2209

Zjawisko Starzenia się populacji Polski

• Zgodnie z opinią ekspertów GUS, należy spodziewać się pogłębienia tego zjawiska:

  • Niskich wartości wskaźnika przyrostu naturalnego, głównie ze sprawą małej liczby urodzeń

  • Wydłużania się czasu życia

• Przy utrzymywanych ww. tendencjach okresowo możemy spodziewać się narastania bądź zmniejszania liczby urodzeń, z racji tzw. „echa falowania wyżów i niżów demograficznych”

2214

Średnie trwanie życia

• W 2008 r. w Polsce mężczyźni żyli przeciętnie 71,3 lat, natomiast kobiety 80 lat

• W porównaniu z początkiem lat 50 ubiegłego stulecia jest to ok. 15 lat więcej dla mężczyzn i ok. 18 lat więcej dla kobiet

• Począwszy od 1-go stycznia 2009 r. średnie dalsze trwanie życia (dla obu płci łącznie) jest podstawą naliczania emerytur (zgodnie z Ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z 1998 r.) oraz – począwszy od 1-go stycznia 1999 r. – podstawą naliczania kapitału początkowego.

Problemy zdrowotne i opiekuńcze ludzi starych

2218

Podeszły wiek

• To jeden z najważniejszych czynników determinujących skalę potrzeb zdrowotnych społeczeństwa w zakresie:

  • Stacjonarnej i ambulatoryjnej opieki medycznej

  • Długookresowych świadczeń rehabilitacyjnych i pielęgnacyjnych

  • Pomocy społecznej

• W wielu wysoko rozwiniętych krajach ludności powyżej 65 roku życia stanowi ok. 12-20% ogółu ludności,

  • Wykorzystuje ponad 50% udzielania świadczeń medycznych

2219

4 grupy o zwiększonych potrzebach zdrowotnych

1. Osoby biologicznie słabsze

   1. Głównie dzieci i ludzie w młodszych grupach wieku funkcjonujący w zasadzie dzięki osiągnięciom nauk biomedycznych.

   2. Osoby z upośledzonymi mechanizmami obronnymi przed działaniem różnych czynników ryzyka,

2. „Młodsi” starzy, tj. osoby w wieku 65-74 lata,

3. „Starsi” starzy, tj. osoby w wieku 75-79 lat,

4. Powyżej 80 roku życia.

2220

Problemy zdrowotne starzejących się społeczeństw

• Wzrost skali występowania chorób przewlekłych:

  • Zapewnienie medycznej opieki terminalnej

  • Zapewnienie komfortu umierania bez nadmiernych cierpień;

• Nadmierna farmakoterapia:

  • Zapisywanie leków przez długi czas bez kontroli stanu zdrowia

  • Brak porozumienia się poszczególnych specjalistów

  • Samo leczenie chorych