Na początku warto wyjaśnić dlaczego bootowalny pendrive, czyli automatycznie uruchamiająca się przy starcie komputera pamięć flash USB, zawierająca pliki instalacyjne systemu, jest lepszy od tradycyjnej płyty DVD.

Powodów jest kilka. Po pierwsze maleńki, mierzący kilka centymetrów i ważący kilka gramów pendrive jest o wiele poręczniejszy niż płyta, którą niezbyt wygodnie nosi się w kieszeni. Po drugie prędkość odczytu danych z typowego pendrive'a (nawet zwykłego USB 2.0) jest większa niż z nośnika optycznego, szczególnie w kwestii czasu dostępu do plików.

Trzecia kwestia ważna jest dla osób użytkujących netbooki. Te miniaturowe laptopy nie są wyposażone w napęd optyczny, więc jeśli pragniemy zainstalować na nich nowy system, będziemy właściwie skazani na użycie pendrive'a lub innego nośnika podłączanego przez USB. Procedura ta sprawdzi się jednak równie dobrze w przypadku dużych laptopów i pecetów. Ważne jest tylko to, aby BIOS płyty głównej oferował możliwość instalacji systemu wprost z urządzenia podpiętego do USB (zdecydowana większość nowoczesnych płyty głównych nie ma z tym problemu).

Jak stworzyć bootowalny pendrive?

Procedura tworzenia bootowalnego pendrive'a nie jest skomplikowana. Powinniśmy jednak użyć nośnika o pojemności co najmniej 4 GB i odnaleźć płytę z Windows – będzie potrzebna pod koniec procesu. Pamiętajmy również o tym, że wybrany pendrive zostanie sformatowany, więc przed rozpoczęciem procedury radzimy przenieść wszystkie dane w bezpieczne miejsce.

Na wstępie sprawdzamy czy w systemie zainstalowany jest program DiskPart. Jeśli używamy Windows 2000 lub nowszego, to nie musimy się tym martwić – DiskPart jest domyślnie zainstalowany w systemie. Aby jednak się upewnić, otwieramy menu Start, a następnie klikamy Uruchom i wpisujemy „cmd”, uruchamiając tym samym linię komend.

Po otwarciu czarnego okna wpisujemy w nim polecenie „diskpart”.

Jeśli aplikacja jest obecna w systemie, powinno pojawić się nowe okienko z uruchomionym programem diskpart.exe.

Jeśli DiskPart nie uruchomił się, pobieramy odpowiedni plik ze strony Microsoftu i instalujemy go. Nie zamykamy okna aplikacji - teraz przejdziemy do właściwej części procedury.

Wpisujemy „list disk”, aby sprawdzić czy pendrive rozpoznawany jest przez system.

Na tym przykładzie pendrive ma około 7712 MB i widoczny jest jako Dysk 2. W tym momencie wybieramy dysk, wpisując polecenie „select disk 2”, gdzie numer 2 odpowiada numerowi przypisanemu do wybranego nośnika USB.

Usuwamy partycje i informacje zapisane w MBR (master boot record) i GPT (GUID partition table), wpisując „clean”. Wyświetli się informacja, że program DiskPart pomyślnie oczyścił dysk.

Tworzymy partycję główną wpisując „create partition primary”.

Oznaczamy partycję jako aktywną komendą „active”. Informujemy tym samym BIOS lub EFI, że jest to prawidłowa partycja rozpoznawana przez system.

Teraz powinniśmy sformatować pendrive'a systemem plików FAT32. Wpisujemy „format fs=fat32 quick”. Quick oznacza szybkie formatowanie, które w tym przypadku jest wystarczające, a powinno skrócić czas potrzebny na dokończenie tej czynności.

Utworzenie i sformatowanie partycji nie jest jednoznaczne z przypisaniem do niej odpowiedniej litery. Dokonujemy tego komendą „assign”. Litera zostanie przypisana automatycznie, a partycja będzie dostępna z poziomu Eksploratora Windows.

Teraz pora na kopiowanie plików instalacyjnych do pamięci pendrive'a. Umieszczamy płytę DVD z Windows w napędzie optycznym i kopiujemy wszystkie pliki oraz katalogi (np. metodą przeciągnij i upuść). W tym przypadku są to pliki Windows 7, ale równie dobrze sprawdzi się to np. z Windows XP oraz Windows 8, którego wersję próbną ściągnąć możemy z tej strony.

Po zakończeniu kopiowania pendrive jest już w pełni gotowy do działania. Teraz wystarczy włączyć opcję jego bootowania w komputerze, na którym chcemy zainstalować Windows. W różnych BIOS-ach i EFI może ta opcja wyglądać nieco inaczej – w naszym przypadku był to USB-HDD.

Po powtórnym restarcie instalacja Windows rozpocznie się w identyczny sposób, jak w przypadku płyty DVD, ale czas instalacji będzie wyraźnie krótszy.

To tyle. Właśnie udało ci się stworzyć bootowalnego pendrive'a, gratulujemy. :-)