Demokracja ustrój polityczny


Myron z Eleutheraj -. Rzeźbiarz grecki działający około połowy V w. p.n.e. był obywatelem Aten. Reprezentował starą szkołę rzeźbiarstwa, co widać w wielu cechach jego dzieł noszących jeszcze znamiona archaiczne. Tworzył przede wszystkim posągi bogów i herosów, ale także atletów i zwierząt. Najsłynniejsze z jego zachowanych prac to Atena i Marsjasz oraz Dyskobol. Sokrates (469-399 p.n.e.), filozof grecki. Źródłem wiedzy o życiu i poglądach Sokratesa są Dialogi jego ucznia Platona oraz pisma Ksenofonta. Solon (ok. 635 - ok. 560 p.n.e.), ateński mąż stanu, poeta i prawodawca. W 594 p.n.e. wybrany na pierwszego archonta. Przeprowadził reformy ustrojowe (umorzenie długów drobnych posiadaczy, podział obywateli na 4 klasy wg cenzusu majątkowego, ustanowienie Rady Czterystu, sądu przysięgłych, rozszerzenie uprawnień/eklezji, czyli zgromadzenia ludowego, Tukidydes (460-399 p.n.e.) historyk grecki, zwany "badaczem natury ludzkiej". Pochodził z Aten, a jego największe dzieło to Wojna peloponeska. Tukidydes w 424 r. p.n.e. pełnił funkcję stratega i jego zadaniem była wtedy obrona Tracji przed Spartanami. Herodot z Halikarnasu (urodzony ok. 485 p.n.e. - zmarł ok. 425 p.n.e.) historyk grecki, nazywany ojcem historii. Jego dziełem jest 9-tomowa relacja z wojen perskich, opisująca także historię Persji i Egiptu, zatytułowana Dzieje. Themistokles (ok. 525 - ok. 460 p.n.e.), jeden z najwybitniejszych ateńskich mężów stanu. Zwolennik demokracji, reprezentujący interesy kupców i rzemieślników. Syn Neoklesa i Abroton. Drakon - prawodawca ateński, twórca pierwszego pisanego kodeksu praw z VII wieku p.n.e. Wybrany został na archonta (jeden z dziesięciu najwyższych urzędników w starożytnych Atenach) w 621 r. p.n.e. Ułożony przez niego kodeks, będący spisem istniejących już dużo wcześniej praw zwyczajowych, słynął z surowości i z tego też powodu Ateńczycy w 594 roku p.n.e. polecili Solonowi ułożenie nowego kodeksu. Poliklet (ok. 450-415 p.n.e.), rzeźbiarz grecki, jeden z najwybitniejszych kontynuatorów tradycji doryckiej. Działał w Olimpii, Atenach, Argos. Zdobył sławę mistrzowskim opanowaniem techniki brązu i niezrównanym przedstawieniem aktu męskiego

