HMP wyk. 6 22.11.2010
Zwrot ku realizmowi pedagogicznemu
Michael Montaigne- krytykował kształcenie i wychowanie humanistyczne, wiedzę nieprzydatną praktycznie, dewiza: „dobrze jest miło żyć”, szlachta uprzywilejowana była, dlatego kształcenie humanistyczne dla nich było przygodą intelektualną (literatura starożytna, poezja).
Doznanie nie tylko zmysłowe, życie wolne od trosk
Szkoła nie powinna być jedynie ćwiczeniem jedynie pamięci
Szkoła powinn działać umoralniająco
Ważniejsza od czytania literatury starożytnej jest obserwacja życia, zjawisk, ciekawość otaczającego świata.
Franciszek Bacon- 1620-1623 „Wielkie odnowienie nauk”-traktat filozoficzny
nie powinno się polegać w nauce na czyimś zdaniu czy tradycji, lecz należy samodzielnie szukać prawdy, dlatego też postulował on zerwanie z powtarzaniem starych prawd na rzecz odkrywania ich samemu
nauczyciel nie miał dawać rowiązania, ale zmusić do czynnego udziały ucznia
przeciwnik dedukcji, zwolennik indukcji
obserwacja faktów, samodzielnie dochodzenie do prawd rządzących naturą, przyrodą
Bacon wyróżnił dwie różne metody kształcenia:
1. metoda magistralna polegała na tym, iż nauczyciel niejako przytłaczał ucznia własną powagą oraz autorytetem, nakazując mu wierzyć w jego prawdy i wiedzę; 2. 2.metoda inicjatywna wyrażała się w taki sposób, iż nauczyciel uczył wychowanków poszukiwania własnych dróg, które ich miały doprowadzić do poznawania wiedzy;
Kartezjusz(Rene Deskcartes) „Rozprawa o metodzie”
nie ma ludzi, których by nie można było kształcić, lub których szkoda czasu jest kształcić - uważał on, iż występujące między ludzkimi umysłami różnice są wynikiem złych metod uczenia lub braku jakiejkolwiek metody, a nie brakiem zdolności tych ludzi
człowiek rodzi się ze zdrowym rozumem- miało to wpływ na kształcenie na poziomie elementarnym
Kartezjusz miał wpływ na sposób prowadzenia wykłądów na wyższych szczeblach: metoda eurydycyjno-naukowa da możliwość wykorzystania wiedzy do wyciągania wniosków
Kartezjusz krytykował popularną w jego czasach metodę uczenia się na pamięć oraz powtarzania cudzych zdań;
J.A.Komeński (jego nie będę opisywć, bo to było na ćwiczeniach)