Tradycyjne poglądy na cele wychowania fizycznego

Tradycyjne poglądy na cele wychowania fizycznego

  1. Eugeniusz Piasecki- podkreślał wpierw, że jeżeli przymiotnik ,,fizyczne” stosunkowo nieźle określa większość środków, którymi posługuje się wychowanie fizyczne, to już staje się zgoła zawodny przy określeniu celów. Cele są zarówno fizyczne, jak i moralne oraz utylitarne, a także intelektualne i estetyczne. Za główne uznawał dwa cele fizyczne, tj. zdrowie i sprawność oraz dwa cele duchowe- dzielność i piękno. Piasecki przeciwstawiał się pojawiającym się wówczas przejawom sceptycyzmu, a nawet negocjacji znaczenia pracy mięśniowej dla zdrowia człowieka. Zwracał uwagę na tzw. ćwiczenia ciała w rozwoju dzielności, uwypuklał siłę woli, odwagę, zaradność, karność, umiejętność przewodzenia oraz opanowania instynktów. Władysław Osmolski- proponował on wprowadzić w zamian za termin ,,wychowanie fizyczne” nazwę fizjoedukacja, który- lepiej oddaje źródła bodźców wychowawczych, a te są zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Użycie sił natury, połączonych z ruchem mięśniowym dla celów wychowawczych, odświeża organizm oraz daje efekty rozrywkowe i wypoczynkowe. Elementy cielesne i duchowe łączą się tu ze sobą nierozerwalne. Osmolski zwracał uwagę, znalazł się: przystosowanie do środowiska, hartowanie ustroju, przyrost masy, wzmacnianie zdrowia, rozwijanie sprawności ruchowych. Florian Znaniecki- podkreślał, że w wychowaniu fizycznym chodzi nie tylko o to, aby wychowanek wykonywał pewne czynności bezpośrednio w trakcie procesu wychowawczego, ale ważne jest to, by nabrał on chęci i zdobył umiejętności ułatwiające mu działanie po uniezależnieniu się od wychowawcy( Typ higieniczny, typ geneonomiczny, typ obyczajowo-estetyczny, typ hedonistyczny, typ fizyczno utylitarny, typ sportowy)

  1. Zygmunt Gilewicz- wyróżnił on w pierwszej kolejności kategorię celów swoistych, typowych dla wychowania fizycznego. W grupie tej uwzględniono cele -kształtowanie struktury somatycznej -kształtowanie czynności wegetatywnych -kształtowanie narządów zmysłowych

-kształtowanie nawyków i upodobań ruchowych -rozwój ogólnych cech sprawności

  1. Celów nieswoistych – są to wszystkie momenty, poprzez które wychowanie fizyczne kooperuje z innymi działaniami wychowania: wychowaniem intelektualnym, wychowaniem moralno-społecznym, wychowaniem estetycznym, wychowaniem politechnicznym

współczesne:
Stanisław Strzyżewski:- ideał wychowawczy-zespół najbardziej pożądanych cech osobowości i właściwości fizycznych-cel naczelny- wywoływanie pozytywnych zmian osobowości, poprzez tworzenie właściwego zespołu postaw-cele kierunkowe- dyspozycje osobowościowe które określają postawę wobec własnego ciała-cele kształtujące- dyspozycje instrumentalne –wiedza, umiejętności, sprawność fizyczna-cele etapowe –wynikają z odmienności potrzeb w rozwoju ontogenetycznym-cele operacyjne- konkretne rozwiązanie praktyczne



Demel i Zuchora Kierunek – świadomość: przekazywanie podstaw wiedzy dotyczącej anatomii, fizjologii, oraz higieny osobistej, poznanie sposobów dbałości o ciało Kierunek – postwy i motywacjie: kształtowanie pozytywnego stosunku emocjonalnego do ciała i zdrowia. Wzbudzenie zainteresowań w dziedzinie kultury fizycznej Kierunek – potrzeby-nawyki: kształtowanie potrzeb aktywności ruchowej, kształtowanie nawyków dbałości o higienie własnego ciała Kierunek – umiejętności i sprawności: pielęgnacja – doskonalenie i władanie ciałem, elementy kontroli i samokontroli, kształcenie cech motorycznych


Wiesław Osiński

-postawy i motywacje- prosomatyczne i prospołeczne

* kształtowanie poglądów, postaw oraz zachowań prosomatycznych i prospołecznych towarzyszących różnym formom aktywności fizycznej(fair play)

* kształtowanie umiejętności życiowych oraz postaw i zachowań etycznych oraz uczenie szacunku dla innych * uczenie umiejętności czerpania satysfakcji z bycia z innymi ludźmi i możliwości rozwoju własnej osobowości przez uczestnictwo w różnych formach aktywności fizycznej - wiedza i rozumienie* przygotowanie do całożyciowej aktywności fizycznej poprzez przekazywanie wiedzy o jej roli w kształtowaniu ciała, zdrowia i własnej tożsamości * ukazanie możliwych do wykorzystania zabiegów niezbędnych w utrzymaniu zdrowego ciała* zapoznanie z tradycją i obyczajem

-umiejętność doskonalenia i władania ciałem* kształtowanie troski o aktywność fizyczną i satysfakcjonujący styl życia przez układanie prawidłowego rozpoznawania związanego z tym korzyści

* wyuczanie umiejętności ruchowych i doskonalenie ciała *kształtowanie elementów kondycji fizycznej i sprawności, które są niezbędne dla zachowania właściwego zdrowia fiz.*dbałość o profilaktykę i zdrowie-sprawność i kondycja fizyczna-kształtowanie przede wszystkim tych elementów kondycji i sprawności, które są niezbędne dla zachowania i rozwoju właściwego zdrowia fizycznego, psychicznego -troska o właściwy skład ciała, wydolność funkcjonalną, gibkość ciała

-dbałość o profilaktykę i zdrowe funkcjonowanie kręgosłupa




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron