wykonaj kilka szybkich pociągnięć za linkę. Kiedy pies spróbuje chwycić szmatkę ponownie, kilka razy pociągnij za linkę, aby zwiększyć zainteresowanie psa. Gdy pies złapie szmatkę, pozwól mu wygrać i powiedz mu, że jest „taaaaki silny”.

Unikaj dawania smakołyków psu w zamian za wypuszczenie szmatki. Może to sprawić, że pies przestanie być zainteresowany jej chwytaniem. Smakołyk jest dla niego bardziej kuszący...

Inki Sjösten