Platon (ok. 427-347 p.n.e), filozof grecki. Zainteresowania filozoficzne zawdzięczał dziewięcioletniemu obcowaniu z Sokratesem. Po jego śmierci odbył liczne podróże. Przebywał w Megarze, Kyrene, w Egipcie i Azji Mniejszej, w Italii i na Sycylii. Leonidas od około 490 p.n.e. król Sparty, syn Anaksandridasa II i jego pierwszej żony. Miltiades- ok. 554 p.n.e. - 488 p.n.e.) to polityk i wódz ateński. Zwycięzca spod Maratonu, ojciec Kimona. W latach 525-524 p.n.e. był archontem w Atenach. Około 516 p.n.e. wyruszył na czele niewielkiego, świetnie uzbrojonego oddziału na Chersonez, gdzie miał zabezpieczyć interesy Aten. Objął tam władze tyrańską po śmierci starszego brata Stesagorasa, następcy ich stryja Miltiadesa Starszego. Uczestniczył w perskiej wyprawie na Scytów około 513 p.n.e. Przyczyną wojen grecko-perskich były zatargi Persji z koloniami greckimi w Azji Mniejszej. Wojny grecko-perskie, które toczyły się w V w.p.n.e, to działania, na przykładach, których możemy zapoznać się z taktyką greków. Na polu bitwy Kultura hellenistyczna- terminem tym określa się kulturę, która wykształciła się po podbojach Aleksandra Wielkiego. Była ona efektem osiedlania się Greków w nowych ośrodkach, do których przynosili własne tradycje i osiągnięcia, konfrontowane ze zdobyczami starych cywilizacji Bliskiego Wschodu. W wyniku rozpadu państwa Aleksandra powstawały wielkie monarchie i nowe społeczności. Wytworzył się nowy język grecki. Nowa kultura miała charakter elitarny i obejmowała przede wszystkim miasta i wyższe warstwy społeczne nowych państw. Ludność wiejska pozostawała poza jej zasięgiem, często odnosząc się do niej wrogo. Polis- forma państwa w starożytnej Grecji. Słowo to przyjęło się tłumaczyć jako miasto-państwo. Helota, w starożytnej Sparcie członek zbliżonej do niewolników warstwy rolniczej pracującej na rzecz pełnoprawnych obywateli, nie byli jednak ich własnością. Filipiki-cykl 14 mów wygłoszonych w 44 i 43 p.n.e. przez Cycerona, skierowanych przeciwko Markowi Antoniuszowi. Nazwę filipiki zapożyczył Cyceron od mów wygłoszonych przez Demostenesa przeciwko Filipowi II. Były one ostatnimi mowami wygłoszonymi przez Cycerona. Pandory puszka - coś, co wywołuje mnóstwo nieprzewidzianych trudności; źródło nie kończących się smutków, kłopotów, nieszczęść. Geruzja - rada starszych w starożytnej Sparcie, główny organ władzy w oligarchii spartańskiej. W jej skład wchodziło dwóch królów, oraz 28 starszych obywateli - gerontów. Byli oni wybrani przez Zgromadzenie Ludowe z grona obywateli powyżej 60 roku życia, najczęściej należeli do warstwy najbogatszych. Swą funkcję sprawowali dożywotnio. Do ich zadań należało przygotowywanie pod przewodnictwem eforów uchwał głosowanych później na zgromadzeniu. W wielu ważnych sprawach rada pełniła też funkcje trybunału najwyższej instancji. Archont- najwyższy urzędnik polis w starożytnych Atenach, który przewodniczył radzie areopagu i zajmował się najważniejszymi sprawami ateńskiej polis. Urzędnicy ci pojawili się w VIII w. p.n.e.. Heloci- jedna z warstw ludności Sparty, składająca się z mieszkańców podbitej Mesenii i Lakonii. Hoplici- ciężkozbrojni piechurzy walczący w zwartym szyku, zwanym falangą. Gordyjski węzeł, kunsztowny węzeł z łyka dereniowego, łączący jarzmo z dyszlem wozu królewskiego, złożonego jako wotum w świątyni Zeusa przez Gordiosa I, mitycznego założyciela państwa frygijskiego i miasta Gordion. Ostracyzm -praktyka polityczna w starożytnej Grecji, rodzaj tajnego głosowania, podczas którego wolni obywatele typowali osoby podejrzane o dążenie do tyranii i zasługujące na wygnanie z miasta na 10 lat.

ustawiali się ramię w ramię w taki sposób, aby zachodzące na siebie tarcze stanowiły skuteczną osłonę. Kilka szeregów hoplitów tworzyło zwarty szyk - falangę. Bezpośrednią walkę z nieprzyjacielem prowadziły tylko dwa pierwsze rzędy. Pozostali żołnierze uniemożliwiali hoplitom z pierwszych szeregów próbę ucieczki i zastępowali ich w przypadku poważnego zranienia lub śmierci. Bitwa polegała na rozerwaniu szyku nieprzyjaciela i zmuszeniu go do odwrotu. Bitwę pod Maratonem wygrali dzięki sprytnemu pomysłowi Milidiadesa. Armia grecka zaskoczyła Persów błyskawicznym natarciem. Zeus - bóg bogów
Hera - bogini małżeństwa
Posejdon - bóg morza
Hestia - bogini domowego ogniska
Hades - bóg zmarłych
Demeter - bogini urodzaju
Apollo - bóg sztuki
Artemida - bogini łowów
Afrodyta - bogini piękności
Hefajstos - bóg ognia
Demokracja Ateńska W tym ustroju , wszyscy , są sobie równi i mogą decydować , o zadaniach , swego państwa .Mogą glosować tylko obywatele , lecz słowo , obywatele oznacza mężczyźni- w tamtejszej demokracji. LUB Cechy demokracji ateńskiej:
-Podstawą demokracji ateńskiej były rządy większości.
-Na zgromadzeniach wszyscy obywatele płci męskiej brali udział w głosowaniu
-Głosowanie odbywało się w miejscach publicznych przez podniesienie rąk, czasem przez fizyczny podział ("Wszyscy, którzy są za, idą na lewo"), a czasem na piśmie lub przez wrzucenie kamienia.
-Głosować mogli tylko dorośli mężczyźni. Kobiety, dzieci, niewolnicy oraz obcokrajowcy, których wielu zamieszkiwało w Atenach, nie mieli prawa głosu. 766, Pierwsze Igrzyska Olimpijskie,
480r.p.n.e. - Bitwa Pod Termopilami, 479 r. p.n.e Bitwa o Mykale, 338 r.p.n.e - bitwa pod Cheroneą 333 r.p.n.e - bitwa pod Issos Bitwy
492 r.p.n.e - Wyprawa perska na Grecję
490 r.p.n.e – Bitwa pod Maratonem
480 r.p.n.e - bitwy pod Termopilami i Salaminą
479 r.p.n.e - bitwy pod Platejami i Mykale

