Imię Boże nad bramą kościelną w Fehmarn w Niemczech |
„Kto wstąpił do nieba, żeby zstąpić? Kto zebrał wiatr w obie garście? Kto wody owinął płaszczem? Kto sprawił, że się podniosły wszystkie krańce ziemi? Jakie jest jego imię i jakie imię jego syna - jeśli wiesz?” (Przypowieści 30:4)
W słowniczku, dodanego do katolickiej Biblii Tysiąclecia, pod hasłem IMIĘ, czytamy:
„IMIĘ - według pojęć starożytnych, nie tylko wyróżnia człowieka od innych ludzi, lecz stanowi istotną część składową jego osobowości. Stąd, co nie ma imienia – nie istnieje, a człowiek bez imienia jest jednostką bez znaczenia.”
Wielkie
szczyty oraz małe wzniesienia, doliny, strumyczki, każde miejsce na
ziemi, każda rzecz, wszystko, co człowiek odkrył wśród
zjawisk, roślin, zwierząt – ma swoją nazwę. Tylko
gatunki owadów nie odkrytych jeszcze przez człowieka, tylko gwiazdy
nie wypatrzone jeszcze okiem ludzkim – nie są nazwane, więc nie
istnieją dla nas wcale. Bo jak nazwać cos, czego się nie zna
? Nawet zjawiska , których nie jesteśmy w stanie
dostrzec własnymi zmysłami, a wiemy o nich, dzięki rozumnej
dedukcji i przyrządom pomiarowym, człowiek nazywa po imieniu (prąd,
fale elektromagnetyczne, grawitacja…)
Jest jednak Ktoś, kto
ten cały uporządkowany wszechświat stworzył, a u większości
ludzi nie zasługuje nawet na nazwanie z imienia.
„Macie więc modlić się w ten sposób: 'Nasz Ojcze w niebiosach, niech będzie uświęcone twoje imię’.” (Mateusza 6:9)
O
jakie imię tutaj chodzi ?
Bóg, Allach, Gott, God, EL
(אל
po
hebrajsku), „GOSPODARZ” po rosyjsku albo Pan, Herr,
Lord, ADON ( אדוןpo
hebrajsku) to tylko określenia. Niby wiemy, o co chodzi ale o
którego boga naprawdę chodzi ? Może o Sziwę, Ozyrysa,
Baala, Zeusa ? Inne określenia-zamienniki
to Wszechmocny, Król, Wszechwładny, Stwórca, Miłosierny, Władca
Zastępów…… te określenia nieco bardziej
przybliżają nas do prawdziwego Boga, bo przedstawiają jego
przymioty. Ale czy to wystarczy ?
Mogłoby to w zupełności
może wystarczyć, gdyby nie pewne cztery litery w tekście
hebrajskim, które pojawiają się w Biblii prawie siedem tysięcy
razy !!! (dokładnie 6828 razy w tekście hebrajskim):
י הוה - to cztery hebrajskie litery, czytane od prawej do lewej:
י
-
JUD
ה
-
HEJ
ו
-
WAW
ה
-
HEJ
Z racji, iż w języku hebrajskim nie ma samogłosek, a Żydzi z czasem przesądnie przestali wymawiać imię Boże, zastępując je w wymowie (na szczęście nie próbowali uczynić tego w tekście, jak zrobiły to religie chrześcijańskie, fałszując tym samym Słowo Boże) słowami takimi, jak אל (Bóg) , אלהים (Bogowie), אדוני (Panie mój), a przede wszystkim słowem השם (to imię) – to nie zachowała się pierwotna wymowa imienia Bożego.
