50. Omów diagnostykę zespołów bólowych kręgosłupa szyjnego.

- na początku ocena RTG plus badania dodatkowe by wykluczyć inne choroby (np. związane z barkiem, łokciem, złą postawą itp.)

- potem jeśli nadal twierdzimy że to odc. C to badanie CT i/lub MR

- algorytm diagnostyki kręgosłupa poniżej

Diagnostyka kinezyterapeutyczna: (wg Cyriax)

1) Badanie Funkcjonalne:

- Aktywny wyprost, zgięcie boczne w prawo, w lewo, rotacje w prawo i w lewo, zgięcie

- Pasywny wyprost, zgięcie boczne w prawo, w lewo, rotacje w prawo i w lewo, zgięcie

- Oporowy wyprost, zgięcie boczne w prawo, w lewo, rotacje w prawo i w lewo – test korzenia C1

- Aktywne zgięcie kkg, uniesienie barków

- Uniesienie barków przeciwko oporowi – test na korzenie C2, C3 i C4

- Aktywna elewacja ramion – globalny test dla obręczy barkowej.

TESTY MOTORYCZNE DLA KORZENI

- Bark: odwiedzenie rotacja zew. – korzeń C5

- Łokieć: zgięcie C5-C6; wyprost C7

- Nadgarstek: zgięcie C7; wyprost C6

- Kciuk: wyprost C8

- Mały palec: przywiedzenie Th1

- Odruchy: biceps C5, C6; triceps C7; brachioradialis C5

Diagnostyka kinezyterapeutyczna: (wg McKenzie)

1) zebranie podstawowych informacji o pacjencie i jego schorzeniu:

- postawa ciała w pozycji stojącej / siedzącej, ograniczenia ruchomości, subiektywne odczucia i sytuacje dnia codziennego przyczyniające się do zmiany objawów

2) wykonywanie pojedynczych, potem wielokrotnych (do 10 powt.) ruchów w różnych kierunkach (zgięcia kręgosłupa, wyprost kręgosłupa, przesunięcie boczne w P i L) każdą z powyższych czynności wykonuje się 10-krotnie (tzw. ruchy powtarzane)

-taki test czynnościowy pozwala dokładnie określić te kierunki, w których występuje ograniczenie ruchomości oraz te, w których pojedyncze lub powtarzane ruchy powodują zmianę dolegliwości pacjenta (poprawa / pogorszenie) – uzyskanie informacji, jakich ruchów należy w czynnościach dnia codziennego unikać

50. Diagnostyka zespołu bólowego kręgosłupa szyjnego

PRZYCZYNY:

-powtarzającymi się przeciążeniami

-urazami

-dysfunkcją posturalną

-dysfunkcją tkanek miękkich

-kompresją struktur nerwowych

-dysfunkcją naczyniową

-stresem

DIAGNOSTYKA

1. Wywiad 2.Obserwacja pacjenta -ocena postawy - ocena chodu Zwracamy uwagę na: -pozycję głowy w pozycji siedzącej i stojącej -ułożenie barków -ukrwienie kkg -obrzęk, zabarwienie skóry -podwyższone RR w naczyniach żylnych okolic C

3. BADANIE FIZYKALNE - ocena siły mm - zakres ruchomości stawów - deficyty czuciowe C1 –tył głowy C2 – tył głowy, małżowiny uszne, potylica C3 – kark, środek szyi, MOS, rękojeść mostka C4 – barki, górny brzeg łopatki, wyrostek barkowy łopatki C5 – przednia strona ramienia do połowy przedramienia C6 – pozostała część przedranienia, I i II palec C7 – pozostałe palce

4.BADANIE RUCHOMOŚCI

Pacjent powinien przyjąć prawidłową postawę ciała, tułów w wyproście, mm karku rozluźnione, ramiona swobodnie, głowa skierowana na wprost

Ruch: skłon w przód (broda do mostka), skłon w tył (twarz równolegle do sufitu), skręt w prawo i lewo (środek głowy w linii barków), skłon do boku (norma to kąt 45 st)

Kompresja mm podpotylicznych, MOS skutkuje bólem głowy, karku, uszu i barków, zaburzeniami oddechowymi

Kompresja mm pochyłych, piersiowego mniejszego i podobojczykowego daje ból stawu ramiennego, ból ramienia, przedramienia, nadgarstka, dłoni i bóle w klatce piersiowej

Do przyczyn bólu w odc C można zaliczyć również przepuklinę dyskową z konfliktem z oponą twardą lub korzeniem nerwowym, zwyrodnienie, zaburzenia naczyniowe(t.kręgowa)

OBRAZOWANIE: RTG, MRI, KT, MIELOGRAFIA