Które pliki mogę legalnie i za darmo pobierać z internetu

Które pliki mogę legalnie i za darmo pobierać z Internetu?



Internet to ogromna wioska, gdzie na każdym kroku można pobrać za darmo wiele plików. Jest to dość łatwe i dzięki powszechnemu szerokopasmowemu internetowi dość szybkie.

Należy mieć jednak świadomość, że nie wszystkie pliki są zamieszczone legalnie. Użytkownik sam podejmuje decyzję o pobraniu plików, a my postaramy się w tym pomóc.

O ile w przypadku oprogramowania dość łatwo określić czy program można pobrać czy nie, na przykład sprawdzając licencję, to w przypadku multimediów nie ma takiego luksusu.

Gdzie więc szukać plików legalnych? Najpewniej na stronach artystów oraz producentów filmów i programów. Bardzo często udostępniają oni pojedyncze utwory lub całe albumy także w sieciach p2p. Pobrany torrent ze strony artysty będzie jak najbardziej godny polecenia. Jeżeli więc znajdziemy plik do ściągnięcia na innej stronie, to należy zweryfikować, czy został on rozpowszechniony przez twórcę czy nie.

Bardzo często zdarza się, że internet wykorzystują mniej znani, ale wcale nie oznacza, że słabsi artyści do promocji swojej twórczości. Na portalach internetowych można także znaleźć katalogi gdzie są dostępne do pobrania legalne pliki multimedialne. Być może przy okazji uda się odkryć kogoś ciekawego.

Dobrym źródłem są też strony wydawców. Tam także oprócz plików płatnych można znaleźć darmowe, które służą często do promocji artysty lub albumu.

Podobnie sprawa wygląda w przypadku programów telewizyjnych oraz seriali. Obecnie większość z nich dostępnych jest za opłatą na stronach w modelu VOD (wideo na życzenie). Zdarzają się pojedyncze odcinki rozpowszechniane w sieciach p2p, ale większość z dostępnych komercyjnych programów i seriali jest rozpowszechniana nielegalnie.

 





Można też znaleźć strony WWW, które udostępniają pliki MP3. Jeżeli nie współpracują z oficjalnymi wydawnictwami, to prawdopodobnie udostępniają pliki nielegalnie. Często się też zdarza, że zamiast pliku MP3, będzie pobrany najpierw jakiś program. Należy wzmóc czujność i nie uruchamiać go, jeżeli nie ma 100% pewności, że jest to plik zaufany. Podobnie jak strona zażąda wysłania SMS-a. Jeżeli plik jest rozpowszechniany legalnie, to prawdopodobnie będzie go można pobrać z innych źródeł, bez dodatkowych opłat czy uruchamiania programów i nieznanym działaniu.

Jakie mogą być konsekwencje? Od dość niegroźnych jak pobranie fałszywki (np. filmu o rozmnażaniu się ssaków zamiast serialu), czy zainfekowaniu komputera trojanami i wirusami, do poważnych sankcji karnych. O ile jest w polskim prawie pojęcie dozwolonego użytku chronionych utworów.

Zakres własnego użytku osobistego obejmuje korzystanie z pojedynczych egzemplarzy utworów przez krąg osób pozostających w związku osobistym, w szczególności pokrewieństwa, powinowactwa lub stosunku towarzyskiego.

Należy wiedzieć, że karane jest uzyskanie korzyści majątkowej i rozpowszechnianie. I tak pobierając plik torrent, od razu go udostępniamy, a to oznacza odpowiedni paragraf.

O wiele łatwiej można sobie poradzić w przypadku oprogramowania. Wystarczy dowiedzieć się, jaką program ma licencję.

Licencje
Dzielą się ogólnie na dwa typy: otwarte oraz zamknięte. Licencja otwarta generalnie pozwala na kopiowanie i dzielenie się programami z innymi. Oprogramowanie zamknięte ma wiele restrykcji, w tym dotyczących kopiowania, dostępu do kodu źródłowego itp.

Największą zaletą takiego oprogramowania to możliwość dowolnego używania takich aplikacji nie tylko w domu, ale i w firmie. Możliwa jest także edycja kodu źródłowego. Takie podejście powoduje, że praktycznie wszystkie aplikacje otwarte są darmowe. Co nie oznacza, że są to pojęcia tożsame. Otwarte oprogramowanie to przede wszystkim wolność rozpowszechniania. Można więc takie programy bez łamania prawa pobierać z internetu.

