Do Zosie Żeś w swej twardości niezmienna, Nie dziw, boś wszystka odmienna, I usta masz rubinowe, I rzędy zębów perłowe I ciało alabastrowe, I serce dyjamentowe. Co za dziw , że bożek mały Nie przestrzelił twardej skały! Bo i kołczanie złocisty, I łuk niezaderewisty I bożek nazbyt łaskawy. Jednak jeśli do tej sprawy I ja się pilnie przyłożę Na zakład i gardło łożę. 719