Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Czas Past Simple (przeszły prosty) składa się z osoby oraz formy podstawowej czasownika regularnego, do którego dodajemy końcówkę -ed (w czasownikach zakończonych na -y poprzedzonych spółgłoską zmieniamy ją na -i + ed study - studied), bądź czasownika nieregularnego w formie przeszłej.

Liczba pojedyncza (czasowniki regularne)

1 os. I worked hard.
2 os. You listened to music.
3 os. He,She,It played football.

Liczba mnoga (czasowniki regularne)

1 os. We worked hard.
2 os. You listened to music.
3 os. They played football.

Listę czasowników nieregularnych znajdziesz w załączniku do 2 Lekcji.

Liczba pojedyncza (czasowniki nieregularne)

1 os. I wrote a book.
2 os. You wrote a book.
3 os. He,She,It won easily.

Liczba mnoga (czasowniki nieregularne)

1 os. We wrote a book.
2 os. You wrote a book.
3 os. They won easily.

Formę przeczącą tworzy się za pomocą czasownika posiłkowego did + not. W momencie jego użycia czasownik główny powraca do formy podstawowej (bezokolicznik - Infinitive).

Liczba pojedyncza

1 os. I didn't work hard.
2 os. You didn't listen to music.
3 os. He,She,It didn't play football.

Liczba mnoga

1 os. We didn't work hard.
2 os. You didn't listen to music.
3 os. They didn't play football.

Formę pytającą tworzymy także za pomocą czasownika posiłkowego did, który stawiamy na początku zdania. Czasownik główny także powraca do formy podstawowej.

Liczba pojedyncza

1 os. Did I work hard?
2 os. Did You listen to music?
3 os. Did He,She,It play football?

Liczba mnoga

1 os. Did We work hard?
2 os. Did You listen to music?
3 os. Did They play football?

Ważne wyjątki:

Wyjątkiem jest czasownik posiłkowy be

Osoby	be
I	was
He, She, It	was
We, You, They	were

Użycie:

Czasu Past Simple używamy mówiąc:

1. O czynnościach wykonywanych w przeszłości, które zostały zakończone. Często czas ten jest konkretnie określony (yesterday, two years ago, itp.)
Last year I was in Spain.

2. O zachowaniach, nawykach z przeszłości, które są już nieaktualne.
Two years ago I smoked.

3. O wydarzeniach które następowały po sobie, bądź się powtarzały:
When I got out my car, he explode.
I went for a walk every day.

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Czas Past Continuous tworzy się za pomocą czasownika posiłkowego be w czasie Past Simple (was/were) oraz dodania końcówki -ing do głównego czasownika (zasada dodawania kocówki jest taka sama jak w przypadku present continuous). I was playing football. Liczba pojedyncza 1 os. I was working hard. 2 os. You were reading a book. 3 os. He,She,It was playing football. Liczba mnoga 1 os. We were working hard. 2 os. You were listening to music. 3 os. They were playing football. Formę przeczącą tworzy się poprzez dodanie not do czasownika posiłkowego be w formie przeszłej (was not - wasn't / were not - weren't). I wasn't writing a letter. They weren't playing golf. O tym jak tworzy się formę pytającą przeczytasz na tej stronie. Użycie: Czas Past Continuous używamy mówiąc: 1. O czynnościach trwających jakiś czas w przeszłości (moment ten nie jest dokładnie określony). I was writing a letter. They were painting a house 2. O czynnościach, które były tłem dla innych (w trakcie jednej czynności wydarzyło się coś innego): She was washing a dishes when he died. 3. O czynnościach trwających jednocześnie. I was driving a car when she was waiting.

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Czas Present Perfect. Tworzy się za pomocą czasownika posiłkowego have (w 3 os. l. poj. has) oraz głównego czasownika w czasie przeszłym. Dla czasowników nieregularnych jest to 3 forma, tzw. Past Participle. Listę czasowników nieregularnych znajdziesz na stronie: http://www.twojangielski.pl/gramatyka/czesci_mowy/czasowniki_nieregularne.html. Peter has gone out. Liczba pojedyncza 1 os. I have broken a window. 2 os. You have broken a window. 3 os. He,She,It has broken a window. Liczba mnoga 1 os. We have broken a window. 2 os. You have broken a window. 3 os. They have broken a window. Do czasowników regularnych, tak jak w czasie past simple dodajemy końcówkę -ed. Liczba pojedyncza 1 os. I have lived in the country. 2 os. You have lived in the country. 3 os. He,She,It has lived in the country. Liczba mnoga 1 os. We have lived in the country. 2 os. You have lived in the country. 3 os. They have lived in the country. Formę przeczącą tworzy się poprzez dodanie not do czasownika posiłkowego have/has. have not -->haven't has not -->hasn't Liczba pojedyncza 1 os. I haven't done. 2 os. You haven't done. 3 os. He,She,It hasn't done. Liczba mnoga 1 os. We haven't done. 2 os. You haven't done. 3 os. They haven't done. Formę pytającą tworzy się poprzez inwersję - przestawienie czasownika posiłkowego have/has przed podmiot. Liczba pojedyncza 1 os. Have I painted a house ? 2 os. Have You painted a house ? 3 os. Has He,She,It painted a house ? Liczba mnoga 1 os. Have We painted a house ? 2 os. Have You painted a house ? 3 os. Have They painted a house ? Czasu Present Perfect używamy mówiąc: 1. O wydarzeniach z przeszłości, których skutki są widoczne w chwili mówienia: She has baked a cake. - Ona upiekła ciasto. (Ciasto można w tej chwili zjeść). 2. O czynnościach, które rozpoczęły się w przeszłości i trwają do chwili obecnej. I have been soldier. - Byłem żołnierzem (i nadal jestem). 3. O czynnościach, które wydarzyły się w przeszłości, a ich czas nie jest znany, bądź istotny. I have learned English. - Nauczyłem się angielskiego. (nie ważne kiedy, ważne że się udało).

