Głos Pedagogiczny

2013/Maj

Toksyczna duchowość

Anna Biernacka

Str. od 46 do 48

Anna Biernacka w swoim artykule „Toksyczna duchowość”, zawartym w majowym numerze czasopisma „Głos Pedagogiczny” z 2013 roku, porusza temat sekt. W sześciu, przejrzystych częściach poruszany jest problem, który wbrew opiniom wielu, dotyka młodzież również w Polsce.

Na początku, autorka podejmuje próbę wyjaśnienia, czym jest sekta i w jaki sposób działa. W dalszej części zatytułowanej „Jak sekta werbuje nowych członków”, wypunktowane są główne metody stosowane przez tego typu ugrupowania. Mimo, że cały proces wydaje się rozpoczynać raczej niewinnie, z czasem skutkuje w silnym poczuciu powiązania i utożsamiania się z innymi członkami. Kandydatami są przeważnie osoby, które szukają autorytetu, miłości, zrozumienia lub po prostu przynależności do jakiejś grupy. Sekty, jak mówi autorka, zaspokajają najważniejsze potrzeby tych, którzy do niej wstępują. Często, także podtrzymują zainteresowanie poprzez oferowanie dodatkowych atrakcji takich jak m.in. kursy językowe. Częstym zabiegiem utrzymania osoby w grupie jest, przytaczana przez autorkę, zasada „stopy w drzwiach”, która opiera się na podejmowaniu konsekwencji swoich działań.

W kolejnej części „Kontrola umysłu”, Anna Biernacka wyjaśnia, jak techniki stosowane przez sektę potrafią manipulować ludźmi. Poprzez całkowite odcięcie od poprzedniego środowiska i zupełne zawierzenie autokratycznemu przywódcy, członkowie z łatwością oddają majątek lub podejmują działalność niezgodną z prawem. Narażone na wpływy sekt, są szczególnie osoby, które czują się odrzucone lub niekochane. W dalszej części artykułu, autorka przedstawia warunki minimalizujące ryzyko wchodzenia młodzieży w groźne grupy. Duże znaczenie w przeciwdziałaniu ma szkoła, która poprzez stworzenie właściwego środowiska i rzetelną informację, a także angażowanie rodziców ma za zadanie uświadamianie uczniom skalę problemu. Zaznajomienie się ze sposobami werbowania do sekty pozwala młodzieży uświadomić sobie istniejące zagrożenie w odpowiednim momencie. Autorka odsyła również do czasopisma „Sekty i Fakty”, w którym można znaleźć wiele artykułów dotyczących tej tematyki.

Anna Biernacka w dalszej części informuje, jakie kroki należy podjąć, kiedy podejrzewamy, że uczeń może być pod wpływem działania sekty. Jest to specjalistyczna pomoc mająca na celu przywrócenie równowagi emocjonalnej i fizycznej. Najważniejszym krokiem jest wyciągnięcie podopiecznego z grupy - konieczna jest współpraca między szkołą, psychologiem i rodzicami. Następnie leczenie, które jest najczęściej długotrwałe i trudne - wymaga zaangażowania osób, które specjalizują się tą problematyką. Autorka przytacza słowa Marka Kotańskiego, który porównuje osoby, które zostały wyciągnięta z sekty do „kawałów lodu”- praca z nimi musi być bardzo delikatna i stopniowa. Można, zatem dojść do wniosku, że profilaktyka jest dużo bardziej efektywna niż leczenie. Warto jest, zatem zarówno informować jak i kontrolować młodzież, aby uniknąć szkodliwych konsekwencji.

Moim zdaniem artykuł, jest bardzo wartościowy zarówno dla nauczycieli, rodziców jak i dla samych młodych ludzi. Podoba mi się niedwuznaczny sposób wyrażania informacji, które pomaga uświadomić sobie problem, który wielu ludzi ignoruje. Anna Biernacka zawarła mnóstwo informacji i wskazówek napisanych wyraziście i rzetelnie.