Kto się boi żydowskiego państwa

Jego zdaniem, aby spróbować odpowiedzieć na pytanie postawione w tytule, konieczna jest analiza idei syjonistycznej w pismach samego Herzla jako podstawy do dyskusji. Eldad zauważył, że interpretacja nadana terminowi "państwo żydowskie" waha się od państwa halachicznego według jednego rozumienia i "mieszanki pieśni ludowych, falafel, tańców ludowych," Hatikva " i flagi, i "nasze życie to truskawki ", w jego sformułowaniu. Jego zdaniem, pojęcie "państwo żydowskie" opiera się na: "Wszystko co istnieje w narodzie żydowskim jako religia i narodowość, jest niepodzielne, oraz wszystko, co zostało napisane: święte teksty i egzegeza, ale także późniejsze pisma, aż do i łącznie z tymi mojego ojca i Leibowitza. Wszystko to uważa się za kulturę żydowską".

W swoich uwagach Eldad zauważył, że w oczach wielu lewicowców, znaczenie "państwa żydowskiego" jest państwo wszystkich jego obywateli, z których większość jest Żydami, a w interesie osiągnięcia większości żydowskiej, boją się demograficznego demona. Ich zdaniem państwo musi być demokratyczne - nie żydowskie i demokratyczne - cecha która nakłada na nich niepożądane obowiązki.

Eldad zapewnia, że od niepamiętnych czasów państwo Izrael było państwem żydowskim, a wszystkie próby przekształcenia go w państwo wszystkich jego obywateli, z których większość jest Żydami, są ostatnimi nieudolnymi przedsięwzięciami. "Korzenie tej debaty są starożytne" - mówi, cytując broszurę Herzla "Państwo żydowskie" / The Jewish State.

Eldad przedstawił analizę pism samego Herzla, z którego wyłania się jasny i zdecydowany związek między państwem, które ma być ustanowione dla narodu żydowskiego i judaizmem. Opierając się na pismach Herzla, Eldad wyjaśnił, że Herzl uważa żydowską kulturę religijną za kamień węgielny narodowości narodu.

"Na I Kongresie Syjonistycznym, Herzl powiedział, że syjonizm jest powrotem do judaizmu zanim będzie powrotem na ziemię Żydów. Podkreślając religijny charakter paradygmatu syjonistycznego, Herzl napisał: 'Wracam by pozszywać rozdartą tradycję naszego narodu i zapalić menorę… Największym osiągnięciem syjonizmu jest zwrócenie straconej młodzieży do judaizmu. Eldad zakończył mówiąc: 'Herzl dał swoim dzieciom żydowską edukację. Odmawiał z nimi Shema zanim poszły spać, i Biblię uważał za podstawę żydowskiego roszczenia do Ziemi Izraela'".

Jeśli chodzi o stanowisko lewicy, że Herzl był ateistą, Eldad stwierdził, że podstawą tej opinii jest przekręcony cytat jego słów, że 'miejsce rabinów jest w synagodze', słowa które zakładają czy sugerują rozdział religii od państwa. Ale należy je czytać w kontekście dodatkowych rzeczy które napisał: "Chciałbym wykształcić swoje dzieci w duchu tego co można scharakteryzować jako 'Bóg historii'. Widzę że On jest obecny i działa we wszystkim. Widzę Go tak samo jak widzę funkcję mięśnia. Świat jest ciałem, a Bóg jego działaniem. Nie znam ostatecznego celu i nie potrzebuję go znać. Wystarczy mi świadomość, że istnieje coś bardziej wzniosłego".

Te opinie Eldad postrzega jako jasny dowód, że Herzl nie był ateistą. Dodatkowe przykłady tego znajduje w determinacji, że "dzięki państwu możemy edukować naród na misje które są poza naszym horyzontem, jak Bóg nie pomagałby naszemu narodowi przez tak długo gdyby nie było jakiegoś przeznaczenia dla nas pośród ludzkości".

"To nie jest człowiek który planuje ustanowić państwo dla Niemców pochodzenia żydowskiego, albo Francuzów pochodzenia żydowskiego" – zapewnił Eldad, zauważając, że Herzl gardził asymilowanymi Żydami i tymi którzy przeszli na chrześcijaństwo. Na Kongresie Syjonistycznym kobiety miały prawo głosować, rzadka decyzja w tamtych czasach, ale jednocześnie konwertyci na chrześcijaństwo nie mieli prawa do głosowania. "Żyd który przeszedł na chrześcijaństwo nie może być członkiem kongresu" – podkreślił Eldad.

