Wpływ
pogody na zdrowie i samopoczucie człowieka.
1.Wprowadzenie
Wpływ
pogody na nasze zdrowie i samopoczucie jest znacznie większy, niż
podejrzewamy. Organizm wykazuje pewną tolerancję na zmiany
temperatury, ciśnienia, wilgotności. Ale u niektórych jest ona
dość duża, u innych - szczątkowa. Najostrzej na zmiany aury
reagują osoby z niskim ciśnieniem, cierpiące na choroby przewlekłe
(np. astmę, schorzenia reumatyczne). Wpływ na reakcje ma też stres
i przemęczenie. Wystarczą dwie nieprzespane noce, a organizm jest
osłabiony jak po grypie i gorzej znosi to,
co
dzieje się za oknem.
Niż, który niesie ze sobą spadek
ciśnienia atmosferycznego, wywołuje bóle głowy i senność, a
ciepły front atmosferyczny zwiększa objawy chorób chronicznych
takich jak astma, schorzenia nerek czy zaburzenia krążenia. Temu
dyktatowi pogody podlegają również schorzenia układu trawiennego.
Wrzody żołądka lub dwunastnicy uaktywniają się zwykle wiosną i
jesienią.
Liczba meteoropatów (ludzi wrażliwych na zmiany
pogody) rośnie wraz z rozwojem cywilizacji. Takie jej zdobycze, jak
klimatyzacja czy centralne ogrzewanie usypiają mechanizmy
przystosowawcze organizmu. Jak wynika z badań dr. Krzysztofa
Błażejczyka z Polskiej Akademii Nauk - liczba osób skarżących
się na nadwrażliwość związaną z pogodą jest znacznie mniejsza
na wsi. Tu ludzie nadal żyją bliżej natury, a praca na świeżym
powietrzu hartuje organizm.
Interesująco wypada też porównanie
skłonności do meteoropatii wśród mieszkańców Włoch i Norwegii.
Jak się okazuje, na bóle głowy czy osłabienie znacznie częściej
skarżą się mieszkańcy słonecznej Italii. W Wielkiej Brytanii
wpływ pogody na zdrowie traktuje się bardzo poważnie. Istnieje
nawet specjalny serwis tworzony przez meteorologów i lekarzy. Dzięki
temu szpitale i przychodnie dowiadują się z wyprzedzeniem np. o
możliwości wystąpienia większej liczby zawałów. Mogą
przygotować odpowiednią
liczbę
sprzętu reanimacyjnego czy dodatkowe zespoły ratownicze.
Kiedy
w górach wieje halny, policja odnotowuje większą liczbę wypadków
i samobójstw. Ten suchy, ciepły wiatr wraz z ociepleniem i spadkiem
wilgotności powietrza niesie ze sobą fale depresji. Natomiast po
przejściu halnego w górach wzrasta widoczność, ale zamiast ochoty
na górską wędrówkę, turystów ogarnia senność lub
rozdrażnienie. W krajach arabskich zwyczajowe prawo mówi o tym, że
przestępstwa dokonane podczas chamsinu (to odpowiednik naszego
halnego) nie podlegają karze.
Jeśli impulsów świetlnych jest
zbyt mało, organizm wydziela melatoninę, która powoduje senność
i zwolnione reakcje. Szczególnie dotkliwie problem jest odczuwany
podczas trwających pół roku nocy polarnych. Zaburzeniu ulega wtedy
odczuwanie czasu, zmniejsza się poczucie bezpieczeństwa. Pojawiają
się halucynacje wywołane zaburzonym rytmem snu i czuwania,
miesiącami może trwać depresja, apatia, częstsze są samobójstwa.