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Czas Present Perfect Continuous tworzy się za pomocą czasownika posiłkowego have (w 3 os. l. poj. has) oraz drugiego czasownika posiłkowego be w formie przeszłej (Past Participle) - been i końcówki -ing, którą dodajemy do bezokolicznika (czasownika w formie podstawowej). Zasada dodawania końcówki -ing jest taka sama, jak w przypadku czasu Present Continuous. Liczba pojedyncza 1 os. I have been working... 2 os. You have been working... 3 os. He,She,It has been working... Liczba mnoga 1 os. We have been working... 2 os. You have been working... 3 os. They have been working... Formę przeczącą tworzy się poprzez dodanie not do czasownika posiłkowego have/has. Liczba pojedyncza 1 os. I haven't been working... 2 os. You haven't been working... 3 os. He,She,It hasn't been working... Liczba mnoga 1 os. We haven't been working... 2 os. You haven't been working... 3 os. They haven't been working... Formę pytającą tworzy się poprzez inwersję - przestawienie czasownika posiłkowego have/has przed podmiot. Liczba pojedyncza 1 os. Have I been working...? 2 os. Have You been working...? 3 os. Has He,She,It been working...? Liczba mnoga 1 os. Have We been working...? 2 os. Have You been working...? 3 os. Have They been working...?

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Past Perfect Czas Past Perfect (w języku polskim możemy porównać ten czas z czasem zaprzeszłym) tworzy się za pomocą czasownika posiłkowego have w formie przeszłej (Past Participle) – had oraz czasownika w 3 formie, lub czasownika z końcówką -ed. Czasownika had używamy dla wszystkich osób. Liczba pojedyncza 1 os. I had lost a key. 2 os. You had lost a key. 3 os. He,She,It had lost a key. Liczba mnoga 1 os. We had lost a key. 2 os. You had lost a key. 3 os. They had lost a key. Do czasowników regularnych, tak jak w czasie past simple dodajemy końcówkę -ed. Liczba pojedyncza 1 os. I had lived here. 2 os. You had lived here. 3 os. He,She,It had lived here. Liczba mnoga 1 os. We had lived here. 2 os. You had lived here. 3 os. They had lived here. Formę przeczącą tworzy się poprzez dodanie not do czasownika posiłkowego had. had not --> hadn't Liczba pojedyncza 1 os. I hadn't lost a key. 2 os. You hadn't lost a key. 3 os. He,She,It hadn't lost a key. Liczba mnoga 1 os. We hadn't lost a key. 2 os. You hadn't lost a key. 3 os. They hadn't lost a key. Formę pytającą tworzy się poprzez inwersję - przestawienie czasownika posiłkowego had przed podmiot. Liczba pojedyncza 1 os. Had I lived here? 2 os. Had You lived here? 3 os. Had He,She,It lived here? Liczba mnoga 1 os. Had We lived here? 2 os. Had You lived here? 3 os. Had They lived here? Użycie: Czas Past Perfect występuje często w zdaniach złożonych razem z czasem Past Simple. Przy pomocy Past Simple opisujemy wydarzenia/czynności z przeszłości. Do opisu czynności/wydarzeń, które miały miejsce jeszcze wcześniej używamy czasu Past Perfect. I had learned before they arrived. - Uczułem się zanim przyjechali. Czasu Past Perfect używamy: 1. Mówiąc o czynności, która została wykonana przed inną przeszłą czynnością lub jakimś momentem. She had baked a cake which I ate. - upiekła ciasto, które zjadłem. 2. W mowie zależnej. He said he had written a letter. - Powiedział, że napisał list 3. W III trybie warunkowym. If we had gone by plane, we would have been earlier. - Gdybyśmy polecieli samolotem, moglibyśmy być wcześniej.