Demokracja ustrój polityczny, w którym źródło władzy stanowi wola większości obywateli. Strateg (Grecja) - dowódca armii lub floty w starożytnej Grecji Areopag w starożytnych Atenach najwyższa rada złożona z byłych archontów. Nazwa rady pochodzi od miejsca obrad – wzgórza Aresa. Morza oblewające Grecję to: od wschodu morze Egejskie, od zachodu morze Jońskie a od południe morze Kreteńskie Porządki Architektoniczne : Porządek Dorycki. Porządek Jonski Rózni sie od Doryckiego formą plastyczną a ,nie ukladem przestrzennym . Wysokośc kolumny 8 do 10 średnic dolnych , Kolumna ma baze nie, ma entazy , motywem zdobiącym jest ślimacznica . Architraw jest dzielony pozornymi uskokami na 3 pasy , fryz nie ma podzialów , ma tryglity i metopy , jest w calości dekorowany , zwiekszyl sie roztaw kolumn. :Porządek Korynski Rózni sie nieznacznie od Jonskiego. Kolumna ma baze smuklości ponad 10 średnicy dolnych . Glowice zdobią liście akantu w jesnym lub dwóch poziomach. Belkowanie jak w porządku Jonskim . !!!ANIMIZM – wiara w duszę i duchy, przypisywanie duszy roślinom, ludziom, zwierzętom, a nawet przedmiotom martwym.
BREMINI – kapłani w starożytnych Indiach.
BUDDYZM – nowa religia, twórcą był Budda (oświecony): „Życie powinno być moralne, cnotliwe i prowadzi ono do nirwany (spokój absolutny).
HINDUIZM – religia prostych ludzi, główni bogowie: Wisznu i Sziwa.
MANIZM – pojęcie używane na określenie wiary w duchy i kultu zmarłych.
MASTABY – małe piramidki budowane przez urzędników.
MONOTEIZM – wiara w istnienie jedynego Boga.
PAŃSTWO TEOKRATYCZNE – państwo, którym rządzili kapłani.
POLITEIZM – wielobóstwo.
TAOIZM – nakaz pójścia własną drogą w zgodzie z naturalnym porządkiem przyrody.
ZOOMORFIZM – w religiach przedstawianie bóstw w postaci zwierząt lub z pewnymi zwierzęcymi cechami.

