czytanie po angielsku jest bardzo proste, po prostu trzeba znać zasady czytania
A OTO ONE

A (ej)
B (bi)
C (si)
D (di)
E (i)
F (ef)
G (dżi)
H (ejcz)
I (aj)
J (dżej)
K (kej)
L (el)
M (em)
N (en)
O (oł)
P (pi)
Q (kju)
R (ar)
S (es)
T (ti)
U (ju)
V (wi)
W (dablju)
X (eks)
Y (łaj)
Z (zi lub zed)

Spółgłoski:

C
- przed e, i oraz y wymawiamy jako [s], np. city (miasto); centre (centrum)
- przed a, o lub u oraz przed spółgłoskami wymawiamy jako [k], np. cat (kot), castle (zamek)

G
- przed e, i oraz y wymawiamy jako [dż], np. generous (hojny), ginger (imbir)
- przed a, o, u na końcu wyrazu wymawiamy jako [g], np. good (dobry), gate (bramka)

J
- zawsze jako [dż], np. jacket (kurtka); journalist (dziennikarz)

Q
- zawsze jako [kju], np. square (plac), quarter (kwadrans)
ALE: cheque (czek)

W
- zawsze jako [ł], np. window (okno), wash (myć)

V
- zawsze jako [w], np. vest (podkoszulek); travel (podróżować)

Podwójne spółgłoski:

CK
- zawsze jako [k], np. sick (chory); clock (zegar)

CH
- zawsze jako [cz], np. chips (frytki); cheese (ser żółty)
- czasem jako [k], np. school (szkoła); chemist (apteka)

SH
- zawsze jako [sz], np. fish (ryba); dish (danie)

SS
- zawsze jako [s], np. boss (szef); less (mniej)

PH
- zawsze jako [f], np. phone (telefon); photo (zdjęcie)

WH
- zwykle jako [ł], np. when (kiedy), what (co)
- czasem jako [h], np. who (kto); which (czyj)

TH
- czasem jako [Ɵ] (podobny do polskiego sepleniącego f, wymawianego z językiem przy górnych zębach); np. theatre (teatr); something (coś)

- czasem jako [ð], dźwięk podobny do głoski pomiędzy polskim „w”a „d”, również wymawiany z językiem przy górnych zębach, np. this (to); that (tamto); weather (pogoda)

Samogłoski:

A
- w sylabie akcentowanej, kiedy słowo kończy się na e, wymawiamy jako [ej]; np. late (późno); date (data);
- w wyrazach jednosylabowych zakończonych spółgłoską wymawiamy jako [æ]; (e wymawiane przy ustach otwartych jak do a); np. sad (smutny), jam (dżem)
- przed r w sylabach zakończonych spółgłoską wymawiamy jako przedłużone [a], np. car (samochód); departure (odlot)

E
- zwykle jako [e]; np. yes (tak); help (pomoc)
- czasem jako [i], np. he (on); she (ona)
- na końcu wyrazu jest nieme, np. live (żyć/mieszkać); lake (jezioro)

I
- w sylabie akcentowanej, kiedy słowo kończy się na e, np. like (lubić); nice (miły);
- kiedy słowo jest jednosylabowe i kończy się spółgłoską, wymawiamy jako krótkie [i], np. trip (wycieczka)

O
- czasem jak [oł], np. hope (nadzieja)
- czasem jak krótkie [o], (zawsze w przypadku akcentowanych sylab zakończonych spółgłoską); np. fog (mgła); hot (gorący);
- czasem jak krótkie [a], np. come (przyjść); love (miłość)

U
- czasem jak [ju], np. cucumber (ogórek): duty (cło)
- czasem jak krótkie [a], np. stubborn (uparty); bus (autobus)
- czasem jak krótkie [u], np. sugar (cukier), put ( położyć)
- czasem jak długie [e]; np. surgeon (chirurg), church (kościół)

Y
- w wyrazach jednosylabowych wymawiamy jako [aj], np. shy (nieśmiały), why (dlaczego)
- na końcu wyrazów wielosylabowych zwykle wymawiamy jako [i], np. early (wcześnie), baby (niemowlę)

Podwójne samogłoski (dyftongi):

AI
- jako [ej], np. painkiller (środek przeciwbólowy);
- jako długie [e], np. airplane (samolot); hair (włosy)

EA
- jako długie [i], np. peach (brzoskwinia); mean (skąpy)
- jako [e], np. head (głowa); breast (pierś)

EE
- zawsze jako długie [i], np. cheese (ser żółty); beef (wołowina)

OO
- zawsze jako długie [au], np. house (dom), about (o)
- czasem jako [u], np. you (ty), route (trasa),
ALE your (twój) [długie o], dangerous (niebezpieczny) [krótkie e]; journey (podróż) [długie e]