Metody strojenia gitary

Zacząć trzeba od tego, że aby zabrać się do strojenia - musimy koniecznie nastroić pierwszą strunę. To do niej będziemy przecież stroili następne. Aby dobrze nastroić pierwszą strunę, użyjmy kamertonu, czyli stroika (dmuchanego, widełkowego). Przyciskamy strunę pierwszą E1 na piątym progu, regulujemy kluczem dotąd, aż dźwięk ze stroika i dźwięk tej struny staną się identyczne. Jest to dźwięk A!

Pustą strunę E1 możemy też dostroić do dźwięku E zagranego na nastrojonym już instrumencie, np. fortepianie.

Dość łatwo też porównać pustą E1 do dźwięku E podanego z instrumentu elektronicznego, jakim jest keyboard.

Jeśli pierwsza struna E1 jest już nastrojona, możemy rozpocząć strojenie całej gitary.

Proponuję dziewięć metod strojenia i sprawdzania stroju gitary. Metody te bazują na naszym słuchu muzycznym i znajomości dźwięków na gryfie instrumentu. Doskonalą też nasze umiejętności rozpoznawania i porównywania dźwięków.

Metoda 1 - Klasyczna

Porównujemy dźwięk pustej struny z dźwiękiem struny następnej, dociskanej na 5 progu (wyjątek – struna G3 na progu 4). Dźwięki te powinny być identyczne.

E1--0---------------------------------------------

H2----5------0------------------------------------

G3-------------4-------0--------------------------

D4-----------------------5------0-----------------

A5--------------------------------5------0--------

E6-----------------------------------------5------

Metoda 2 - Oktawy

Porównujemy na sąsiednich strunach dźwięki, które są od siebie w odległości oktawy (np. od E do E – przez całą gamę).

E1--7---------------------------------------------

H2----0------8------------------------------------

G3-------------0------7---------------------------

D4----------------------0------7------------------

A5-------------------------------0------7---------

E6----------------------------------------0-------

Między wydobywanymi dźwiękami musi być rzeczywiście odległość oktawy (w każdej parze dźwięków).