Podział kultury według Kennedy’ego i Deala

Wielkość ryzyka, szybkość reakcji między organizacją a otoczeniem.

a) Kultura indywidualistów – wszystko, albo nic, kultura twardych facetów. Pracownicy mają styl gwiazdorski, podejmują duże ryzyko, liczy się władza, dochód i poważanie. Entuzjastycznie traktuje się sukces, a przegrana poniża (sektor rozrywkowy, branża kosmetyczna, reklamowa).

b) Kultura hazardzistów – chleba i igrzysk; „ciężko pracuj i baw się”. Orientacja na zewnętrzne otoczenie, krótkie perspektywy czasowe, ryzyko, promowana jest aktywność, wesołe uroczystości, nagrody, przyjazne zachowanie, zwięzły język (firmy komputerowe, akwizytorzy).

c) Kultura zrównoważona, łagodna – istotne jest podejmowanie właściwych decyzji, otoczenie traktowane jest jako zagrożenie, racjonalne decyzje, nagroda, podstawowa jest osobowość (stateczna, dojrzała), wypowiedzi są staranne i rozważne, kariera jest stopniowa, młodsi pracownicy są pod opieką starszych (banki, spółki węglowe).

d) Kultura procesu, rutynowych biurokratów – perfekcyjna realizacja zadań, wszystko musi być udokumentowane, potwierdzony porządek hierarchiczny poprzez ubiór i płacę. Sposób bycia związany z awansem, podkreśla się staż pracy – jubileusz. Emocje zakłócają porządek (ubezpieczenia, banki, firmy terapeutyczne).