24.
Objawy hipoglikemii
Niedocukrzenie (inaczej hipoglikemia) to stężenie glukozy <55 mg/dl (3,0 mmol), niezależnie od tego, czy występują objawy, czy nie.
Ze
strony układu
przywspółczulnego:
- silne uczucie głodu
-
osłabienie
- nudności i wymioty
Ze
strony układu
współczulnego:
- niepokój
- zlewne poty
- tachykardia
-
drżenie i wzrost napięcia mięśniowego
- rozszerzenie źrenic
Ze
strony ośrodkowego
układu nerwowego:
-„endokrynny zespół psychotyczny” (depresja,
dysforia,
splątanie,
zaburzenia koncentracji)
-
zaburzenia koordynacji ruchowej
- wystąpienie prymitywnych
automatyzmów
- drgawki
- objawy ogniskowe
- senność
-
śpiączka
-
podwójne widzenie
- zaburzenia oddechu
- zaburzenia
krążenia
Odczuwanie hipoglikemii jest zależne od obszarów mózgu (niedocukrzenie odczuwa przede wszystkim jądro podstawno-brzuszne nadwzgórza)
25.
BRAK
Co oznacza półksiężycowate zacienienie w obrazie KT głowy (udar
krwotoczny, krwiak nadtwardówkowy)- BRAK
26. Pęcherz automatyczny
Pęcherz
automatyczny (odruchowy)- występuje przy uszkodzeniu górnego
neuronu ruchomego (całkowite uszkodzenie powyżej poziomu Th6). Aby
wykształcić odruch warunkowy czyli spowodować opróżnianie
pęcherza po wypełnieniu, niezależnie od woli chorego (wyrobienia
automatyzmu) należy zacząć od:
- okresowego zamykania
(zaciskania) cewnika, w regularnych odstępach czasu co 3-4 godziny-
ważne jest aby rozpocząć to działanie jak najwcześniej po urazie
kręgosłupa (ok 1- 2 tygodnie); ma naśladować naturalną mikcję
co do częstości i objętości, gwarantując również brak
zalegania.
-
należy dążyć do jak najszybszej rezygnacji z cewnika
wewnętrznego, założonego na stałe, tym samym zapobiegniemy
przewlekłym i nawracającym zakażeniom dróg moczowych.
Innymi
działaniami pomocnymi w radykalnym zmniejszeniu występowania
infekcji dróg moczowych jest:
- Zmniejszenie objętości moczu zalegającego , co uzyskujemy poprzez zmniejszenie dobowej podaży płynów (ok. 2 l /24 h).
-Częste i możliwie dokładne opróżnianie pęcherza moczowego (co najmniej raz na cztery godziny, w ciągu dnia nawet co dwie godziny ).
INACZEJ:
Uszkodzenie górnego motoneuronu (struktur nerwowych leżących powyżej stożka rdzeniowego) prowadzi do pęcherza neurogennego nazywanego spastycznym, odruchowym, automatycznym lub hiperreflektorycznym.
Dochodzi wtedy do utraty czucia w pęcherzu oraz świadomej kontroli oddawania moczu. Zachowany jest segmentarny odruch mikcji na poziomie krzyżowego odcinka rdzenia, który zapewnia odruchowy skurcz mięśnia wypieracza pęcherza. Nie ulega on jednak odpowiedniemu wzmocnieniu na skutek przerwania połączeń z wyższymi piętrami układu nerwowego (zwłaszcza z istotą siatkowatą pnia mózgu). Pojawia się hiperrefleksja wypieracza, co oznacza, że odruchowy skurcz pęcherza moczowego zaczyna się przy małej jego objętości. Skurczu tego chory nie jest w stanie świadomie zahamować i może się on pojawić po różnych bodźcach, np. przy zmianie ułożenia ciała. Oddawanie moczu jest częste i niepełne, a z czasem zmniejszeniu ulega objętość pęcherza moczowego.
27. Obrzęk uogólniony- to objawy jakiego rodzaju przewodnienia?
Jest objawem przewodnienia hipertonicznego.
Przewodnienie hipertoniczne
Przyczyny i patofizjologia. Zaburzenie powstaje na skutek występowania nadmiaru sodu i wody ze zwiększoną osmolarnością osocze. W wyniku hiperosmolarności płynu zewnątrzkomórkowego, komórki zostają pozbawione wody oraz tracą również potas. Szczególnie w mózgu może dochodzić do nasilonych przesunięć płynowych z odwodnieniem. Najważnejszą przyczyną powstania przewodnienia hipertonicznego jest nadmierna podaż izotonicznych lub hipertonicznych roztworów NaCl u osób z upośledzoną czynnością nerek.
Obraz
kliniczny. Objawy
wynikają z przewodnienia przestrzeni zewnątrzkomórkowej i
odwodnienia przestrzeni wewnątrzkomórkowej:
- obrzęk płuc,
-
uogólnione obrzęki tkanki podskórnej,
- zwiększone ciśnienie
żylne,
- pragnienie,
- zaczerwieniona skóra, wygórowanie
odruchów, niepokój, pobudzenie, śpiączka.
Rozpoznanie.
Podejrzenie powinno wzbudzić zmniejszenie diurezy przy jednocześnie
nadmiernym przetaczaniu płynów.
Leczenie.
Wlew roztworów glukozy niezawierających elektrolitów w celu
wyeliminowania hiperosmolarności; diuretyki; niestosowanie wlewów
zawierających NaCl; w przypadku hipoproteinemi: roztwory albumin
ludzkich; dializoterapia.