Jednak, najstarszą znaną nam obecnie formą tego imienia jest Jehowa. Takie napisy można spotkać w wielu miejscach na świecie, miedzy innymi ….
w bazylice Fourviere w Lyonie (Francja)
w Sali Czerwonej w Ratuszu gdańskim (Polska)
w Kościele Mariackim w Gdańsku (Polska)
w kościele w Digne (południowa Francja)
w kościele w Sao Paulo (Brazylia)
w zamku biskupów warmińskich - Lidzbark Warmiński (Polska)
w katedrze św. Marka w Wenecji (Włochy)
w bazylice św.Piotra (Watykan)
na Chiesa di San Lorenzo w Parmie (Włochy)
w klasztorze w Bordesholm (Niemcy)
fasada siedemnastowiecznego budynku w wiosce Celerina (wschodna Szwajcaria)
na kamieniu w Las Lunas (Meksyk) link do artykułu
......oraz w wielu innych miejscach: domach, kościołach, plebaniach, obrazach, monetach, zbrojach rycerskich, pieczęciach, naszyjnikach, rzeźbach, starodrukach, biblijnych przekładach...
Jako ciekawostkę podam, iż kiedyś kupiłem koszulkę, której motywem ozdobnym były inskrypcje w różnych językach, czy jakieś dziwne hieroglify. Jakież było moje zdziwienie, kiedy po wielu miesiącach, odkryłem na niej, powielane wielokrotnie dwa napisy: jeden po łacinie DEUS JEHOVA (Bóg Jehowa), a drugi po hebrajsku יהוה , czyli hebrajski tetragram imienia Bożego.
Istnieje tez forma JAHWE. Została ona dosłownie wymyślona przez 19-wiecznych uczonych, badaczy i teologów. Stało się tak właściwie pod wpływem restytucji na nowo imienia Bożego, wymawianego JEHOWA i ponownego odradzana się go w mowie ludzkiej, głównie za sprawą tzw. Badaczy Pisma Świetego.
Choć forma JAHWE stanowiła swojego rodzaju kontratak kościoła katolickiego, to dzisiaj nikt, ani tez i ja, nie kwestionuje poprawności jej używania, tym bardziej, iż jest ona zgodna z zasadami języka hebrajskiego i ma pewne uzasadnienie w skróconej wymowie imienia Bożego JAH. Jednak stare zapisy, w różnych narodowych przekładach biblii oraz w miejscach kultu religijnego, świadczą bardziej za formą JEHOWA i taką też formę używają, powszechnie nie lubiani Świadkowie Jehowy. Używają też ją , od czasu do czasu, protestanci. Znają to imię bardzo dobrze Żydzi lecz wymówienie go uważają za najcięższy grzech, gorszy od morderstwa ! (ale pomieszanie z poplątaniem wartości!)
IEHOVA
PORTIO MEA |
Argumentem na to, iż Imię Boże było powszechnie znane w starożytności, jest fakt występowania go jako część składowa imion ludzkich. Formy te, na początku wyrazu, zaczynają się JEHO, a na końcu JEHU, JAHU. (Jehoszafat – król Judy, Jehoram – król Izraela, Jehu – król Izraela, Jehonadab, Jehoszeba – córka króla Jehorama, Jehoasz – król Judy, Jehojada – kapłan; Jehoachaz i Jehoasz – królowe Izraela; Jehoachaz i Jehojakim – królowie Judy; Jehojachin – król Judy; czy znane nam współcześnie nazwisko byłego premiera Izraela Natanjahu) Przykładem zastosowania ‘niewymawialnego imienia' w imionach synów człowieczych niech będzie również Jehoszua, tłumaczone w zależności od upodobań tłumacza jako Jozue, Józef lub Jezus. Znaczy ono tyle co 'Jehowa wybawia'. |
Kolejnym przykładem z całego szeregu może być Jehohanan (współczesny Jan - "Jehowa obdarza łaską"). W wielu tych imionach środkowe 'H' pozostaje nieme, co tworzy Joszuę, Jotama, Jozjasza, Jonasza, Jonadab albo tez samo słowo Żyd = Jew po angielsku. Także imię John (czyli wyżej wspomniany Jan) kojarzyć się może stosownie do tego tematu.
Są tacy, którzy twierdzą z zapałem, iż imię Boże JEHOWA to tylko określenie, które znaczy tyle, co יהיה כאשר יהיה (będę który będę) albo ‘On powoduje, że się staje’ (od niedokonanej formy hebrajskiego czasownika ‘stawać się’ – HAWAH – הוה) (Dzisiejszy język hebrajski różni się nieco od starożytnego. Obecna znaną mi formą tego czasownika jest להשות , o zupełnie innym brzemieniu LEHASOT)
Owszem. Tyle to dokładnie znaczy ale w niczym nie ujmuje to pojęciu słownikowemu IMIĘ.
Agnieszka – znaczy baranek
Piotr – znaczy skała
Adam – znaczy człowiek אדם (ADAMA – אדמה - znaczy ZIEMIA, PROCH)
Stella – znaczy gwiazda
Regina – to królowa
Izaak (po hebrajsku Jicchak – יצחק) – oznacza śmiech
Ezaw - zrobiony (od czasownika ASA עשה)
Jakub - pochodzi od słowa ‘pięta’ (EKEW עקב)
Ruben – oznaczać może „zobaczył syna” lub „zobaczył różnicę (dosłownie ‘między’) ראובן
Szymon – oznacza ‘usłyszał’ od słowaשמע- SZAMA
Lewi – przywiązanie לוי
Jehuda – dziękowanie Jehowie יהודה (połączenie słów JEHOWA i LEHODOT להודות = dziękować, okazywać wdzięczność)
Dan – pochodzi od słowa ‘osądzic’
Naftali – oznacza ‘zapasy’ נפתלי
Gad – powodzenie גד
Aszer – szczęśliwy, bogaty אשר
Dina - sąd
Banjamin – to syn prawości (ewentualnie syn dnia, choć raczej to pierwsze)
Kain znaczy kupiony (od לקנות hebrajskiego kupować)
i tak dalej, i tak dalej….
|
Każde imię, każda nazwa geograficzna coś oznacza. Nawet, jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy, to dana nazwa oznaczała coś wówczas, kiedy zostawała nadawana, niekoniecznie w naszym języku.
D latego , naturalnym jest, iż również Imię Boże coś oznacza, a oznacza jedną z cech samego Boga – jego Moc i Nieśmiertelność.
W obliczu powszechnego w świecie starożytnym politeizmu, gdzie bogi wykonywano z nietrwałego kamienia, drewna, czy metalu – nieśmiertelny Bóg miał na pewno swoje znaczenie.
Nie
powinna też nikogo dziwić, odmienność sposobu wymawiania imienia
Bożego, w zależności od języka. Tak jest z każdym imieniem
człowieka i miejsca geograficznego, że, choć podobnie, brzmi ono
inaczej.
Teraz
przejdę do wersetów biblijnych:
(Izajasza 51:15) „ Lecz ja, Jehowa, jestem twoim Bogiem, Tym, który wzburza morze, by huczały jego fale. Na imię mu Jehowa Zastępów.”
(Jeremiasza 16:19-21) „Jehowo, moja siło i moja twierdzo, i moje miejsce ucieczki w dniu udręki, do ciebie przyjdą narody z krańców ziemi i powiedzą: "Zaiste, nasi praojcowie posiedli oczywisty fałsz, marność i rzeczy, z których nie ma żadnego pożytku". Czyż ziemski człowiek może sobie uczynić bogów, skoro nie są oni bogami? "Dlatego też daję im poznać: za tym jednym razem dam im poznać moją rękę i moją potęgę i będą musieli poznać, że mam na imię Jehowa”.
(Przypowieści 18:10) „Imię Jehowy jest potężną wieżą. Wbiega do niej prawy i doznaje ochrony”
(Jeremiasza 33:2) „Oto, co rzekł Jehowa, Ten, który uczynił ziemię, Jehowa, Ten, który ją ukształtował, by ją mocno ugruntować, Jehowa to jego imię”.
