W mojej biografii
Aleksandra Wielkiego zamierzam przedstawić go jako wielkiego
przywódcę i odkrywcę nowych horyzontów, któremu od narodzin było
dane zostać wielkim człowiekiem. Jako osobę której czyny były
uważane za możliwe do wykonania tylko przez bogów lub ulubieńców
bogów greckich.
Jego ojciec wiedział że jego syn jest
przeznaczony do wielkich czynów. Kiedy stracił ojca Filipa II w
336r. p.n.e. wstąpił na tron Macedonii i zaczął przygotowania do
podbicia Persji miał zamiar dokonać czynów równie wielkich, co
jego przodek Achilles. Gdy miał 25 lat po trzyletnich bojach podbił
Azję mniejszą, Fenicję i Egipt. W Egipcie ludzie brali go za boga
więc Aleksander kazał im czcić go jako boga. Na zdobywanych
terenach zakładał miasta, najczęściej nazywał je Aleksandria
(było ich 5).
Bardzo kochał swojego konia Bucefała,
którego gdy był mały jako jedynemu na dworze królewskim udało
się go okiełznać, gdy ten zmarł Aleksander założył na jego
cześć miasto Bucefalia. Aleksander bardzo lubił książki
zwłaszcza Iliadę Homera, jej fragmenty znał na pamięć jeszcze
gdy nie potrafił czytać, samą książkę wkładał sobie pod
poduszkę zawsze gdy chodził spać. Najbardziej lubił postać
Achillesa i często powtarzał jego życzenie „Bym zawsze był
najlepszy i innych przewyższał”.
Więc panie
redaktorze mam nadzieję że mój tekst się panu podobał i pozwoli
mi pan napisać biografię Aleksandra Wielkiego.