Nie od dziś, wbrew potocznym opiniom, bada się zależność
pomiędzy naszym
zdrowiem,
a klimatem, w jakim przychodzi nam żyć, a także otaczającym nas
środowiskiem. Wielu badaczy wskazuje na Hipokratesa, jako tego,
który po raz pierwszy zainteresował się wpływem klimatu na
samopoczucie i spróbował ten wpływ zdefiniować. Już dwadzieścia
pięć wieków temu, człowiek zainteresował się czynnikami, które
sprawiają, że przy korzystnej aurze czujemy się lepiej, zaś
"niekorzystna pogoda" wpływa na nas ujemnie. Wówczas,
nawet częściej niż obecnie wskazywano na silny związek
ludzkiego
samopoczucia z naturą oraz starano się opisywać zasady
harmonijnego współżycia z naturą. Wydaje się, że kilka tysięcy
lat temu byliśmy mniej aroganccy w stosunku do natury i łatwiej
było nam przyznać, że to nie tylko człowiek ma prawo naturę
ujarzmiać i z nią się spierać, ale że także nasze środowisko
naturalne może w sposób istotny kształtować nasze samopoczucie
fizyczne i psychiczne.
Z badań przeprowadzonych w Polsce badań,
wynika, że aż 70% kobiet i połowa mężczyzn jest wrażliwa na
zmiany pogody i liczby te ciągle rosną. Uczeni próbują dzielić
meteoropatów na różne typy w zależności od reakcji na różne
zmiany atmosferyczne. Typem W określa się tych, którzy odczuwają
dolegliwości fizyczne i psychiczne w czasie przechodzenia frontu
ciepłego. Ta grupa dobrze się czuje w klimacie chłodnym, w niskich
nawet temperaturach i przy dużym wietrze. Ludzie tego typu chętnie
przebywają
w
górach. Osoba kochająca ciepło to typ K, który dotkliwie odczuwa
zimno, a przemieszczanie się frontu chłodnego zwiększa odczuwanie
różnych objawów. Za to w gorące dni te osoby czują się
wyśmienicie. Typ G jest typem mieszanym, najliczniej
reprezentowanym, który reaguje na wszystkie zmiany i przemieszczania
frontów atmosferycznych. Osoby te cierpią, gdy dochodzi do nagłych
zmian ciśnienia i temperatury. Naukowcy nie potrafią wyjaśnić,
jak pogoda może wpływać na organizm człowieka i dlaczego
wtedy
cierpimy. Podejrzewają, że za dolegliwości te odpowiada tak zwany
stres pogodowy. Powoduje on zakłócenia w gospodarce hormonalnej
całego organizmu. Informacje o niesprzyjającej pogodzie z
receptorów docierają do mózgu . Tam są analizowane. Jeżeli boimy
się jakiegoś zjawiska atmosferycznego (mgły, silnego wiatru lub
burzy) czy też po prostu mamy dosyć kolejnego dżdżystego, szarego
dnia, to przeżywamy stres. W takiej sytuacji, organizm produkuje
zwiększone ilości adrenaliny. Pod jej
wpływem
wzrasta tętno i ciśnienie krwi, mięśnie się napinają, niektóre
naczynia krwionośne się rozszerzają, a inne kurczą. Adrenalina
działa pobudzająco na nasz organizm. Nic zatem dziwnego, że osoby
wrażliwe nie mogą zasnąć w dni, kiedy przemieszczają się fronty
atmosferyczne i wieje halny. Z godnie z niektórymi badaniami
statystycznymi, w czasie pełni Księżyca zdarza się więcej
wypadków drogowych, ataków serca, częściej wzywane jest
pogotowie, dochodzi do nasilenia zaburzeń psychicznych i
nerwowych.
Gwałty rozboje, morderstwa, próby samobójcze zdarzają się
również znacznie częściej w ciągu dwóch-trzech dni przed i po
pełni. Jedyną sprawdzoną, skuteczną metodą na powtarzające się
"pogodowe" dolegliwości jest aktywność fizyczna -
oczywiście, uzależniona od wieku i formy pacjenta. Może to być
regularne jeżdżenie na rowerze, bieganie, mogą być też i spacery
(minimum 30 minut), jednak musimy pamiętać, aby się w ich trakcie
porządnie zmęczyć. Warto też - oczywiście po
uprzedniej
konsultacji
lekarskiej - regularnie odwiedzać saunę lub stosować naprzemienne
prysznice z gorącej i zimnej wody. Ja wiem, że to nie każdemu
przypada do gustu, ale metoda jest skuteczna. Natomiast w przypadku
mniejszych dolegliwości pomóc może masowanie głowy, karku oraz
wcieranie Amolu w skronie. Niestety wszelkiego rodzaju używki -
kawa, napoje energetyzujące, czy też jedzenie słodyczy nie
likwidują problemu, jedynie doraźnie go łagodzą. Jednak cierpiący
na dolegliwości meteoropatyczne nie
mają
wyboru ? lepszego sposobu na radzenie sobie z dolegliwością
dotychczas nie wymyślono.
2.Podstawowe pojęcia z
biometeorologii
BIOMETEOROLOGIA ?jest nauką o
bezpośrednich i pośrednich wpływach czynników meteorologicznych.
Powiązanie człowieka ze środowiskiem i wynikające z tego efekty
zdrowotne obejmują również wpływy czynników środowiska
atmosferycznego. Wyróżnia się wpływy pogodowe i klimatyczne
Jako
pogodę ?określa się stan fizyczny atmosfery w danym momencie, na
danym obszarze, określany przez zespół czynników pogodotwórczych
takich jak: ciśnienie powietrza, natężenia promieniowania
słonecznego i cieplnego, temperatura, wilgotność, ruch powietrza
(wiatr), zachmurzenie, opady atmosferyczne oraz czynniki
niedostrzegalne takie jak jonizacja powietrza, pole
elektromagnetyczne, promieniowanie kosmiczne?
Natomiast klimatem
nazywamy ? przeciętny (uśredniony) stan atmosfery na danym obszarze
w długim okresie czasu. Podstawą analiz klimatycznych są okresy
10-30 letnie i dłuższe
Klimat ? inaczej reżim pogody typowy
dla danego obszaru (regionu) przejawiający się w częstości i
prawidłowości sezonowej różnych typów pogody. Właściwości
klimatyczne kształtują się różnie na różnych obszarach kuli
ziemskiej i są uzależnione od położenia geograficznego zależy,
bowiem od ilość energii słonecznej, odległość od mórz i
oceanów, wzniesienie nad poziomem morza, szata roślina itp.
Natomiast terminem używanym w biometeorologii jest bioklimat. ?
czyli zespół czynników atmosferycznych,
które
działają pobudzająco na zmysły człowieka.
2.1 Zespoły
bodźców biometeorologicznych
Wyróżnia się następujące
zespoły bodźców biometeorologicznych: FOTOCHEMICZNE,- czyli efekt
działania promieniowania UV przenikającego przez skórę, które
inicjuje szereg procesów biochemicznych o działaniu ogólno
rozwojowym
ŚWIETLNE-czyli promieniowanie elektromagnetyczne z
zakresu widzialnego działającego na światłoczule komórki oka,
(czyli odbieranie wrażeń wizualnych), a pośrednio oddziaływają
na aktywność procesów biologicznych ustroju.
TERMICZNE-
temperatury, wilgotności prędkości wiatru, promieniowanie
cieplnego, czyli czynniki wpływające na bilans cieplny
organizmu.
MECHANICZNE- będące wynikiem działania silnego
wiatru i? większych zmian ciśnienia
CHEMICZNE- są efektem
zmian ciśnienia cząstkowego tlenu O2 w powietrzu, także
oddziaływania toksycznych zanieczyszczeń gazowych i aerozoli w tym
także biologicznych zawierających np. pyłki roślin poprzez drogi
oddechowe, przewód pokarmowy i bezpośredni wpływ na skórę
2.2
ZESPÓŁ BODŹCÓW NEUROTROPOWYCH
ZESPÓŁ BODŹCÓW
NEUROTROPOWYCH ? gdzie czynnikiem boćcowym są nieokresowe szybkie
zmiany wielkości pogodowych. Wymienione bodźce meteorologiczne mogą
wpływać na organizm w sposób: ? obciążający stymulujący
obarczający (osłaniający)
Bodźce meteorologiczne działające
na organizm człowieka stymulująco lub odbarczjąco są
wykorzystywane w klimatoterapii w celach leczniczych zależności od
czynników mających w tym oddziaływaniu dominujące znaczenie
wyróżnia się następujące rodzaje klimatoterapii:
Helioterapia
? metoda wykorzystująca promieniowanie słoneczne w napromienianiu
całego ciała lub poszczególnych chorych części. Stosowana m.in.
