Potężna gromadka
Z Wikipedii
Potężna gromadka (ros. Могучая кучка) (inna nazwa: Rosyjska piątka) to grupa pięciu rosyjskich kompozytorów nawiązujących do tradycyjnej rosyjskiej muzyki ludowej, połączonej z nowoczesnymi elementami muzyki Europy zachodniej. Są oni przedstawicielami tzw. rosyjskiej szkoły narodowej, kierunku w muzyce XIX wieku.
Aleksander
Borodin |
Miliusz
Bałakirew |
Cezar
Cui |
Modest
Mussorgsky |
|
ros. Цезарь Антонович Кюи) (ur. 2/18 stycznia 1835 w Wilnie, zm. 26 marca 1918 w Piotrogrodzie) - kompozytor rosyjski.
Był synem francuskiego oficera i Polki, urodzonym w Wilnie. Tu też pobierał lekcje muzyki (między innymi od Moniuszki). Potem przeniósł się do Sankt Petersburga, gdzie poznał Bałakiriewa i ukończył szkołę wojskową. Z zawodu oficer armii rosyjskiej, doszedł w niej do stopnia generała.
Był jednym z pięciu członków "potężnej gromadki". Jego dorobek to opery, pieśni, suity orkiestrowe i kompozycje fortepianowe.
César Cui, La musique en Russie. Paris, Sandoz et Fischbacher, 1880 [Reprint: Leipzig, Zentralantiquariat der D.D.R., 1974]
Mercy-Argenteau, (La Comtesse de), César Cui : esquisse critique. Paris, Fischbacher, 1888
Edward Wrocki, Cezary Cui. Życie i działalność. 1835-1918. Warszawa 1925. Nakład "Rytmu"
Аири Муселак, [Франсцское происхошдение русского композитора Џезара Аитоновича Кюи]. "Советская Музђіка". 1979 n° 10
Miliusz Bałakirew
Z Wikipedii
Miliusz Aleksiejewicz Bałakirew
Miliusz Aleksiejewicz Bałakirew (ros. Милий Алексеевич Балакирев) (ur. 21 grudnia/2 stycznia 1837 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 16/29 maja 1910 w Sankt Ptersburgu) - kompozytor rosyjski.
Studiował na Uniwersytecie Kazańskim. W dziedzinie muzyki był samoukiem, nigdy nie ukończył żadnej szkoły muzycznej. Należał do grupy kompozytorów rosyjskich "potężna gromadka" i był jej "programowym przywódcą", mimo że jego dorobek nie był bogaty. Był wielkim miłośnikiem i propagatorem muzyki Chopina.
Aleksander Porfirjewicz Borodin (ur. 31 października/12 listopada 1833 w Petersburgu, zm. 15/27 lutego 1887 tamże) - chemik rosyjski, w wolnym czasie kompozytor i muzyk. Powszechnie znany tylko jako kompozytor, nad czym ubolewał. Z zawodu był bowiem chemikiem a muzyką zajmował się amatorsko.
Napisał operę Kniaź Igor, a także symfonie i kwartety smyczkowe. Należał do grupy kompozytorów rosyjskich "potężna gromadka".
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu muzyki, Wielcy kompozytorzy.
Mikołaj Andriejewicz Rimski-Korsakow (ros. Николай Андреевич Римский-Корсаков, ur. 6/18 marca 1844 w Tichwine, zm. 8/21 czerwca 1908 w Lubieńsku) - rosyjski kompozytor epoki romantyzmu.
Dorobek kompozytorski |
|
|
|
|
|
|
liczba dzieł |
|
Muzyka wokalna |
|
|
121 |
|
|
muzyka chóralna |
51 |
|
Muzyka instrumentalna |
|
|
10 |
|
|
8 |
|
|
17 |
|
|
Inne formy orkiestralne |
45 |
|
15 |
|
|
4 |
|
|
utwory na fortepian |
29 |
|
RAZEM |
301 |
|
Rimski-Korsakow pochodził z rosyjskiej rodziny arystokratycznej. Przyjął też typowe dla swej klasy ogólne wykształcenie. Gdy miał sześć lat, rozpoczął lekcje gry na fortepianie. Wkrótce potem grał w orkiestrze nadwornej domu Rimskich-Korsakowów. W wieku dwunastu lat, w 1856 wstąpił do Carskiej Szkoły Marynarki Wojennej w St. Petersburgu. Po jej ukończeniu został oficerem marynarki wojennej. W międzyczasie odkrył swe zdolności kompozytorskie i jeszcze będąc w służbie wojskowej skomponował swe pierwsze dzieła: symfonię op. 1, poemat symfoniczny Sadko 1867 oraz swą pierwszą operę Pskowianka 1872. W 1873 ostatecznie porzucił służbę wojskową, lecz pozostał inspektorem orkiestr marynarki wojennej. Komponował także utwory dla orkiestr wojskowych.
Mimo że był samoukiem, Rimski-Korsakow osiągnął mistrzostwo, szczególnie w dziedzinie orkiestracji. Jego kunszt był doceniany przez współczesnych.
W roku 1871 został profesorem kompozycji i instrumentacji w konserwatorium muzycznym w St. Petersburgu. W 1905 został jednak usunięty z katedry w związku z działalnością zmierzającą do zachowania autonomiczności szkoły. Ostatecznie odzyskał tytuł i zaufanie władz, które jednak znów utracił po premierze opery Złoty kogucik, w której znalazła się wyraźna krytyka stosunków w carskiej Rosji.
Rimski-Korsakow był najwybitniejszą postacią grupy twórczej Potężna gromadka.
Spis treści[ukryj] |
Do największych jego dokonań muzycznych należą:
suita symfoniczna i balet:
Bajka o Carze Sałtanie 1900, skąd pochodzi słynny Lot trzmiela
Nieśmiertelny Kościej 1902,
Pan Wojewoda 1903,
Złoty Kogucik 1907,
Modest Pietrowicz Musorgski (ros. Моде́ст Петро́вич Му́соргский, ur. 9/21 marca 1839 w Karewie, Obwód pskowski, zm. 16/28 marca 1881 w Sankt Petersburgu) - kompozytor rosyjski.
Pochodził z bogatej rodziny ziemiańskiej Musorgskich, porzucił karierę oficera aby zająć się muzyką. Musorgski grał na fortepianie i po bardzo krótkiej nauce rozpoczął komponowanie. Za jego życia nie znajdował pełnego zrozumienia wśród innych muzyków. Pod koniec życia Musorgski popadł w biedę, alkoholizm i melancholię.
Wobec braku szerszej wiedzy muzycznej popełniał wiele niedoskonałości i błędów formalnych, jednak jego muzyka nacechowana jest oryginalnością i znakomitą koncepcją artystyczną. Słychać w niej wiele elementów groteski, pesymizmu, tajemniczości i rozpaczy. Musorgski należał do grupy kompozytorów rosyjskich "potężna gromadka".
Do jego najsłynniejszych dzieł należą:
Obrazki z wystawy - cykl fortepianowy
Bez słońca - cykl pieśni
Pieśni i tańce śmierci - cykl pieśni
Izba dziecięca - cykl pieśni
Chowańszczyzna - opera
Świt nad rzeką Moskwą - wstęp do opery Chowańszczyzna
Noc na Łysej Górze - poemat symfoniczny