Przyczyny wojen grecko-preskich Persowie pod podbiciu greckich miast w Azji Mniejszej obarczyli je wysokimi daninami i obowiązkiem dostarczania kontyngentów wojskowych. Obowiązki te były na tyle uciążliwe że powodowały bunty ludności greckiej. Platon (427-347 p.n.e.), uczeń Sokratesa, twórca niezwykle oryginalnej i fascynującej filozofii, która pozostała żywa aż do dzisiaj. Nauczał w gaju Akademosa (powstała od tego nazwa Akademii). Badał idee i cienie idei, uznawał świat zjawisk za względny. Reprezentował kierunek filozoficzny zwany idealizmem Tales z Miletu (636-546 p.n.e.), pierwszy z tzw. filozofów jońskich, jeden z założycieli jońskiej szkoły przyrody. Był pod wpływem dawnych mitów i wiedzy Wschodu, znał astronomię - wszystkich współczesnych zaskoczył wyliczając dokładną datę zać mienia Słońca. Twierdził, że wszystko powstało z wody i właśnie woda jest zasadniczą materią i początkiem wszystkich rzeczy, także ziemi. Stworzył geometrię. Szkoły filozoficzne : SCEPTYCY, SOFIŚCI, STOICY, CYNICY - grecka szkoła filozoficzna głosząca w etyce ideał cnoty jako życia zgodnego z naturą, ideał mędrca kierującego się tylko rozumem, nie uznającego żadnych ogólnie zobowiązujących wartości, norm, praw i autorytetów. Założył ją Antystenes z Aten.. trójrzędowiec, w starożytności okręt o trzech rzędach wioseł. Najbardziej znany i rozpowszechniony rodzaj okrętu w okresie klasycznym. Załogę wojenną stanowiło 200 wioślarzy i 18 żołnierzy. Triera pod dowództwem Temistoklesa zasłynęły w bitwie pod Salaminą w 480 p.n.e. Likurg (IX lub VIII wiek p.n.e.) - według tradycji starożytnej prawodawca i twórca ustroju Sparty. Sprawował władzę regencyjną w imieniu małoletniego króla. Za poradą wyroczni delfickiej wydał prawo, w której uregulował ustrój polityczny, wprowadził charakterystyczne dla Sparty wychowanie i wspólne posiłki. Fidiasz ok. 490 p.n.e. - ok. 430 p.n.e.) – rzeźbiarz grecki, uważany za najwybitniejszego przedstawiciela greckiej rzeźby starożytnej okresu klasycznego. Leonidas, od około 490 p.n.e. król Sparty, syn Anaksandridasa II i jego pierwszej żony. Sofokles ur. ok. 496 p.n.e. w Kolonos[1] , zm. 406 p.n.e. w Atenach) – największy obok Ajschylosa i Eurypidesa tragik starożytnej Grecji. Sofokles był także politykiem, dowódcą wojskowym i kapłanem. Jego działalność polityczna i praca twórcza przypadają na okres pomiędzy twórczością Ajschylosa a życiem Eurypidesa. Filip II -ur. 382 p.n.e. w Pelli, zm. 336 p.n.e. w Ajgaj) - król Macedonii z dynastii Argeadów (357[1] -336 p.n.e.), wybitny polityk, strateg i reformator armii macedońskiej. Dzięki sukcesom w wojnach z sąsiadami powiększył terytorium państwa, tworząc z Macedonii silny organizm państwowy. Ojciec twórcy imperium macedońskiego, Aleksandra Wielkiego.