(Jeremiasza 31:35) „Oto, co rzekł Jehowa, Dawca słońca, by świeciło za dnia, ustaw księżyca i gwiazd, by świeciły nocą, Ten, który wzburza morze, by huczały jego fale, Ten, którego imię Jehowa Zastępów”
(Jeremiasza 32:18) „Ach, Wszechwładny Panie. Jehowo! Oto ty uczyniłeś niebiosa i ziemię swą wielką mocą i swym wyciągniętym ramieniem. Cała ta sprawa nie jest zbyt cudowna dla ciebie, okazującego lojalną życzliwość tysiącom i odpłacającego za przewinienie ojców w zanadrze synów po nich, dla prawdziwego Boga, Wielkiego, Potężnego, którego imię Jehowa Zastępów”
(Jeremiasza 46:18) „Jako żyję - brzmi wypowiedź Króla, którego imię Jehowa Zastępów…”
(Jeremiasza 48:15) „Moab został złupiony i wyruszono przeciw jego miastom. A ich doborowi młodzieńcy poszli na rzeź' - brzmi wypowiedź Króla, którego imię Jehowa Zastępów”
(Jeremiasza 10:16 lub 51:19) „Nie taki jest Dział Jakuba, on bowiem jest Twórca wszystkiego, nawet laską swego dziedzictwa. Imię jego - Jehowa Zastępów”
(Jeremiasza 50:34) „Ich Wykupiciel jest silny, jego imię - Jehowa Zastępów”
(Izajasza 42:8) „Jam jest Jehowa, To jest moje imię; i chwały mojej nie oddam nikomu innemu ani mej sławy rytym wizerunkom”
(Izajasza 54:5) „Bo twój Wielki Twórca jest twoim właścicielem, mężem, na imię ma Jehowa Zastępów; i Święty Izraela jest twoim Wykupicielem. Zwany będzie Bogiem całej ziemi”
(Izajasza 57:15) „Oto bowiem, co rzeki Wysoki i Wzniosły, który mieszka na zawsze i którego imię jest święte...”
(Amosa 5:8) „Twórca gwiazdozbioru Kima i gwiazdozbioru Kesil, Ten, który zamienia głęboki cień w ranek, i Ten, który sprawił, że dzień stał się ciemny jak noc, Ten, który przyzywa wody morza, aby je wylać na powierzchnię ziemi - Jehowa to jego imię”
(Amosa 5:27) „…I sprawię, że pójdziecie na wygnanie poza Damaszek' - rzekł ten, którego imię jest Jehowa, Bóg Zastępów”
(Amosa 9:6) „Ten, który buduje w niebiosach swe schody, a swą budowlę nad ziemią, którą założył; ten, który przyzywa wody morza, aby je wylać na powierzchnię ziemi - jego imię Jehowa”
(Psalm 83:18 lub 19) „Niechaj poznają Ciebie i wiedzą, że Ty masz na imię Jahwe, ze tylko sam jesteś najwyższy nad cała ziemią” (katolicka Biblia Tysiąclecia, wydanie drugie)
(Psalm 68:4 lub 5) „Śpiewajcie Bogu, grajcie jego imieniu; wznieście pieśń Temu, który jedzie przez pustynne równiny jako Jah, bo takie jest jego imię; i weselcie się przed jego obliczem”
Zwolennikom
usuwania z treści Pisma Imienia Bożego JHWH, jako zwykłego
określenia, pragnę zwrócić uwagę na fakt, iż tetragram
Imienia Bożego występuje najczęściej nie samodzielnie lecz w
połączeniu z jakimś określeniem właśnie.
Najczęściej
czytamy: JEHOWA BÓG (יהוה
אלהים
)
albo WSZECHWŁADNY PAN JEHOWA, JEHOWA
ZASTĘPÓW … Dla mnie to jest dowód na to, iż
JEHOWA, to nie to samo, co BÓG.
BÓG to określenie, tytuł, a JEHOWA to imię – tak, jak imię rozumie się u każdego człowieka, czyli nazwa, odróżniająca kogoś od innych.
A rzecz ciekawa – Marii, Antków, Marków mamy na świecie wielu. Są nawet tacy, którzy nazywają siebie Jezusem. Ale imię JEHOWA przynależne jest jedynie Bogu.
Wyobraźmy
sobie również, jak to, w czasach starożytnych, gdzie powszechna
była wiara w przeróżne maści bogów, bogiń i bożków, a jedynie
Izraelici wierzyli w jednego Boga, na przekór całemu
światu.
Gdyby Żydzi nie wymawiali Imienia Bożego, jakąż
ripostę mogliby dać , naśmiewającym się z ich Boga
bez imienia ościennym ludom ?
„Chlubcie się świętym imieniem jego” - zachęca Żydów (i nas) do tego 1 Kronik 16:10
„Jedni o rydwanach, a drudzy o koniach, my natomiast będziemy wspominać o imieniu Jehowy, naszego Boga” (Psalm 20:7 albo 20:8 w niektórych wydaniach)
„Wy jesteście moimi świadkami - brzmi wypowiedź Jehowy - moim sługą, którego wybrałem, abyście mnie poznali i wierzyli we mnie, i rozumieli, że ja jestem ten sam. Przede mną nie został utworzony żaden Bóg ani po mnie nie ma żadnego. Ja, właśnie ja jestem Jehowa, a oprócz mnie nie ma wybawcy” (Izajasza 43:10-12)
„Przyszli więc do narodów, do których przyszli, i zaczęto bezcześcić moje święte imię, mówiąc o nich: 'Ci są ludem Jehowy, a wyszli z jego ziemi'. I okażę współczucie dla mego świętego imienia, które dom Izraela zbezcześcił między narodami, do których przyszli". "Dlatego powiedz domowi Izraela: 'Tak rzekł Wszechwładny Pan, Jehowa: "Nie ze względu na was to czynię, domu Izraela, lecz dla mojego świętego imienia, które zbezcześciliście wśród narodów, do których przyszliście" (Ezechiela 36:20-23)
„ I ześlę ogień na Magog oraz na tych, którzy bezpiecznie mieszkają na wyspach; i ludzie będą musieli poznać, że ja jestem Jehowa. A moje święte imię uczynię znanym pośród mego ludu izraelskiego i już nie pozwolę bezcześcić mego świętego imienia; i narody będą musiały poznać, że ja jestem Jehowa, Święty w Izraelu” (Ezechiela 39:7)
Jakie
to ma znaczenie , aby wymawiać Imię Boże (z szacunkiem oczywiście)
?
Bóg sam podał ludziom to imię do odróżnienia się od tysięcy
innych bóstw.
Pozwolenie ludziom na zwracanie się do Boga po
imieniu, stanowi o wyjątkowej miłości Boga do człowieka, który,
choć Wszechmocny – potrafi zniżyć się do poziomu marnego
prochu, jakim jesteśmy.
Nikt , bowiem, obcy nie pozwala zwracać
się do siebie zbyt poufale. Co więcej – ludzie pyszni oczekują,
aby ich tytułowano przemyślnymi określeniami.
Śmiem
twierdzić, iż, kto nie zna imienia Bożego – nie zna samego
Boga. Kto wstydzi się zwracać do Boga po imieniu, w modlitwie
oraz publicznie je oznajmiać, tego wstydzić się będzie sam Bóg,
w ostatecznym rozliczeniu.
Nie trudno zauważyć jedną jedyną
religię na świecie, która Imię Boże Jehowa wpisała w swoją
nazwę nawet, i która za cel przewodni stawia sobie
oznajmianie tego Imienia.
Świadkiem Jehowy nie jestem ale mam swój rozum i dociekliwość. Oceńcie i Wy sami, jak się sprawy mają.
|
|
© 2002 -RUMBURAK