Zgodnie ze zrozumieniem Eldada, Herzl próbował zdystansować się od dysputy między religijnymi i świeckimi, ponieważ starał się przyciągnąć obie grupy do siebie. Ale nawet dystansując się od sporu, napisał, że jego pragnieniem było "przekształcić Jerozolimę w potężne centrum religijne; że Jerozolima będzie dla Żydów tym czym jest Mekka dla muzułmanów". Eldad zaleca uważne czytanie punktów, które Herzl napisał w politycznym dokumencie przedstawionym rządowi brytyjskiemu jako proponowany statut. W dokumencie tym napisano, że aspiracją jest budowa ośrodka osadniczego dla zachowania i kultywowania żydowskiej koncepcji narodowej.

Podobnie napisano, że dla osadnictwa żydowskiego ustanowiony zostałby rząd, którego skład byłby żydowski, którego gubernatorem byłby Żyd, a którego prawem byłoby prawo brytyjskie, z wyjątkiem miejsc w których wprowadzane byłyby zmiany w oparciu o żydowskie prawo. Osada miała żydowską nazwę i żydowską flagę, i państwo ogłosiło żydowskie cele.

Jeśli chodzi o stwierdzenie Herzla, że "nie pozwolimy, by pojawiały się teokratyczne impulsy naszych kleryków", a jego słowa później w jego oświadczeniu o potrzebie ograniczenia kleryków do synagogi (podstawa lewicowej rywalizacji o oddzielenie religii od państwa) Eldad zauważył, że konieczne jest przeczytanie kontynuacji zdania, w którym napisano, że należy to zrobić tak, jak wojsko musi być ograniczone do ich baz. Kontynuował i cytował z pism Herzla kolejne zdanie: "Armia i rabinat będą szanowane do tego stopnia, jakiego ich wysokie stanowiska będą wymagały i do tego stopnia na jaki zasługują. Ale ich głos nie będzie miał większych praw w państwie, aby nie wywoływały problemów w kraju i na arenie międzynarodowej".

Zdaniem Eldada, Herzl podkreśla tym zdaniem, że w jego wizji rabini są urzędnikami państwowymi, którzy otrzymują pensje od państwa, tak jak wojsko.

W świetle różnic w języku wśród narodu żydowskiego i ich zmagań na różnych wygnaniach, to co łączy Żydów z perspektywy Herzla, jest to, że "identyfikujemy się jako naród na podstawie religii, i nie zamierzam robić nic przeciwko religii, a wręcz przeciwnie. Każda osoba może przyczynić się do cywilizacji żydowskiej, ale to nie architektura neo-żydowska będzie w sercu tożsamości narodowej, a raczej będą to tradycje religijne Żydów".

Herzl chciał też świątyni, i napisał o tym w "Rozwiązaniu kwestii żydowskiej" / The Solution to the Jewish Question, które znajduje się w t.7 "Wszystkich dzieł Herzla" / All Herzl’s Writings: "Nasi duchowi pasterze, do których kieruję nasze wezwanie przede wszystkim, by przedstawiali się, z całą swoją mocą, na służbie naszej idei. Jednocześnie od początku będzie jasne, że nie ustanawiamy teokracji, a nowoczesne państwo obywatelskie, świeckie i tolerancyjne; ale odbudujemy naszą świątynię jako błyszczący pomnik dla wiary naszych przodków".

Eldad widzi w całości tych cytatów jako dowód na to, że nie ma żadnych podstaw dla opinii lewicy, że pragnieniem Herzla było ustanowienie państwa dla Żydów, a nie żydowskiego państwa.

Profesor kontynuował i zaostrzył sprawę, pytając, czy nadal można charakteryzować tych, którzy starają się oddzielić państwo od judaizmu jako "prawdziwych syjonistów".

"W moim rozumieniu, jeśli to państwo nie jest żydowskie, nie ma tu prawa istnieć" - powiedział Eldad i kontynuował: "Jeśli źródło prawa Izraela do istnienia wynika z prawa do samostanowienia każdego narodu, to Arabowie mają podobne prawo. Ten spór może spowodować powstanie państwa palestyńskiego lub państwa dwunarodowego".

Eldad zadał pytanie, czy istnieje sprzeczność pomiędzy państwem, które jest żydowskie, a tym, że jest demokratyczne - kwestia która się pojawia z powodu potrzeby zapewnienia, że państwo jest państwem żydowskim, wymaga ustanowienia Prawa Powrotu, które nie jest prawem demokratycznym. Eldad zacytował oświadczenie prof. Ruth Gavison, zgodnie z którym "istnieje absolutne demokratyczne prawo do utrzymania państwa, które zachowuje swój żydowski charakter. Obowiązkiem Izraela jest zachowanie jego żydowskich cech, ponieważ jest on zobowiązany do wyrażania najbardziej podstawowych preferencji większości swoich obywateli. Żądanie od narodu żydowskiego zrzeczenia się istnienia państwa żydowskiego jest żądaniem narodowego samobójstwa ".

Gavison nie akceptuje również determinacji, że arabskie prawa narodowe są zawarte w rubryce podstawowych praw człowieka. Jej zdaniem prawa człowieka to prawo do życia i prawo do godności; prawa narodowe są pożądane, ale nie są niezbędne. Państwo żydowskie, które nie zapewnia Arabom prawa do samostanowienia, "nie jest winne pogwałcenia podstawowych praw człowieka".

W tym kontekście Eldad skomentował i wspomniał o opozycji 95% izraelskich Arabów wobec koncepcji przeniesienia ich miast pod suwerenność arabską, jak zaproponował Avigdor Lieberman, wyraźnie wskazując na zrozumienie, że prawa człowieka Arabów są chronione w tym żydowskim państwie.

Pozornie z tego wszystkiego wyłania się twierdzenie lewicy, że aby zachować żydowski charakter państwa, konieczne jest zrzeczenie się części ziemi, a co za tym idzie adekwatne zagrożenie demograficzne. Eldad przypomina nam, że syjonistyczna lewica od samego początku, nawet rozważała możliwość, że mniejszość żydowska będzie rządzić większością. Arlozorov i Ben-Gurion w latach 1930, pisali, że aż do stworzenia większości poprzez otwarcie bram kraju na imigrację, uzasadnione i moralne jest przejęcie kontroli w sposób niedemokratyczny, na zasadzie tymczasowej, w celu uświadomienia ludziom prawa do ziemi. Eldad zauważył, że latem 1932 było tylko 180.000 Żydów. Wtedy Arlozov napisał do Weizmanna, że "syjonizmu nie da się zrealizować bez tymczasowego okresu narodowego rządu mniejszości, który wyrwie mechanizm państwa siłom wojskowym żeby zapobiec niebezpieczeństwu, że kontrolę przejmie nie-żydowska większość".

Eldad stwierdził, że 'judaizm to niepodzielny amalgamat zarówno religii jak i narodowości, a każdy kto chce je rozdzielić spowoduje mutacje'. Potwierdzenie dla jego opinii znajduje w artykule Gershoma Schockena, według którego nadszedł czas by zintegrować Żydów i Arabów na ziemi Izraela i ustanowić nowy, trzeci, zjednoczony naród. Zaleca nam asymilację jako naród, co jest równoznaczne z narodowym samobójstwem. Każdy kto chce zrezygnować z głównej podstawy, tożsamości państwa Izrael jako państwa żydowskiego, w końcu zrezygnuje z tego i państwa Żydów".

"Wezwanie do przekształcenia państwa Izrael z państwa żydowskiego w państwo Żydów jest odwróceniem Więzi z Izaakiem. Jest to pragnienie poświęcenia ojca, poświęcenia ojców założycieli i ideologii, która utworzyła państwo Izrael, naszą kulturę i nasze cechy narodowe. Synowie są nową lewicą, która stara się poświęcić ideologię ojców "- powiedział Eldad, wspominając oświadczenie Meira Shitrita przy ustanowieniu partii "Kadima", że w końcu ustanowił partię, która oderwała się od ideologii Jabotinsky'ego i Katzenelsona.

"W nowym syjonizmie prawa jednostki są najwyższą wartością, dlatego oni mówią tu w uznaniu normalności, pragnienia bycia krajem takim jak wszystkie kraje, by żyć, cieszyć się i rozwijać w samorealizacji bez ideologii. Ale Izrael nie może być normalnym krajem. Jest to jedyny kraj, który istnieje nie tylko dla swoich obywateli, ale dla całego narodu żydowskiego, nawet dla tych, którzy tam nie są. Tak jest z definicji, tak jest w jego działaniach. Izrael ma niespotykaną dotąd nienormalną i nie mającą sobie równych historię. Historia naszego ruchu wyzwoleńczego jest również anomalią, bo podczas gdy wszystkie narody musiały wyrzucić innych żeby ustanowić swoje państwo, my musieliśmy zgromadzić nasz naród żeby ustanowić państwo. Dlatego nadzieja na ustanowienie tu 'normalnego państwa' jest fałszywą nadzieją".

https://theuglytruth.wordpress.com/2019/01/31/whos-afraid-of-a-jewish-state/#more-192067