Temat: Na podstawie analizy i interpretacji podanego fragmentu „Chłopów” W. S. Reymonta oraz I tomu powieści, omów relacje panujące miedzy bohaterami.


Podany do analizy fragment pochodzi z I tomu „Jesień” powieści Władysława Reymonta „Chłopi”. Przedstawiona w nim sytuacja ma miejsce w domu Paczesiów, rankiem w dniu wesela Jagny, młodej, wiejskiej dziewczyny z Boryną. We fragmencie przyglądamy się rozmowie Jagny z matką oraz ich wzajemnym relacjom. Dominikowa to wiejska gospodyni, która oprócz jedynej córki Jagny miała jeszcze dwóch synów: Szymona i Jędrzycha.
Obie bohaterki poznajemy w dniu zaślubin Jagny z Boryną, starym gospodarzem mającym znaczenie we wsi. Dominikowa bardzo kocha swoją córkę, robi wszystko, by miała jak najlepiej. Między innymi dlatego wydaje ją za Borynę. Robi wszystko dla dobra córki a poniekąd tez zabezpiecza się na przyszłość. Jest przekonana, że jeśli sytuacja córki poprawi się automatycznie poprawi się też sytuacja jej rodziny. Jednak w dniu zaślubin zaczyna powątpiewać, czy aby na pewno podjęła słuszną decyzję o zamążpójściu córki: „jakby strach ją owładnął i tak zatrząsł, aż skurczyła się z bólu…”, jednak szybko rozwiała te wątpliwości argumentując, że dobrze jej będzie u Boryny. Z całego tomu wiemy, że zawsze dbała o córkę, troszczyła się o nią i nigdy nie pozwoliła zrobić najmniejszej krzywdy. Wyraźnie widać jak faworyzowała ją jako swoje „ulubione dziecko”, ponieważ do synów miała całkiem inny stosunek. Synowie zajmowali się całym domem i ziemią, to oni wykonywali wszystkie prace w gospodarstwie. Mimo to, matka i tak na nich krzyczała, że czegoś albo nie zrobili, albo, że coś zrobili ale źle. Nie miała do nich tak matczynego podejścia jak do Jagny, którą uważała za swój jedyny skarb.
Jagna zaś bardzo szanowała matkę , zgadzała się na wszystko co jej mówiła, zawsze przytakiwała, nie potrafiła sprzeciwić się jej. Wiedziała także, że zachowanie mamy, nieraz twarde, miało dobre skutki dla niej, bo zawsze chciano dla niej dobrze. Nie dba o dobra materialne, w tym przypadku o ziemię jaką Boryna jej zapisał i jaką jeszcze zapisze. Mimo, iż matka uważa to za dobre zabezpieczeni e na przyszłość. Jagna nie kocha Macieja Boryny, wychodzi za niego tylko dlatego, że matka uważa, że to będzie dla niej najlepsze. Wychodzi za mąż, bo Dominikowa tego chce. Nie liczą się w tym momencie uczucia ale dobro i przyszłość. Synowie natomiast nienawidzili wręcz matki, która wciąż na nich krzyczała. Buntowali się jej, nie słuchali. Ale to nie znaczy, że jej nie szanowali. Nie mają oni zbyt dobrego zdania o matce ze względu na to, jak ich traktowała. Ich relacje w ogóle nie przypominają relacji jakie powinny panować między matką a dziećmi.
Innym przykładem relacji między bohaterami jest relacja między Boryną a jego synem Antkiem. Antek wciąż kłóci się z ojcem, o wszystko. A to o prace na polu, a to o jak traktuje jego i jego rodzinę. Kłóci się także o Jagnę oraz o to, że to przez nią jego życie wywróciło się do góry nogami. Stary Boryna zapisał ziemię swojej nowej narzeczonej, ogłasza, że chce zapisać jej jeszcze więcej ziemi oraz całą swoją posiadłość, jeśli będzie miał taką ochotę. Antek jest wściekły na ojca za to, co robi. Tymczasem Boryna pokochał Jagnę i chce dla niej jak najlepiej. Ma do niej podobny stosunek co Dominikowa. Nie pozwoli zrobić krzywdy, zabezpieczy przyszłościowo, zadba o nią i nic jej nie zabraknie. Antek uważa, że tak powinien postąpić z własnymi dziećmi a nie z Jagną.
Relacje między Jagną a matką oraz między Antkiem a ojcem są tylko przykładem relacji jakie panują w Lipcach. Są one uniwersalne dla całej wsi a także na przestrzeni wieków. Oprócz takich zachowań możemy znaleźć także zawistność wśród ludzi, kłamstwa, oszczerstwa, plotki. Nie da się uniknąć „bycia na językach” ludzi. Dziś także można znaleźć takie zachowania między ludźmi.