celem zwiększenia syntezy Wit uzyskuje się hamowanie rozwoju
osteoporozy, także stymulację procesów odnowy skóry w łuszczycy,
wzrost wytrzymałości i sprawności układu odpornościowego.
Najistotniejszym czynnikiem bodźcowym jest promieniowanie UV. -
Aeroterapia- w aeroterapii leczniczo wykorzystuje się pobyt na
świeżym powietrzu w spoczynku lub podczas
niewielkiej
aktywności ruchowej np. spacer. Uzyskuje się obniżenie wrażliwości
na czynniki infekcyjne hartowanie, klimatyczne leczenie gruźlicy
(często wykorzystuje się czystość, suchość klimatu górskiego i
w konsekwencji zmniejszonym pochłanianiem i rozpraszaniem promieni
słonecznych podczas ich przechodzenia przez atmosferę zwłaszcza na
stokach południowych), w aeroterapii uzyskuje się również wzrost
sprawności układu krążenia i wytrzymałości. Czynnikami
bodźcowymi w aeroterapii mogą być
również
niska temperatura i wilgotność
Kinezyterapia- jest to
połączenie aeroterapii z ruchem np. tzw. ścieżki zdrowia. Dodatni
efekt uzyskuje się w zaburzeniach czynnościowych układu krążenia,
miażdżycy, chorobie niedokrwiennej serca. Kinezyterapia zwiększa
wytrzymałość organizmu. Czynnikiem boćcowym jest zespół
fizyczny, a w górach np. dodatkowo obniżone
ciśnienie
Talassoterapia- jest metodą wykorzystującą
czynniki bodźcowe klimatu morskiego. Najbardziej istotne znaczenie
mają aerozol morski i kąpiele. Czynnikami bodźcowymi są ponadto:
niska temperatura, duża prędkość wiatru i promieniowanie UV.
Klimat morski oddziaływuje, jako czynnik hartujący poprzez
usprawnianie mechanizmów termoregulacyjnych ustroju w efekcie
intensywnych boćców ochładzających. Korzystne warunki insolacyjne
i termiczne stwarzają korzystne warunki do helioterapii. Czyste,
wilgotne i
chłodne
powietrze, a przy tym zawierające morski aerozol wpływa bardzo
korzystnie na błony śluzowe. W czasie pobytu nad morzem następuje
pogłębianie się oddechu, wzrasta pojemność życiowa płuc. Pod
wpływem bocców termicznych nasila się przemiana materii, dodatni
bilans azotu i przyrost białka w ustroju. Ze względu na swe
właściwości, klimat morski oddziaływa korzystnie w leczeniu
chorób dróg oddechowych, alergicznych i chorób skóry u dzieci i
dorosłych. Wskazany jest również w profilaktyce
zdrowotnej,
leczeniu chorób zawodowych i cywilizacyjnych. Podstawowe założenie
klimatoterapii opiera się na dwóch zasadniczych czynnikach-
spoczynek lub odprężenie i adaptacja do nowego przyrodniczego
środowiska w wyniku, której następują korzystne zmiany w
organizmie. Ruch jest często czynnikiem dodatkowym ułatwiającym
odprężenie ( zwłaszcza psychiczne) i adaptację.
Natomiast
analiza biometeorologiczna pogody obejmuje zachowanie się wielkości
synoptycznych w krótkim czasie. Podstawą w analizie
biometeorologicznej pogody jest pojęcie masy powietrza, którym
określa się wnętrze atmosfery o względnie podobnych
właściwościach fizyko-chemicznych rozciągającą się setki lub
tysiące kilometrów nad powierzchnią ziemi, o wysokości ponad 1km.
Zależnie od obszaru pochodzenia wyróżnia się powietrze polarne,
tropikalne, kontynentalne itp., Jeśli dwie masy się spotkają
to
zazwyczaj nie następuje ich wymieszanie, lecz stykając się tworzą
płaszczyznę frontu, rzut tej płaszczyzny na powierzchnię ziemi
daje front. Na skutek mieszania się tych mas powietrza w warstwie
frontalnej zachodzą szybkie, równoczesne zmiany wielu parametrów
meteorologicznych. Zmienia się, bowiem zwykle temperatura,
wilgotność, prędkość i kierunek wiatru, stopień i rodzaj
zachmurzenia widzialność, stan zanieczyszczenia, występują opady
i inne zjawiska atmosferyczne. Jeśli ciepłe powietrze
przesuwa
się na obszar chłodny mówi się o froncie ciepłym, w sytuacji
odwrotnej o chłodnym. Zetknięcie się frontu ciepłego z chłodnym
powoduje wypieranie ciepłych mas powietrza ku górze od powierzchni
ziemi zjawisko to nazywa się okluzją. Okluzja jest końcowym
stadium frontów atmosferycznych, zanikających w wyniku mieszania
się kontrastowych mas powietrza. Obszar podwyższonego ciśnienia
mas powietrza nazywa się wyżem antycyklonem, natomiast obszar z
obniżonym ciśnieniem - cyklonem, czyli
niżem.
Zazwyczaj temperatura powietrza obniża się wraz ze wzrostem
wysokości. Jednakże w pewnych warunkach może nastąpić odwrócenie
gradientu temperatur i do pewnej wysokości wzrasta ona hamując ruch
powietrza ku górze. Jest to inwersja spotykana zwłaszcza w zimie w
warunkach antycyklonu wyżu i małej turbulencji ruchów powietrza
odpowiedzialna za gromadzenie się zanieczyszczeń aż do wystąpienia
smogu. Jako biometeorologicznie korzystne uważa się warunki
pogodowe ze średnio nasiloną pogodą
słoneczną
i uspokojenie pogody po przejściu frontu, bez mgieł i parności?
Charakteryzują się one wysokim ciśnieniem atmosferycznym oraz
niewielkim dopływem mas powietrza. Wyjątek stanowią antycyklony w
lecie z dużym obciążeniem cieplnym i obecnością zanieczyszczeń
natomiast w zimie wyjątkiem są wszelkie warunki inwersji. Jako
niekorzystne uważa się także warunki słoneczne w ustępującym
obszarze antycyklonu, zbliżającą się zmianę pogody(, czyli
obszar poprzedzający front z wypieraniem mas
cieplnych
ku górze oraz samą zmianę pogody) Meteotropizm -to pojęcie
oznacza wrażliwość organizmów żywych na bodźce
meteotropowe.
2.3 Reakcje wywołane zmianami
pogodowymi
Reakcje, wywołane zmianami pogody u ludzi
dzieli się zazwyczaj na 3 grupy:
? Fizjologiczna reakcja
pogodowa ? są to fizjologiczna reakcje związane z przebiegiem
adaptacji do zmian pogodowych, nieujawniające się w świadomości
danej osoby. Występuje u wszystkich ludzi i obejmuje zespół
mechanizmów mających na celu utrzymanie czynnościowej równowagi
wewnętrznej homeostazy organizmu.
? Nadmierna reakcja pogodowa
świadome odczucie zmian pogodowych występujące po przekroczeniu
określonego poziomu zjawisk pogodowych i obejmuje zaburzenia
czynnościowe z układu autonomicznego, występuje obniżenie
sprawności organizmu reakcje te występują głównie u osób
nadwrażliwych, przeciążonych pracą, osłabionych np.
rekonwalescentów i nieprzystosowanych do danych warunków
klimatycznych. Stwierdza się między innymi niechęć do pracy,
zaburzenia koncentracji uwagi, bóle głowy zaburzenia
czynności
serca i snu.
? Patologiczna reakcja pogodowa, czyli
nadwrażliwość na zmiany pogody obejmują najczęściej zmiany
związane z zaostrzeniem, pogłębieniem istniejących już schorzeń.
Współczesna biometeorologia wychodzi, bowiem z założenia, że
pogoda czy jej poszczególne elementy nie są czynnikami
etiologicznymi, ale stanowią dodatkowe obciążenie organizmu,
powodując zachwianie homeostazy już chorego ustroju, sprzyjają
ujawnieniu choroby, jej zaostrzeniu lub powstawaniu powikłań lub
zgonów. W przypadku chorób
zakaźnych,
ich naturalne ogniska powstają w określonych warunkach
geograficznych, w których mogą zaistnieć wszystkie czynniki
niezbędne w tym łańcuchu epidemicznym (człowiek, przenosiciel,
zarazek, i jego naturalnych rezerwuar w przyrodzie), warunki
meteorologiczne mogą sprzyjać lub utrudniać istnienie tych
czynników. Klasycznym przykładem jest występowanie malarii oraz
wystąpienie japońskiego wirusowego zapalenia mózgu stwierdzono, że
dopiero współdziałanie temperatury, powietrza i opadów
o
określonym
nasileniu kształtuje warunki, w których możliwy jest normalny
rozwój przenosiciela tej choroby. Z kolei masowe występowanie
epidemii duru plamistego znacznie częściej występuje w klimacie
umiarkowanym i chłodnym ? warunki geoklimatyczne odgrywają tu
pośrednią rolę, gdyż w chłodnym klimacie staje się konieczne
noszenie wielowarstwowej odzieży, w której gnieżdżą się wszy
przenosiciele tej choroby. Jak wcześniej wspomniałam do sytuacji
meteotropowych można zaliczyć większe nagłe zmiany
pogody,
czyli np. przechodzenie frontów oraz rozwój ośrodków niżowych i
stadium ich zaniku? W górach typową sytuacją meteotropową jest
wiatr fenowy w Alpach i jego odmiany w innych regionach np. halny w
Tatrach.
3.Czyniki atmosferyczne a organizm
człowieka
Niektóre czynniki meteorologiczne i sytuacje
pogodowe mają szczególny wpływ na układ nerwowy, narządy
zmy?słów i sferę psychiczną człowieka. W wyniku nieokreślonych,
krótkotrwałych zmian pogody, w których jedno?cześnie zmianom
ulega wiele czynników meteorologicz?nych, i magnetoelektrycznych
dochodzi do zmian czyn?nościowych w układzie nerwowym, wyrażających
się złym samopoczuciem, nadpobudliwością, drażliwością,
lękiem, niepokojem, bólami głowy, często depresją. Już w 1920
r. Halle, a po nim w
1931
r. de Rudder, wykazali, że w dniach panowania fenu dochodzi do
zwiększenia liczby samo?bójstw, Mączynski wykazał, że podczas
pogody uwarunko?wanej istnieniem niżu bliskiego, frontu
zokludowanego, wyżu zaburzonego, w czasie dni z przechodzeniem
frontu atmosferycznego, dochodzi do znamiennego wzrostu do?bowych
częstotliwości wypadków drogowych. Inni autorzy wykazali wzrost
dziennej liczby wypadków przy pracy i interwencji pogotowia
ratunkowego w dniach panowa?nia meteorotropowych
sytuacji
pogodowych.Nie
zbadano dotąd dokładnie, które z czynników lub zespołów
meteorologicznych są odpowiedzialne za zmia?ny w układzie nerwowym
i narządach zmysłów. Pro?mieniowanie widzialne słońca, zjawiska
akustyczne towarzyszące wiatrowi, wyładowania elektryczne, ruch
powietrza oraz warunki termiczne, wrażenia węchowe związane z
zawartością ozonu w powietrzu, tlenków azotu, aerozolu morskiego i
fitoncydów wpływają na różne narządy zmysłów. Bodźce te
wywołują określone odruchy bezwarunkowe i
warunkowe,
mające związek ze sferą psychiczną człowieka.
3.1
Choroby meteorotropowe
Do chorób meteotropowych tzn.
takich, co, do których znaleziono korelację między ich
występowaniem, a zaistnieniem określonych sytuacji pogodowych można
zaliczyć:
? Choroby gośćcowe ? zaobserwowano nasilenie bólów
stawów, nerwobóli, zaostrzenie stanów zapalnych stawów i kości w
kilka godzin przed nadejściem frontu ciepłego lub zimnego. Dyzergie
pourazowe i poamputacyjne ? bóle mięśni i stawów, które uległy
urazowi przed laty, bóle kikutów tzw. fantomowe, pojawiają się
najczęściej na kilka godzin przed zmianą pogody/zwiększenie
lepkości masi stawowej-co zmniejsza poślizg powierzchni stawowej.
?
Choroba wieńcowa - szacuje się, że ok. 90% ataków zawału serca
koreluje dodatnio z przechodzeniem frontów atmosferycznych- Przy
nagłych zmianach pogody bóle serca u osób chorych występują
częściej- Przy przechodzeniu frontów chłodnych obserwuje się
zmiany fiz-chem we krwi, występuje wzrost lepkości i skrócenie
czasu krzepliwości, te zmiany i miażdżyca naczyń u chorych
sprzyjają zawałom serca. W regionach, gdzie lato jest upalne i
wilgotne zapadalność na choroby układu krążenia wzrasta w
lecie
i zmniejsza się w zimie ma na to wpływ stres cieplny działający
na elastyczność i opór obwodowy naczyń krwionośnych, lepkość
krwi, czas krzepnięcia i łamliwość włośniczek
? Choroby
alergiczne ? przy napływie chłodnych mas powietrza i nagłym
wzroście burzliwości atmosfery gwałtownie wzrasta częstość
napadów astmy oskrzelowej. Napady duszności, katar sienny, astma,
odczyny alergiczne skóry nasilają się w czasie kwitnienia i
pylenia traw i drzew owocowych i innych roślin, a więc od wiosny do
jesieni, unoszeniu tych zanieczyszczeń sprzyja sucha słoneczna
pogoda (oprócz grzybów) z dużymi ruchami powietrza? wzrost napadów
padaczkowych obserwuje się również przy
przepływie
chłodnych mas powietrza.
? Nieżyt nosa, gardła, krtani,
tchawicy ?nasilają się podczas przepływu zimnych mas powietrza.
Wynika to z tego, że oziębienie ciała wywołuje skurcz naczyń,
spadek ukrwienia, spodek dostarczanego O2, zablokowanie miejscowej
przemiany materii, spadek odporności organizmu
? Grypa ?
najwyższa zachorowalność występuje przy nagłym spadku ciśnienia,
nadejściu frontów chłodnych, napływie polarnego powietrza
morskiego i silnym wietrze. Podczas pogody niżowej maleje odporność
organizmu na zakażenia, a wirusy wykazują większą aktywność
?
Na choroby psychiczne pobudzający wpływ ma napływ mas gorącego i
suchego powietrza. Podczas wiatrów fenowych zaobserwowano nasilenie
takich objawów jak: depresje, zwiększoną liczbę samobójstw,
wzrost liczby bójek, kłótni, podniecenie płciowe, bóle gośćcowe,
bóle głowy wzrost temp. ciała zwiększenie ciśnienia tętniczego
krwi u chorych na nadciśnienie, powstawanie obrzęków, krwotoki
śródmózgowe i zatory płuc.
? Wrzody żołądka i dwunastnicy
występują częściej jesienią i zimą