Godne polecenia aplikacje o otwartej licencji:

Oprogramowanie zamknięte
W tej kategorii można spotkać aplikacje darmowe oraz płatne. O tym decyduje twórca programu i w każdej chwili może zmienić zdanie. W przypadku oprogramowania płatnego zdarza się, że producent udostępnia okrojoną wersję darmową lub demo/shareware. Oczywiście takie pliki można ściągać, ale nie można z nich korzystać w przypadku zakończenia okresu testowego.

Podobne zasady dotyczą aplikacji freeware. Producent nie chce opłat, ale może określić użytek tylko do prywatnego. Przykładem może być popularna przeglądarka grafiki Irfan View. Czasem się zdarza, że w zamian na brak pobierania opłat program instaluje moduły do wyświetlania reklam.

 

Rada jest jedna. Spokojne instalowanie i czytanie komunikatów pojawiających się w następnych krokach. Oprócz stron producentów, które są najbezpieczniejszym źródłem plików. pomocna będzie nasza strona http://www.benchmark.pl/pliki.html gdzie można znaleźć ocenę oraz komentarz, który pomoże ocenić, czy darmowy program jest warty uwagi.

Zobacz również artykuł "Legalne pobieranie muzyki"



Legalne pobieranie muzyki - metody, przykłady portali, koszty

A A A

Przedstawiamy listę najpopularniejszych polskich i zagranicznych portali umożliwiających legalne kupowanie piosenek przez Internet.

Krzysztof Smosma | 25 2013

iTunes

Jednym z największych i najbardziej znanych serwisów sprzedających legalnie muzykę przez Internet jest iTunes. Funkcjonuje on od 2003 roku i w chwili obecnej może się pochwalić ogromną biblioteką utworów – ponad 26 mln. Pliki muzyczne pobrane z iTunes zapisywane są w formacie AAC (Advanced Audio Codec) w jakości 128 kbps, lub 256 kbps dla iTunes Plus.

Koszt pojedynczego utworu wynosi zazwyczaj 0,69 € - 1,29 €. W przypadku kiedy album zawiera więcej niż 10 utworów warto się zastanowić nad kupnem całości. Koszt takiego przedsięwzięcia to około 10 €.

 

iPlay

Rodzimym przykładem serwisu sprzedającego muzykę jest iPlay. Pliki muzyczne można zapisać w formacie MP3 (od 96kb/s, 32kHz, do 320kb/s, 44.1kHz) oraz WMA.

Koszt jednego utworu wynosi zwykle 1,49 zł, 2,49 zł, 3,49 zł lub 6,89 zł. W przypadku całego albumu ceny zaczynają się od 30zł. Istnieje także możliwość wykupienia abonamentu, który umożliwia zakup plików muzycznych za 29 lub 50 groszy.

 

empik.com

Kolejnym przykładem serwisu sprzedającego muzykę jest empik.com. Pobrane pliki muzyczne zapisywane są w postaci plików MP3. Choć biblioteka utworów nie jest tutaj tak potężna jak w przypadku iTunes, to potencjalny nabywca wciąż ma w czym wybierać – do kupienia jest ponad 500 tysięcy utworów

Cena jednego utworu wynosi zwykle 2,49zł. Koszt albumu to już wydatek rzędu 14,99zł, 19,99zł, 29,99zł czy nawet 47,99zł (za album dwupłytowy).

 

mp3va.com

mp3va.com jest serwisem, który umożliwia pobieranie muzyki jedynie w formacie MP3. Co ciekawe jest to jeden z najtańszych serwisów sprzedających muzykę w tym formacie. Warto zwrócić uwagę, że niemal każdy sprzedawany utwór nie posiada zabezpieczenia DRM, a jego bitrate wynosi aż 320kbps

Koszt jednego utworu wynosi zwykle 0,15 $, a całego albumu zazwyczaj zaledwie 1,20 $.

 

jamendo

Jest to serwis pozwalający na pobieranie darmowej muzyki na licencji Creative Commons. Muzyka pobierana jest w formacie MP3 z bitrate wynoszącym 198kbps. Serwis oferuje także zakup licencji pozwalającej na użycie utworu w filmie, reklamie, czy tło dźwiękowe w sklepach i hotelach.

Koszt licencji na utwór zaczyna się od 48 €






Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron