Problem historyczności Est

Daty napisania Księgi nie da się ustalić dokładnie, powstała prawdopodobnie w okresie między III a II w. przed Chr.  Przekład grecki pochodzi już z I w. przed Chr. Już 2 Mch ( około 150 r. przed Chr. zna dobrze "dzień Mardocheusza” jako święto żydowskie). Boże ocalenie stanowi punkt kulminacyjny całej historii (Święto Purim ).

Człowiek miał chwalić Boga. Problemem Księgi jest nienawiść i zemsta w postępowaniu Izraelitów. 

Księga Ruth jest najbardziej niewinna z opowieści i daje sielankowy obraz życia w czasach przedkrólewskich. W mieście Betlejem wszyscy się znają, naokoło miasta rozciągają się pola należące do jego mieszkańców (głównie do Booza), żniwiarze są witani pozdrowieniem: „ Pan z wami: i odpowiadają właścicielowi pola: „ Niech ci Bóg błogosławi”, sprawy rodzinne i majątkowe są załatwiane nie za pomocą dokumentów, ale ustnie, wobec świadków, „w bramie miasta”.

Estera dzieki uratowaniu ludności od zagłady uchodzi za typ Maryi.

Opowiadanie opiera się na faktach i relacjach historycznych, lecz sposób ich zestawienia jest dowolny. Obok znacznie skróconej perspektywy historycznej ( np. Mardocheusz przedstawiony jest jako jeden z uprowadzonych do niewoli przez Nabuchodonozora, musiałby mieć więc 100 lat). 

Księga wspomina króla Ahaszwerosza, zwanego Assuerusem, a po grecku Kserksesem ( 486-465). Kserkses obiął rządy w 486 r. przed Chr. Gdyby Mardocheusz był uprowadzony za Jechoniasza, około 597 r., miałby  w drugim roku panowania Kserksesa ok. 113 lat, co jest niemożliwe. Mardocheusz urodził się na pewno w niewoli, jako potomek tych, których rzeczywiście uprowadził Nabuchodonozor. Księga zawiera szereg nieścisłości  i niekonsekwencji. Różna rola doradców królewskich w różnych wypadkach. Herodot podaje inną królową Persów w opisywanych latach, odrodzenie dekretu zagłady o 9 lub 11 miesięcy. Trudno też dowieść, że opisane zdarzenie spowodował wprowadzenie Święta Purim. Wskazówka o ustanowieniu tego święta czyni wrażenie późniejszego dodatku, a Księga ma wskazać genezę istniejącego już święta. 

Księga wspomina dekrety wydane przez króla Artakserksesa: dekret o zagładzie Żydów i dekret rehabilitujący Żydów.