Nowe zarządzanie publiczne v-kazarin@yandex.ru
wykład 2.
Zasady:
zasada- w filozofii teoretycznej to, niż łączą się w myśli i w rzeczywistości znany zbiór faktów (?)
zasada- najważniejsze położenie, podstawowa reguła, instalacja do jakiejkolwiek działalności
zasada- podstawowa pozycja naukowa systemu, teorii, systemu politycznego itp.
Zasady zarządzania: pozwalają zrozumieć wewnętrzne powiązania systemu, zewnętrzne oddziaływania i procesy rozwoju wydarzeń.
Najważniejszą zasadą jest jedność dowodzenia, tzn. każdy pracownik otrzymuje rozkazy i polecenia, a także zgłasza się tylko przed jednym z bezpośrednim kierownikiem (ponosi odpowiedzialność tylko przed jednym, bezpośrednim kierownikiem?).
Zasada podziału pracy polega na specjalizacji prac niezbędnych dla efektywnego wykorzystania siły roboczej.
Zasada centralizacji wymaga w organizacji jednego centrum zarządzania. To wynika z potrzeby centralnego zarządzania dużą produkcją.
Zasada decentralizacji zakłada, że uprawnienia i władza dzielone są proporcjonalnie do odpowiedzialności. Przy tym dość dokładnie określa funkcje poszczególnych działów i pracowników.
Najlepsze rezultaty osiągane są w optymalnej proporcji między centralizacją a decentralizacją.
Zasada prawa i odpowiedzialności zakłada jasne określenie i delegowanie uprawnień każdego pracownika. Wraz z tym, każdy pracownik ponosi odpowiedzialność za wykonywanie pracy w ramach jego kompetencji i prawa.
Ważna jest zasada dyscypliny, według której pracownicy muszą przestrzegać warunków umowy zbiorowej między nimi a kierownictwem firmy. Osoby naruszające zasady dyscypliny muszą uzyskać różne, ale uczciwe sankcje.
Stąd wynika następna zasada zarządzania- sprawiedliwości.
Zasadnicze znaczenie dla działania systemu ma zasada podporządkowania interesów osobistych interesom organizacji. Należy przy tym pamiętać, że działaniami ludzi zawsze kierują materialne i duchowe potrzeby przy czym pierwszeństwo mają interesy gospodarcze.
Stąd występuje konieczność stosowania zasady wynagradzania pracowników. Ze względu na to w procesie zarządzania tworzy się harmonia interesów pracowników i organizacji i zapewnia jedność ich wysiłków.
Działania całego systemu zarządzania powinny być skierowane na rozwiązanie głównych celów organizacji. To wymaga realizacji zasady jedności działania. Czyli wszystkie działania mające taki sam cel muszą łączyć się w grupy i odbywać się na jednym planie.
Bardzo ważna jest zasada inicjatywy- czyli zachęcanie pracowników do produkcji niezależnych pomysłów w granicach przekazywanych im kompetencji i wykonywanych prac.
Jeszcze jednym warunkiem skutecznej działalności menedżerskiej jest wykorzystywanie zasady stabilności kadr. Treść tej zasady polega na instalacji pracujących na lojalność do firmy i na długotrwałą pracę
Ostatnia zasada- terminowej reakcji na zmiany w środowisku i odpowiedzialności za podejmowane decyzje jako warunek skutecznego zarządzania.
Praca kierownika w kontekście powyższych zasad zarządzania w dużej mierze jest indywidualna i kreatywna. To wymaga nie tylko wiedzy, ale i menedżerskich kompetencji „organizacji wewnętrznej”, ciągłego podnoszenia kwalifikacji i uzupełniania wykształcenia. Konieczność menedżerskich kompetencji u kierownika potwierdza fakt, że utalentowany naukowiec, inżynier, nauczyciel, ekonomista lub prawnik często zawodzi na stanowisku kierownika.
Wyszukiwanie talentów dla systemu zarządzania- bardzo ważna sprawa. Talent kierownika- bardziej istotna część majątku narodowego kraju, niż najdroższe minerały. Ponieważ, jeśli jakieś pole nie jest otwarte lub nie jest rozwijalne, to pozostanie ono bez zmian. A nieodebraną talent kierownika jest tracona bezpowrotnie (?). Dlatego w każdym kraju wymagany jest system wyszukiwania, uczenia się, rozwoju i wychowania talentów dla systemu zarządzania. System taki powinien opierać się na osobistych i społecznych kompetencjach człowieka.
Pojęcie struktura:
struktura- zbiór relacji między elementami obiektu
struktura- to powtarzalne i stabilne formy relacji i powiązań między elementami społeczeństwa
Struktura zarządzania:
Urządzenie zarządzania (struktura organizacyjna zarządzania)- zbiór poziomów i elementów, które zapewniają rozwiązanie wszystkich zadań zarządzania.
Struktura zarządzania gospodarczego jednostką (firmą, organizacją, spółką akcyjną itp.) określa się jego docelowymi funkcjami.
Typy struktur organizacyjnych zarządzania:
liniowe,
funkcjonalne
i 4. połączone struktury: liniowo- sztabne (sztabowe?) i liniowo- funkcjonalne (kopalniowe)
dywizjANALNE (dywizjonalne?)- wydzielone
projektowe
macierzowe
Liniowa struktura zarządzania:
W liniowej strukturze wszystkie funkcje zarządzania i podporządkowania koncentrują się u kierownika, tworzona jest pionowa linia zarządzania i bezpośredni sposób oddziaływania na podwładnych. Przy takim schemacie zarządzania umacnia się jedność dowodzenia i osobista odpowiedzialność, zmniejsza się prawdopodobieństwo podejmowania kontrowersyjnych rozwiązań. Jednak szef powinien obejmować wszystkie aspekty działalności tj. musi być wszechstronnym specjalistą.
Zalety struktury liniowej:
jedność i czystość zleceń,
spójność działań wykonawców,
szybkość w podejmowaniu decyzji,
uzyskanie wykonawcami prześledzenia między sobą zleceń i zadań, zabezpieczonych zasobami ???
odpowiedzialność za końcowe wyniki działalności swojego oddziału.
Wady liniowej struktury:
wysokie wymagania co do pierwszego przełożonego, który powinien mieć wszechstronną wiedzę i doświadczenie dla wszystkich funkcji zarządzania i sfer działalności,
duże przeciążenie informacją, wielość kontaktów z podwładnymi, powyżej stojącymi i sąsiednimi organizacjami
Struktura liniowa jest dobra dla prostoty w treści działalności administracyjnej. Jest ona skuteczna dla firmy nie więcej niż 15-25 osób.
Liniowa struktura zarządzania: