WIELKI ŚWIAT CAPOWIC STREZCZENIE

Zapewnienie, że Capowice istniały naprawdę – jest to miasto w Galicji. Akcja dzieje się w 1866 roku. Przedstawienie forszetehera - Wacława Precliczka, najważniejszej osoby w całych Capowicach. Pan Precliczek mimo że był Czechem mówił jedynie po niemiecku, starał się być srogim urzędnikiem jednak całe miasto mu to uniemożliwiało, łącznie z jego żoną i córką, które ukrywały u siebie na strychu powstańców. Córka Emilia była wychowana jak Polka, czytała Pana Tadeusza i nie mówiła ani słowa po niemiecku. Narrator opisuje Emilię jako typową bohaterkę romansów – była bardzo piękna i mądra, kochała rodziców i Polskę. Dzięki przekrętom ojca Emilia była najbogatszą panną na wydaniu w całych Capowicach. Rodzice mieli swoich konkurentów do ręki Emilii, jej matka chciała by Emilia wyszła za Tomasza Skrzeczkowskiego, który uwielbiał Anglię i kazał się tytułować sir James Skrzeczkowski, bywał w Warszawie i uchodził za wielkiego modnisia. Skrzeczkowski obraził się jednak na Emilię, gdy ta zauważyła, że tytuł sir w Anglii odnosi się do każdego. Faworytem forszetehera był adiutant, krewny księdza Nabuchowycza Johana von Sarafanowycza. Sarafanowycz dzięki wyzyskiwaniu obywateli gromadził powoli swój majątek, ale postanowił go zwiększyć poprzez ślub z panną Emilią. Emilka nie chciała zgodzić się wyjść za Niemca, szczególnie, że była zakochana prostym, biednym urzędniku, który brał udział w powstaniu Karolu Schreyerze. Ojciec chce zmusić Emilię do ślubu, ale ta się sprzeciwia, forszteher z tego wszystkiego rozchorowuje się na ”kwasy żołądkowe”. Sarafanowycz przyłapuje Karola i Emilię razem, Karol wyrzuca Johana za ucho za drzwi, Sarafanowycz chce się mścić, ale wtedy przychodzi wieść, że nowym Gubernatorem został Polak. Następuje złagodzenie polityki w stosunku do Polaków, forszeteher rozpowiada wszystkim, że jest wielkim przyjacielem Polaków. Johan wyjeżdża, Precliczko nie chce już by ten ożenił się z jego córką, Emilię oddaje Karolowi.