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Przysłówek jest częścią mowy określającą stany oraz czynności. Odpowiada na pytania: jak?, gdzie?, kiedy?, po czym można go rozpoznać. W języku angielskim przysłówki tworzymy najczęściej od innych części mowy (przymiotników, rzeczowników, liczebników, imiesłowów, a także od innych przysłówków) poprzez dodanie końcówki -ly. hard - hardly day - daily first - firstly W wielu przypadkach Przysłówek tworzymy poprzez dodanie końcówki -ly. Jest jednak także grupa przymiotników od których przysłówki tworzymy się trochę inaczej i aby to robić poprawnie, należy pamiętać o kilku zasadach: 1. Jeśli przymiotnik ma końcówkę -y, to zamieniamy ją na -i i dodajemy -ly. happy - happily 2. Jeśli przymiotnik ma końcówkę -le, to zmieniamy ją na -ly. simple - simply 3. Jeśli przymiotnik ma końcówkę -ful, to dodajemy -ly, w wyniku czego -l ulegnie podwojeniu. wonderful - wonderfully Powyższe zasady zostały opisane na przykładzie przymiotników ale dotyczą tworzenia przysłówków nie tylko od nich. W niektórych sytuacjach znaczenie przysłówka odbiega od znaczenia wyrazu, od którego został utworzony. Słówko hard jako przymiotnik oznacza - ciężki, trudny, twardy Hard jako przysłówek oznacza - ciężko, intensywnie, mocno Przysłówek hardly utworzony od przysłówka hard oznacza - ledwie, ledwo, prawie nie Powyższy przykład obrazuje jak drastycznie może odbiegać znaczenie przysłówka od wyrazu z którego został utworzony oraz, że przymiotnik może mieć taką samą formę jak przysłówek, co może być bardzo zwodnicze. W takich wypadkach domyślić się czym jest dane słówko należy z kontekstu zdania. Przysłówki, które zmieniają swoje znaczenie: hard, near, late, pretty, high, short. Przysłówki mające taką samą formę jak przymiotniki: hard, early, daily, slow, near, late, far, loud, little, fast, young, low, quick, straight, long. Niektóre wyrazy z końcówką -ly nie są przysłówkami, lecz przymiotnikami: lovely, lonely, friendly, likely, manly, homely. Niektóre przysłówki z końcówką -ly funkcjonują także jako przymiotniki: daily, monthly, yearly. Ze względu na znaczenie przysłówki dzielimy na następujące grupy: Przysłówki pytajne: how ? - jak ?, when ? - kiedy ?, where ? - gdzie ?, why ? - dlaczego ? Przysłówki czasu: afterwards - potem, again - znowu, ago - ...temu, early - wczesny, then - wtedy, następnie, today - dzisiaj, tomorrow - jutro, yesterday - wczoraj, next - następnie, now - teraz, soon - wkrótce, yet - jeszcze, just - właśnie, lately - ostatnio, finally - w końcu, recently - ostatnio, still - ciągle, already - już Przysłówki częstotliwości: always - zawsze, often - często, frequently - często, sometimes - czasami, usually - zwykle, occasionally - okazjonalnie, rarely - rzadko, seldom - rzadko, ever - kiedykolwiek, hardly - prawie nie, hardly ever - prawie nigdy, never - nigdy, weekly - co tydzień, daily - codziennie, monthly - co miesiąc, twice - dwa razy, once - raz Przysłówki miejsca: here - tutaj, there - tam, somewere - gdzieś, nowhere - nigdzie, anywhere - nigdzie, eveywhere - wszędzie, up - w górze, down - na dole, near - blisko, far - daleko, away - daleko Przysłówki sposobu: nicely - miło, carefully - uważnie, politely - grzecznie, fast - szybko, cleverly - inteligentnie, suddenly - nagle, quickly - szybko, slowly - wolno, beautifully - pięknie, well - dobrze, badly - źle Przysłówki stopnia: probably - prawdopodobnie, almost - prawie, so - tak, also - również, either - również, quite - całkiem, very - bardzo, enough - wystarczająco, certainly - z pewnością, fairly - raczej, completely - kompletnie, definitely - definitywnie, extremely - nadzwyczajnie, rather - raczej, really - rzeczywiście

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Past Perfect Continuous tworzy się za pomocą czasownika posiłkowego have w formie przeszłej (Past Participle) - had (używamy go dla wszystkich osób) oraz dodania drugiego czasownika posiłkowego be w formie przeszłej (Past Participle) - been i końcówki -ing, którą dodajemy do bezokolicznika (czasownika w formie podstawowej). Zasada dodawania końcówki -ing jest taka jak w przypadku czasu Present Continuous. Liczba pojedyncza 1 os. I had been failing exam. 2 os. You had been failing exam. 3 os. He,She,It had been failing exam. Liczba mnoga 1 os. We had been failing exam. 2 os. You had been failing exam. 3 os. They had been failing exam. Formę przeczącą tworzy się poprzez dodanie not do czasownika posiłkowego had. Liczba pojedyncza 1 os. I hadn't been working... 2 os. You hadn't been working... 3 os. He,She,It hadn't been working... Liczba mnoga 1 os. We hadn't been working... 2 os. You hadn't been working... 3 os. They hadn't been working... Formę pytającą tworzy się poprzez inwersję - przestawienie czasownika posiłkowego had przed podmiot. Liczba pojedyncza 1 os. Had I been driving...? 2 os. Had You been driving...? 3 os. Had He,She,It been driving...? Liczba mnoga 1 os. Had We been driving...? 2 os. Had you been driving...? 3 os. Had They been driving...?

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Liczebnik W języku angielskim, tak jak w polskim wyróżniamy liczebniki główne i porządkowe. Liczebnik główny: Warto zapamiętać pierwszą dziesiątkę liczebników, ponieważ w języku angielskim przydadzą się do tworzenia kolejnych liczebników: 1 - one 2 - two 3 - three 4 - four 5 - five 6 - six 7 - seven 8 - eight 9 - nine 10 - ten Do zapamiętania: 11 eleven 12 twelve Natomiast kolejne liczby tworzymy przez dodanie -teen na końcu liczebników podanych w pierwszej dziesiątce i dzięki temu tworzymy kolejne (zasada ta nie obowiązuje liczebników z gwiazdką *): 13 thirteen* 14 fourteen 15 fifteen* 16 sixteen 17 seventeen 18 eighteen 19 nineteen Jak widać w większości stosuje się podaną zasadę. W liczebnikach powyżej 20 dodajemy natomiast końcówkę -ty: 20 twenty 22 twenty-two 30 thirty 33 thirty-three 40 forty 44 forty-four 50 fifty 55 fifty-five 60 sixty 66 sixty-six 70 seventy 77 seventy-seven 80 eighty 88 eighty-eight 90 ninety 99 ninety-nine Liczebniki oznaczające setki, tysiące, miliony - poprzedzamy je liczebnikiem głównym: 100 one hundred 117 - one hundred (and) seventeen 300 three hundred 1 000 one thousand 5 000 five thousand 1 000 000 one million 7 000 000 seven million 8 019 532 eight million nineteen thousand five hundred and thirty two Daty (dzielimy na dwie połówki - liczba setek, potem dziesiątki i jednostki): 1800 eighteen hundred 1985 nineteen eighty five Liczebnik porządkowy: Liczebniki porządkowe tworzy poprzez dodanie końcówki –th do liczebnika głównego. Jest jednak kilka wyjątków, które są tutaj zaznaczone *. 1st the first* 2nd the second* 3rd the third* 4th the fourth 5th the fifth 6th the sixth 7th the seventh 8th the eighth 9th the ninth 10th the tenth 11th the eleventh 12th the twelfth 13th the thirteenth 14th the fourteenth 15th the fifteenth 16th the sixteenth 17th the seventeenth 18th the eighteenth 19th the nineteenth 20th the twentieth 21st the twenty first 22nd the twenty-second 23rd the twenty-third 30th the thirtieth 40th the fortieth 50th the fiftieth 60th the sixtieth 70th the seventieth 80th the eightieth 90th the ninetieth 100th one hundredth 101st one hundred and first 102nd one hundred and second 103rd one hundred and third 200th two hundredth 201st two hundred and first 202nd two hundred and second 203rd two hundred and third 1 000th one thousandth 1 001st one thousand and first 1 000 000th one millionth

Liczebnik porządkowy:
 
1st   the first
2nd  the second
3rd   the third
4th   the fourth
5th   the fifth
6th   the sixth
7th   the seventh
8th   the eighth
9th   the ninth
10th  the tenth
 
11th  the eleventh
12th  the twelfth
13th  the thirteenth
14th  the fourteenth
15th  the fifteenth
16th  the sixteenth
17th  the seventeenth
18th  the eighteenth
19th  the nineteenth
20th  the twentieth
 
21st  the twenty first
22nd  the twenty-second
23rd  the twenty-third
30th  the thirtieth
40th  the fortieth
50th  the fiftieth
60th  the sixtieth
70th  the seventieth
80th  the eightieth
90th  the ninetieth
 
100th  one hundredth
101st  one hundred and first
102nd  one hundred and second
103rd  one hundred and third
200th  two hundredth
201st  two hundred and first
202nd  two hundred and second
203rd  two hundred and third
 
1 000th  one thousandth
1 001st  one thousand and first

1 000 000th  one millionth

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Future Simple Czas Future Simple (przyszły prosty) tworzy się następująco: odpowiednia osoba + czasownik posiłkowy will + bezokolicznik (czasownik w formie podstawowej). Liczba pojedyncza: 1. osoba - I will work hard (możliwe jest też użycie czasownika shall zamiast will) 2. osoba - You will work hard 3. osoba - He, She, It will work hard Liczba mnoga: 1. osoba - We will work hard (możliwe jest też użycie czasownika shall zamiast will) 2. osoba - You will work hard 3. osoba - They will work hard Formę przeczącą tworzy się poprzez dodanie not do czasownika posiłkowego will. Liczba pojedyncza: 1. osoba - I won't work hard 2. osoba - You won't work hard 3. osoba - He, She, It won't work hard Liczba mnoga: 1. osoba - We won't work hard 2. osoba - You won't work hard 3. osoba - They won't work hard Formę pytającą tworzy się poprzez inwersję - przestawienie czasownika posiłkowego will przed podmiot. Liczba pojedyncza: 1. osoba - Will I work hard ? 2. osoba - Will You work hard ? 3. osoba - Will He, She, It work hard ? Liczba mnoga: 1. osoba - Will We work hard ? 2. osoba - Will You work hard ? 3. osoba - Will They work hard ? Czas Future Simple używamy: 1. Mówiąc o zaplanowanych wydarzeniach, które będą się działy w przyszłości. I will play tennis tomorrow. - Będę grał jutro w tenisa. 2. Obiecując coś komuś. Don't worry, I will buy some cakes - Nie martw się, kupię jakieś ciastka. 3. Podejmując decyzję. I won't marry him. - Nie wyjdę za niego. 4. Proponując coś komuś, pytając się o coś. Shall we go on the supper ? - Pójdziemy na kolację ? 5. W I trybie warunkowym. I'll tell you everything as soon as I get home - Opowiem Ci wszystko, jak tylko wrócę do domu.

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Future Continuous Czas Future Continuous tworzy się następująco: odpowiednia osoba + czasownik posiłkowy will + drugi czasownik posiłkowy be + bezokolicznik (czasownik w formie podstawowej) z końcówką -ing. Liczba pojedyncza: 1. osoba - I will be working hard. 2. osoba - You will be working hard. 3. osoba - He, She, It will be working hard. Liczba mnoga: 1. osoba - We will be working hard. 2. osoba - You will be working hard. 3. osoba - They will be working hard. Formę przeczącą tworzy się poprzez dodanie not do czasownika posiłkowego will. Liczba pojedyncza: 1. osoba - I won't be working hard. 2. osoba - You won't be working hard. 3. osoba - He, She, It won't be working hard. Liczba mnoga: 1. osoba - We won't be working hard. 2. osoba - You won't be working hard. 3. osoba - They won't be working hard. Formę pytającą tworzy się poprzez inwersję - przestawienie czasownika posiłkowego will przed podmiot. Liczba pojedyncza: 1. osoba - Will I be working hard ? 2. osoba - Will You be working hard ? 3. osoba - Will He, She, It be working hard ? Liczba mnoga: 1. osoba - Will We be working hard ? 2. osoba - Will You be working hard ? 3. osoba - Will They be working hard ?

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Mowa zależna Mowę zależną używamy w momencie, gdy chcemy przekazać, co ktoś powiedział: He said (that) he was waiting for Her. - Powiedział, że czekał na nią. W powyższym zdaniu słowa nie zostały przytoczone wprost - dokładnie jakby uczynił ów czekający. Została w nim użyta mowa zależna. Generalnie różni się od mowy niezależnej (direct speech) tym, że słowa nie są "wyjęte z ust mówcy" - cytowane, tylko najczęściej oprawione - On/Ona powiedział/ła, że ... Aby dobrze zrozumieć różnicę pomiędzy mową zależną, a niezależną porównajmy następujące zdania: "Stop talking" - Przestań mówić. - Mowa niezależna. (Dirtect Speech) She told me to stop talking. - Powiedziała, żebym przestał mówić. (Indirect Speech) W pierwszym zdaniu słowa wypowiedziane przez dziewczynę zostały powtórzone wprost, dokładnie tak, jak je wypowiedziała - "Stop talking". W drugim natomiast użyliśmy mowę zależną, za pomocą, której zrelacjonowaliśmy, co powiedziała dziewczyna. Sens zdania ten sam. Różnica pomiędzy nimi niewielka, ale jednak zauważalna i wbrew pozorom istotna. Mowa zależna w wielu sytuacjach ułatwia nam życie. Nie musimy przekazywać wprost tego, co ktoś powiedział. Zawsze, gdy myślę o mowie zależnej zastanawiam się o ile trudniej mieli by na przykład dziennikarze, gdyby nie było mowy zależnej. Wszystko musieliby cytować, co sądzę, że byłoby dosyć komiczne. BUDOWA: Przy zamianie zdań z mowy niezależnej na zależną w języku angielskim występuje następstwo czasów, tzn. zdanie, które w mowie niezależnej występuje np. w czasie present simple, w mowie zależnej przytoczymy je w past simple (o jeden czas "niżej"). Następstwo czasów: Mowa niezależna/Direct speech - - -Mowa zależna/Reported Speech Simple Present - - - - - - - - - - Simple Past I never eat meet. - - - - - - - - -He said (that) he never ate meat. Present Continous - - - - - - - - -Past Continous I`m waiting for Ann. - - - - - - - He said (that) he was waiting for Ann. Present Perfect - - - - - - - - - -Past Perfect I have found a flat. - - - - - - - He said (that) he had found a flat. Present Perfect Continous - - - - -Past Perfect Continous I have been waiting for ages. - - -He said (that) he had been waiting for ages. Past Simple - - - - - - - - - - - -Past Perfect I wrote a letter. - - - - - - - - -She said (that) she had written a letter. Past Continous - - - - - - - - - - Past Perfect Continous I was intending to do it tomorow.- He said (that) he had been intending to do it the next day. Future Simple - - - - - - - - - - -Future in the Past I will be in Paris on Monday. - - -He said (that) he would be in Paris on Monday. Future Continous - - - - - - - - - Future Continous in the Past I will be using the car my self. - She said she would be using the car her self. Future in the Past - - - - - - - - Future in the Past ! nie ma zmiany ! - - - - - - - - -! nie ma zmiany ! I would/ should like to see it. - -He said He would/ should like to see it. to be going to - - - - - - - - - - was/were going to I`m going fishing with my mother this afternoon. - - -He said (that) he was going fishing with mother that afternoon. 1 st. Conditional - - - - - - - - -2 nd. Conditional If I catch the plane, I will be home by 5.00 a.m. - - He said (that) if he caught the plane, He would be home by 5.00 a.m. can - - - - - - - - - - - - - - - -could may - - - - - - - - - - - - - - - -might Słówka that są w nawiasach, ponieważ często je opuszczamy po czasownikach wprowadzających - say, tell, itp., w zdaniach twierdzących oraz wykrzyknikowych. Następstwa czasów nie musimy stosować, jeżeli relacjonowana wypowiedź dotyczy stanu, który nie uległ zmianie, bądź też są to aktualne opinie. Karol: I'm nervous. Karol said that he is nervous. Dotyczy to także niezmiennych praw i twierdzeń. Copernicus: The Earth goes round the Sun. Copernicus said (that) the Earth goes round the Sun. Czasowniki wprowadzające mowę zależną występują w czasach: Present Simple, Present Perfect lub Future Simple, to następstwa czasów także nie stosujemy: Peter: I love Angelina Jolie. Peter says that he loves Angelina Jolie. She has said she will clean up. He will tell him I will wait there. Konstrukcja zdań w mowie zależnej zależy od tego, czy relacjonowana wypowiedź była wyrażona w formie zdania oznajmującego, pytającego, rozkazującego, czy wykrzyknikowego. Pozdrawiam, Szymon Pławski TwojAngielski.pl

 

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

W zdaniach w mowie zależnej oprócz zastosowania następstwa czasów musimy pamiętać, że występuje często potrzeba zmiany także określników, przymiotników i zaimków (osobowych, wskazujących, dzierżawczych i zwrotnych). Większość zmian, których trzeba dokonać zależy często od sensu samego zdania. Zaimki przeważnie zamieniają się z 1 i 2 os. na 3 za wyjątkiem, kiedy ta sama osoba przekazuje swoje własne słowa. Modyfikacje zaimków osobowych i zwrotnych: np. Michal: I forgoten the combination of my safe. Michal said that he had forgoten the combination of his safe. np. Anna: I like my new house. Anna said that she liked her new house. Jak widać w powyższych zdaniach I - ja zmieniło się na he/she - on/ona, czyli nastąpiła zmiana z pierwszej osoby na trzecią. Większość zmian nasuwa się nam intuicyjnie, co jest dużym ułatwieniem. np. "I am coming to see you now." She said she was coming to see me. "We will go there ouerselves." They said (that) they would go there themselves. "I can't do it myself." She said (that) she couldn't do it herself. Modyfikacje zaimków i przymiotników dzierżawczych: np. Tom said: "It is my car." Tom said (that) it was his car. Kate said: "It's mine" Kate said (that) it was hers. Modyfikacje zaimków wskazujących: Tom said: "I will send this postcard tomorrow." Tom said (that) he would sent those postcard following day. Mowa niezależna - - - - Mowa zależna this - - - - - - - - - - - - the/that these - - - - - - - - - - - - those Modyfikacje okoliczników czasu i miejsca: Okoliczniki czasu i miejsca zmieniamy najczęściej w momencie, kiedy zmianie uległ kontekst wypowiedzi - jeżeli przytaczamy czyjąś wypowiedzi w innym czasie, bądź miejscu. Mowa niezależna/Direct speech - - - Mowa zależna/Reported Speech today - - - - - - - - - - - - - - - that day tonight - - - - - - - - - - - - - - that night tomorrow - - - - - - - - - - - - - -the next / following day next week/month/year - - - - - - - -the following week/month/year yesterday - - - - - - - - - - - - - the day before / the previous day the day before yesterday - - - - - -two days before a week/month/year ago - - - - - - - a week/month/year before / previous last week/month/year - - - - - - - -previous week/month/year this - - - - - - - - - - - - - - - -the / that these - - - - - - - - - - - - - - - those now - - - - - - - - - - - - - - - - then here - - - - - - - - - - - - - - - -there at the moment - - - - - - - - - - - at that moment Pozdrawiam, Szymon Pławski

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Konstrukcja zdań w mowie zależnej zależy od tego, czy relacjonowana wypowiedź była wyrażona w formie zdania oznajmującego, pytającego, rozkazującego, czy wykrzyknikowego. Zdania oznajmujące: Składają się ze zdania głównego i podrzędnego. W zdaniu głównym orzeczeniem są czasowniki wprowadzające: to say, to tell itp. She asked me what I want. Zdanie główne - Zdanie podrzędne She asked me - what I want. He said - that he was tired. She told me - to open the window. Powyższe zdania można łączyć ze sobą za pomocą spójnika that lub bezspójnikowo. Zdania pytające: W mowie zależnej pytania tworzymy najczęściej za pomocą czasowników: ask (pytać), to enquire (zapytywać/zasięgać informacji), to wonder (być ciekawym), want to know (chcieć wiedzieć). Jeśli w mowie niezależnej mamy pytanie szczegółowe, to relacjonujemy je używając słowa pytającego i zmieniając szyk na oznajmujący. Kate asked: "What is the time?" Kate asked what was the time. Jeśli w mowie niezależnej mamy pytanie ogólne, to relacjonujemy je używając if/whether. Marry asked: have you seen my new hat ? Marry asked me if I had seen her new hat. Zdania z whether używamy szczególnie wtedy, gdy mamy dokonać wyboru: He: "Do you want go by bus or a train ?" He asked whether I wanted to go by bus or a train. A więc przy przekształcaniu pytań na mowę zależną należy pamiętać o następujących zasadach: Czasy, zaimki, przymiotniki dzierżawcze i przysłówki dotyczące czasy i miejsca zmieniają się tak jak w zdaniach twierdzących. Pytająca forma czasownika zmienia się na formę twierdzącą i dlatego znika znak zapytania. np. He said "were does she live?". He asked were she lived. Przy pytaniach, które zawierają twierdzącą formę czasownika ta zmiana jest nie potrzebna. np. "Who lives next door"? he said. He asked who lived next door. np. "Wat happened"? she said. She asked what had happened. Czasownik "say" musi być zmieniony na czasownik wyrażający pytanie. Do tych czasowników zaliczamy: ask, inquire, wonder, want to know etc. np. He said "were is the station?" He asked where was the station. "Where is the ticket office" asked Ann. Ann wanted to know where was the ticket office. Po asked może wystąpić osoba, którą pytamy (do której się zwracamy). np. He asked "What have you got in your bag?" He asked (me) what I had got in my bag. Ale inquire, wonder, want to know nie mogą wystąpić przed osobą do której się zwracamy. Jeżeli chcemy przekazać pytanie, gdzie jest ta wymieniona osoba, musimy użyć "asked". np. He said "Mary, when is next train?" He asked Mary when was the next train. Jeżeli pytanie zaczyna się na when, where, who, how, why etc. (wyrazy pytające), wtedy wyraz pytający jest powtórzony w pytaniu mowy zależnej. np. Kate said: "Where do you live?" Kate asked me where I lived. Zdania rozkazujące: W mowie zależnej polecenia, nakazy i rozkazy tworzymy najczęściej za pomocą czasowników: tell (powiedzieć), ask (pytać/prosić), order (kazać), command (rozkazać), beg (błagać). Betty said: "Give me your books." Betty told me to gave her my books. Betty: "Daj mi twoje książki." Betty powiedziała mi, abym dał jej moje książki. Tom: "Stop here!" Tom ordered me to stop here. Tom: "Zatrzymaj się tu!" Tom kazał zatrzymać się tu. The chief: "Wash my car." The chief ordered me to wash his car. He: "Please don't kill me." He bagged me not to kill him. On: "Nie zabijaj mnie." On błagał mnie, abym go nie zabijał. Pozdrawiam, Szymon Pławski

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Czas Future Perfect tworzy się następująco: odpowiednia osoba + czasownik posiłkowy will + drugi czasownik posiłkowy have (dla wszystkich osób) + imiesłów bierny (czasownik w III formie - past participle). Liczba pojedyncza: 1. osoba - I will have done ... 2. osoba - You will have done ... 3. osoba - He, She, It will have done ... Liczba mnoga: 1. osoba - We will have done ... 2. osoba - You will have done ... 3. osoba - They will have done ... Formę przeczącą tworzy się poprzez dodanie not do czasownika posiłkowego will. Liczba pojedyncza: 1. osoba - I won't have done ... 2. osoba - You won't have done ... 3. osoba - He, She, It won't have done ... Liczba mnoga: 1. osoba - We won't have done ... 2. osoba - You won't have done ... 3. osoba - They won't have done ... Formę pytającą tworzy się poprzez inwersję - przestawienie czasownika posiłkowego will przed podmiot. Liczba pojedyncza: 1. osoba - Will I have done ...? 2. osoba - Will You have done ...? 3. osoba - Will He, She, It have done ...? Liczba mnoga: 1. osoba - Will We have done ...? 2. osoba - Will You have done ...? 3. osoba - Will They have done ...? Czas Future Perfect używamy mówiąc o czynnościach, które zostaną zakończone przed ściśle określonym momentem w przyszłości, bądź też innymi czynnościami. I will have repaired my bike by tomorrow. - Naprawię mój rower przed jutrem. Pozdrawiam, Szymon Pławski

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Czas Future Perfect Continuous tworzy się następująco: odpowiednia osoba + czasownik posiłkowy will + drugi czasownik posiłkowy have (dla wszystkich osób) + trzeci czasownik posiłkowy been (forma przeszła - be) + bezokolicznik (czasownik w formie podstawowej) z końcówką -ing. Liczba pojedyncza: 1. osoba - I will have been working ... 2. osoba - You will have been working ... 3. osoba - He, She, It will have been working ... Liczba mnoga: 1. osoba - We will have been working ... 2. osoba - You will have been working ... 3. osoba - They will have been working ... Formę przeczącą tworzy się poprzez dodanie not do czasownika posiłkowego will. Liczba pojedyncza: 1. osoba - I won't have been working ... 2. osoba - You won't have been working ... 3. osoba - He, She, It won't have been working ... Liczba mnoga: 1. osoba - We won't have been working ... 2. osoba - You won't have been working ... 3. osoba - They won't have been working ... Formę pytającą tworzy się poprzez inwersję - przestawienie czasownika posiłkowego will przed podmiot. Liczba pojedyncza: 1. osoba - Will I have been working ...? 2. osoba - Will You have been working ...? 3. osoba - Will He, She, It have been working ...? Liczba mnoga: 1. osoba - Will We have been working ...? 2. osoba - Will You have been working ...? 3. osoba - Will They have been working ...? Czas Future Perfect Continuous używamy mówiąc o czynnościach, które trwają, bądź dopiero rozpoczną się i zostaną zakończone do określonego momentu w przyszłości. (minie pewien okres) By next year I will have been swimming five years on this pool. - W następnym roku minie pięć lat, odkąd pływam na tym basenie. Pozdrawiam, Szymon Pławski

 

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

W dzisiejszej lekcji zajmiemy się stroną bierną.

Używamy ją, kiedy:

- chcemy poinformować, że coś się stało, została wykonana jakaś czynność.

- nie znamy lub nie chcemy ujawniać wykonawcy czynności.

- zdarzenie, bądź czynność, jaka miała miejsce jest oczywista i ważniejsza niż osoba, która się do niej przyczyniła.

My car was stolen - Mój samochód został ukradziony.

Prawdopodobnie dla osoby, która w danej chwili wypowiedziała te słowa, istotniejszy jest fakt, że ktoś ukradł samochód, niż osoba, która to uczyniła.

Jeżeli chcemy ujawnić osobę, która dokonała jakąś czynność, możemy użyć konstrukcji by + osoba

This homework was done by them. - Ta praca domowa została wykonana przez nich.

Budowa:

Stronę czynną zamieniamy na bierną poprzez przestawienie miejscami podmiotu z dopełnieniem i dodanie "to be" w odpowiedniej formie* i czasownika w III formie (past participle).

Czas	Active	Passive
Simple Present Present Continuous Simple Past Past Continuous Present Perfect Past Perfect Future Simple Future Perfect	keeps is keeping kept was keeping has kept had kept will keep will have kept	is kept is being kept was kept was being kept has been kept had been kept will be kept will have been kept

Formy czasu teraźniejszego (present simple)	Formy czasu przeszłego (past simple)	Forma imiesłowu biernego (past participle)	Forma imiesłowu czynnego (past participle)
I am he/she/it is we/you/they are	I/he/she/it was we/you/they were	been	bein

Pozdrawiam
Szymon Pławski

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

 

Okresy warunkowe używamy w momencie, kiedy chcemy podkreślić zależności, związki pomiędzy poszczególnymi zdarzeniami.

Zdania warunkowe składają się z dwóch części (zdania podrzędnego i nadrzędnego).

W części pierwszej (podrzędnej) określamy jakiś warunek, dzięki któremu coś się stanie/będzie możliwe, a w drugiej (nadrzędnej), tego efekty i na odwrót.
Należy pamiętać, że IF stoi zawsze przed zdaniem podrzędnym.

If I pass the test I will call to you. - w pierwszej części (podrzędnej) postawiony jest warunek - zdanie testu, którego pomyślność, będzie skutkowało wykonaniem telefonu.

Zdania warunkowe można także rozpocząć od efektu (zdania nadrzędnego), który ma przynieść warunek z drugiej części zdania (podrzędnej).

W takim wypadku IF znajduj się w środku.

I will call to you If I pass the test.

Do konstrukcji zdania warunkowego używamy spójników:
if - jeżeli/jeśli
unless - chyba że
when - kiedy
in case - na wypadek gdyby
on condition / provided - pod warunkiem że
suppose - a gdyby tak
as long as / as soon as - jak tylko

W języku angielskim mamy trzy najczęściej używane okresy warunkowe (I, II, III). Oprócz nich występują także 0 okres warunkowy i mieszany.
Z każdym z wymienionych okresów zapoznasz się w dalszej części, po przeczytaniu której, dowiesz się, że użycie różnych okresów warunkowych oznacza w rzeczywistości założenie różnego stopnia prawdopodobieństwa spełnienia się zakładanego warunku.

Pozdrawiam
Szymon Pławski

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

Zerowy okres warunkowy

Zerowego okresu warunkowego używamy w momencie, kiedy mówimy o prawdach, zwyczajach i zjawiskach, które są oczywiste i niezaprzeczalne, dowiedzione naukowo.

Budowa:

Do budowy 0 okresu warunkowego w obydwu częściach zdania (podrzędnej, jak i nadrzędnej) używamy czasu Present Simple.

If + Present Simple + Present Simple

lub

Present Simple + If + Present Simple

If is the fair weather I drive on the plot. - Jeżeli jest ładna pogoda, to jeżdżę na działkę.

The water turns into ice if the temperature comes down below O°. - Woda zamienia się w lód, jeżeli temperatura spada poniżej O°.

Zasady dotyczące ogólnej budowy okresów warunkowych i ćwiczenia znajdziesz na kursie rozszerzonym: http://www.twojangielski.pl/rozszerzony.html

Pozdrawiam,
Szymon Pła

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

 

Pierwszego okresu warunkowego używamy w momencie, kiedy mówimy o warunku możliwym do spełnienia w przyszłości.

Budowa:

Do budowy I okresu warunkowego w jednej części zdania używamy czasu Present Simple, a w drugiej Future Simple.

If + Present Simple + Future Simple (will + bezokolicznik)

lub

Future Simple (will + bezokolicznik) + if + Present Simple

If you need I will help you - Jeżeli potrzebujesz, pomogę Ci.

I will drink coffee if you make - Napiję się kawy, jeżeli zrobisz.

 

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

 

Second Conditional - II Okres Warunkowy

Drugiego okresu warunkowego używamy w momencie, kiedy mówimy o warunku w niewielkim stopniu możliwym do spełnienia, bądź wcale. Okres ten odnosi się zarówno do teraźniejszości, jak i przyszłości.

Budowa:

Do budowy II okresu warunkowego w jednej części zdania używamy czasu Past Simple, a w drugiej Future in the Past (would / should + bezokolicznik).

If + Past Simple + Future in the Past (would/should + bezokolicznik)

lub

Future in the Past + if + Past Simple

If I were younger, I would swim every day. - Gdybym był młodszy, pływałbym codziennie.

I would come sooner if I had a car. - Przybyłbym wcześniej, gdybym miał samochód.


Do budowy drugiego okresu warunkowego w części nadrzędnej możemy także użyć Future Continuous in the Past.

If I were you, I would be waiting several days. - Gdybym był Tobą, poczekałbym kilka dni.

Poznaj sposób na nauczenie się gramatyki angielskiej.

 

Mixed Conditionals

Oprócz poznanych już przez Ciebie okresów warunkowych, w języku angielskim występują także tzw. "Mixed Conditionals" - czyli mieszane okresy warunkowe.
Tworzy się je tylko i wyłącznie poprzez łączenie II okresu z III oraz III z II.

Na początku może wydawać się to dosyć dziwne, jednak jest logiczne, ponieważ wydarzenia z przeszłości mogą mieć wpływ na teraźniejszość, bądź przyszłość.
A wydarzenia teraźniejsze mogą także mieć wpływ na przyszłość. Więc jak widzisz tworzenie mieszanych okresów warunkowych ma swoje uzasadnienie.

Pamiętaj, że IF stoi zawsze przed zdaniem podrzędnym.

Budowa:

Tak więc okresie mieszanym możemy łączyć drugi okres z trzecim i trzeci z drugim. A wygląda to następująco:

Kiedy zdanie podrzędne odnosi się zarówno do teraźniejszości, bądź przyszłości, a zdanie nadrzędne do przeszłości, używamy połączenia II okresu z III.

If + Past Simple + Future Perfect in the Past
If I were you, I would have gone on holiday. - Gdybym był tobą, pojechałbym na wakacje.

Natomiast, kiedy chcemy, aby zdanie podrzędne odnosiło się do przeszłości, a nadrzędne do teraźniejszości, używamy połączenia III okresu z II.

If + Past Perfect + Futrure in the Past
If I had learned all year, I wouldn't be worry now. - Gdybym uczył się cały rok, teraz bym się nie martwił.

Katarzyna zasady dotyczące ogólnej budowy okresów warunkowych znajdziesz w artykule - conditionals.