Drakon : -spisanie prawa ustnego na zlecenie arystokracji -bardzo surowe ("Prawa Drakońskie") Solon: -zniesienie niewoli za długi -wyodrębnił 4 klasy społeczne -nie wprowadził nowego podziału administracyjnego
Klejstenes: -podzielił na 10 fyle (okręgi) , złożonego z 3 części -każde fyle reprezentowane przez 50 w radzie 500-set -sąd skorupkowy. Kultura minojska, kultura kreteńska – jedna z najstarszych kultur epoki brązu w obszarze Morza Śródziemnego powstała na Krecie około 3000 r. p.n.e. Odkryta i poznana dokładniej dopiero na początku XX wieku dzięki pracom wykopaliskowym prowadzonym przez archeologa Arthura Evansa. Lakonia – kraina historyczna w południowej starożytnej Grecji, położona w południowo-wschodniej części Półwyspu Peloponeskiego. Największym miastem była Sparta. Uczono tam mówić i odpowiadać na pytania możliwie jak najkrócej dlatego ten styl nazywany jest lakonicznym sposobem mówienia. Oligarchia– forma rządów polegająca na sprawowaniu władzy przez niewielką grupę ludzi. Najczęściej ludzie ci wywodzili się z arystokracji lub warstwy bogatych. Występowała np. w wielu polis starożytnej Grecji, Arystokracja – najwyższa warstwa społeczna wykształciła się w starożytnej Grecji, podczas najazdu Dorów w 1200 r. p.n.e. Wielka kolonizacja – termin "wielka kolonizacja" utworzony został przez historyków dla odróżnienia ruchu osadniczego, w którym brały udział polis greckie w okresie archaicznym, od podobnych zjawisk występujących w świecie greckim przed oraz po "Wielkiej kolonizacji". Epikur – grecki filozof, twórca epikureizmu. Epikur był jednym z najważniejszych filozofów tzw. drugiej fazy greckiej filozofii klasycznej, Eforat - w Sparcie instytucja reprezentująca, obok rady starszych, interesy oligarchii. Eforów było pięciu. Wybierano ich na okres jednego roku. Kontrolowali oni wszystkie instytucje w Sparcie. Również królów mogli zaskarżyć przed geruzją. Periojkowie -część ludności Sparty, najprawdopodobniej pochodzenia achajskiego, która poddała się bez oporu Dorom. Periojkowie byli pozbawieni praw politycznych, mieli jednak wolność osobistą. Wykonywali wszystkie prace gospodarcze, których nie wolno było z kolei wykonywać Spartiatom; zajmowali się rzemiosłem, handlem, przemysłem. Dostarczali armii spartańskiej liczne lekkozbrojne oddziały, np. pod Platejami. Powstanie jońskie (w latach 499–494 p.n.e.) – rewolta państw greckich w Azji Mniejszej przeciwko panowaniu perskiemu. Zostało krwawo stłumione przez Dariusza I Wielkiego po zdobyciu Miletu w roku 494 p.n.e reformy Peryklesa (444-429 p.n.e.) można powiedzieć, że po reformach Klejstenesa Ateny były polis demokratyczną, ale za ojca demokracji uznaje się Peryklesa, rzecznika kolejnych reform. Przede wszystkim odebrano areopagowi jego dotychczasowe uprawnienia administracyjne i kontrolne - funkcje te zostały oddane zgromadzeniu ludowemu (było to posunięcie wymierzone przeciwko arystokracji). Areopag zachował jedynie funkcję trybunału sądowego. Wojny peloponeskie (V w. p.n.e.) – dwa konflikty zbrojne w starożytnej Grecji między Atenami i Spartą, w które zostały wplątane prawie wszystkie greckie państwa. Związek Koryncki, nazywany czasem Związkiem Helleńskim - porozumienie grupy państw greckich, uczestników kongresu w Koryncie (który odbył się w dwóch posiedzeniach), zwołanego przez zwycięskiego władcę macedońskiego - Filipa II - w 337 r. p.n.e. po wojnie Macedonii z Atenami i ich koalicjantami. Bitwa odbyła się pod Maratonem niedaleko Aten. Walczyły tam wojska Ateńskie i Perskie. Ateńczycy zwrócili się o pomoc Sparty , ale oni obchodzili ważne święto religilne. Jedynym wsparciem dla 9 tysięcznej armi ateńskiej były Plateje , które wystawiły tylko 1 wojowników. Pesów było 20 tysięcy , czyli dwa razy wiecej niż Ateńczyków. Bitwe niespodziewanie wygrali Ateńczycy. Bitwa pod Gaugamelą (czasem nazywana też bitwą pod Arbelą, która była najbliższym dużym miastem) rozegrała się 1 października (niektórzy historycy przyjmują datę 27 września) 331 p.n.e. pomiędzy wojskami macedońskimi Aleksandra Wielkiego a armią perską króla Dariusza III.

Starożytna Grecja:
X-VII r. p.n.e – rewolucja neolityczna
3500 r .p.n.e – pojawienie się pisma – Sumerowie
XVIII w .p.n.e – kodeks Hammurabiego
VIII w. p.n.e - pierwsze polis
776 r. p.n.e – pierwsze zanotowane igrzyska olimpijskie
621 r.p.n.e - spisanie prawa ateńskiego przez Drakona
594 r. p.n.e – reformy Solona w Atenach
508 – 507 r.p.n.e – reformy Klejstenesa ( ostracyzm)

Bitwy
492 r.p.n.e - Wyprawa perska na Grecję
490 r.p.n.e – Bitwa pod Maratonem
480 r.p.n.e - bitwy pod Termopilami i Salaminą
479 r.p.n.e - bitwy pod Platejami i Mykale
431 – 404 r.p.n.e - wojna peloponeska
338 r.p.n.e - bitwa pod Cheroneą
334 r.p.n.e - bitwa nad Granikiem
333 r.p.n.e - bitwa pod Issos
331 r.p.n.e - bitwa między Arbelą a Gaugamelą
323 r.p.n.e - śmierć Aleksandra Wielkiego w Babilonie
323 – 30 r.p.n.e – okres hellenistyczny






Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron