Nelly Furtado

Nelly Furtado[edytuj]

Nelly Furtado


Nelly Furtado (2010)

Imię i nazwisko

Nelly Kim Furtado

Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1978
Victoria, Kolumbia Brytyjska

Pochodzenie

 Kanada

Instrument

gitara, instrumenty klawiszowe, ukulele, puzon

Gatunek

pop, folk, R&B, hip-hop, world music, dance

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 1995

Wytwórnia płytowa

DreamWorks, Mosley Music Group, Geffen

Powiązania

Timbaland, Juanes

 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

 Kolekcja cytatów w Wikicytatach

Strona internetowa

Nelly Kim Furtado (ur. 2 grudnia 1978 w Victorii, Kolumbia Brytyjska[1]) – kanadyjskapiosenkarka, autorka tekstów, producent muzyczny i aktorka.

Spis treści

  [ukryj

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Nelly Furtado urodziła się w Victorii (Kolumbia Brytyjska), w Kanadzie. Jest potomkiem portugalskich imigrantów, Marii Manueli i Jose Antonio Furtado, którzy wyemigrowali z wyspy São Miguel (Azory) do Kanady we wczesnych latach 60[2]. Otrzymała imię na cześć olimpijskiej gimnastyczki, Nellie Kim. Posługuje się angielskim, portugalskim orazhiszpańskim. W języku hindi potrafi powiedzieć kilka słów, jednak nie posługuje się nim płynnie[3]. Potrafi grać na ukulele, puzonie, keyboardzie oraz gitarze. Pierwsze teksty pisała w wieku 7 lat.

Wychowywała się w wierze katolickiej. Ukończyła Mount Douglas Secondary School w Victorii, a następnie przeniosła się do Toronto, gdzie dostała się na uniwersytet i studiowała literaturę. Wówczas stworzyła swój pierwszy poważny projekt muzycznyNelstar (1997). Odeszła niedługo później, ponieważ uważała, że nie jest w stanie rozwijać swoich umiejętności wokalnych. 20 września 2003 urodziła córkę Nevis. Ojcem jest jej były narzeczony – Jasper Gahunia (a.k.a. Lil' Jaz). W rodzinnym mieście Nelly Furtado, Victorii, burmistrz ustanowił święto na cześć piosenkarki: 21 marca 2007 jest Dniem Nelly Furtado.

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

2000–2005: Whoa, Nelly! i Folklore[edytuj | edytuj kod]

Podczas występu w klubie Lee's Palace w Toronto została zauważona przez Geralda Eatona, który stał się jednym z najważniejszych "pomocników" przy tworzeniu jej pierwszej debiutanckiej płyty Whoa, Nelly!, którą nagrała na zlecenie DreamWorks Records. Pierwszy singiel - "Party's Just Begun (Again)" został wydany na ścieżce dźwiękowej do filmu W matni. Jej styl to mieszanka gatunków i kultur, dzięki temu, że w młodości Furtado mieszkała w dzielnicy, w której mieszkali emigranci z Afryki, Europy i Azji. Album stał się światowym sukcesem po wydaniu trzech kolejnych singli: "I'm Like a Bird" (za który Furtado otrzymała Nagrodę Grammy w kategorii Best Female Pop Vocal Performance), "Turn Off the Light" i "...on the Radio (Remember the Days)".

25 listopada 2003 roku wydany został drugi album Folklore, który był promowany na trasie Come as You Are Tour[4]. Na płycie znalazła się m.in. piosenka Força, hymn Mistrzostw Europy w piłce nożnej 2004, które odbyły się w Portugalii. Nelly wykonała go również po finale na Estádio da Luz w Lizbonie 4 lipca 2004. Ostatnia piosenka na płycie "Childhood Dreams" jest dedykowana córeczce Furtado, Nevis. Głównym singlem promującym album jest "Powerless (Say What You Want)". Drugim singlem jest "Try". Kolejny singiel to "Força". Dwa ostatnie to "Explode" i "The Grass Is Green".

2006-2010 - Od Loose do albumu The Best of...[edytuj | edytuj kod]

Loose[edytuj | edytuj kod]

23 maja 2006 ukazał się trzeci album Furtado zatytułowany Loose. Promuje go singel Maneater. Na jej trzecim już albumie spotkać można m.in. Pharella, Timbalanda oraz Ms. Jade. Album stał się numerem jeden nie tylko w Stanach Zjednoczonych, czy Kanadzie, ale też w wielu innych krajach na całym świecie. 16 lutego 2007, Furtado rozpoczęła "Get Loose Tour". Wróciła w marcu do swojegorodzinnego miasta by wykonać koncert na rzecz Save On-Foods Memorial Centre. Na część swojej wizyty, lokalne władze ustanowiły 21 Marca 2007 Dniem Nelly Furtado[5].

Po zakończeniu trasy wydała pierwsze koncertowe DVD/CD Loose: The Concert[6]. 1 kwietnia 2007, Furtado była wykonawcą i gospodarzem na Juno Awards 2007 w Saskatoon, Saskatchewan. Wygrała wszystkie pięć nagród, do których była nominowana, w tym w kategoriach Album Roku i Singel Roku. Wystąpiła również na 'Concert for Diana na stadionie Wembley w Londynie, 1 lipca 2007, gdzie wykonała "Say It Right", "Maneater" i "I'm Like a Bird". W 2007 Furtado i Justin Timberlake wzięli udział w nagraniu singla Timbalanda Give It to Me[7]. 11 lipca 2008 Nelly Furtado wystąpiła w Poznaniu w ramach obchodzonego tam Roku Klimatu i Środowiska, koncert przerwano jednak po wykonaniu przez wokalistkę 3 piosenek z powodu nawałnicy. Koncert odbył sie następnego dnia.

Mi Plan[edytuj | edytuj kod]

30 marca 2009, ukazała się płyta amerykańskiego rapera Flo Ridy o nazwie R.O.O.T.S., na której znajduje się utwór pt. "Jump", wykonywany z Nelly Furtado.

14 września 2009 roku, została wydana czwarta płyta wokalistki pt. Mi Plan. Album zawiera dwanaście nowych utworów w języku hiszpańskim. Do współpracy przy płycie zaproszono m.in. Julietę Venegas i La Malę Rodriguez (utwór Bajo Otra Luz), Alexa Cuba (Mi plan) i Alejandro Fernandez (Sueños)[8]. Singlem promującym album jest utwór Manos al Aire[9]. Klip został przedstawiony 29 lipca w programie Alexa Chung Show. 15 września Nelly wydała utwór "Más".

Nelly Furtado została zaproszona do współpracy z DJ Tiësto. Nagrała z nim utwór Who Wants to Be Alone[10], który znalazł się na jego albumie Kaleidoscope. Kolejną kolaborację z Timbalandem można usłyszeć w piosence Morning After Dark napisanej na jego nowy album Timbaland Presents Shock Value 2[11].

The Best of Nelly Furtado[edytuj | edytuj kod]

15 Grudnia 2009 , Furtado ogłosiła, że 25 Maja 2010 roku zostanie wydany jej kolejny, piąty album. 8 Lutego 2010 potwierdziła, że wydawnictwo będzie zatytułowane Lifestyle[12]. Dodała, że album będzie zawierał niewielkie wpływy funku, ze współpracy z Ryanem Tedderem[13]. Wydanie płyty przełożono na jesień tłumacząc, iż Nelly wciąż czerpie inspiracje i chce dopracować album. Ostatecznie 12 listopada 2010 została wydana kompilacja The Best of Nelly Furtado podsumowująca największe osiągnięcia artystki na przestrzeni 10 lat od momentu rozpoczęcia kariery. Dodatkowo na albumie znajdziemy również 3 nowe piosenki.

Na potrzeby filmu Gnomeo i Julia Nelly Furtado i Elton John nagrali wspólnie cover piosenki Crocodile Rock[14].

Na potrzeby filmu Score: A Hockey Musical nagrała cover piosenki zespołu Rush pt. Time Stand Still[15].

Nagrała cover piosenki The Seeker w oryginalnym wykonaniu Dolly Parton na potrzeby filmu The Year Dolly Parton was My Mum[16].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W 2003 roku w Toronto Furtado urodziła córeczkę Nevis Chetan, której ojcem jest były chłopak Nelly, Jasper Gahunia. Furtado i Gahunia byli razem przez 4 lata, do 2005 roku. Furtado powiedziała magazynowi Bledner, że pozostaną przyjaciółmi i wspólnie będą wychowywać Nevis. W czerwcu 2006 roku zapytana przez reportera magazynu Genre, czy "kiedykolwiek czuła coś do kobiety", odpowiedziała "Oczywiście. Kobiety są piękne i seksowne". Niektórzy uważają to za przyznanie się do biseksualności, ale w sierpniu 2006 roku Furtado twierdziła, że "ma po prostu otwarty umysł". W listopadzie 2006 wyjawiła, że odrzuciła ofertę sesji w Playboy'u za $500,000. W lipcu 2008 Furtado wyszła za mąż za inżyniera dźwięku Demacio Castellon'a.

Działalność charytatywna[edytuj | edytuj kod]

Furtado poprowadziła program na MTV o AIDS, w którym pojawili się Alicia Keys i Justin Timberlake. We wrześniu 2011 roku, Furtado oznajmiła podczas Free The Children "We Day" w Toronto, że daje $1,000,000 organizacji Free The Children na budowę szkół dla dziewcząt w Maasai, w Kenii.

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia Nelly Furtado.

Albumy[edytuj | edytuj kod]

Utwory z czasów Nelstar[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Rok

Nagroda

Kategoria

Tytuł

Wynik

2001

Radio Music Awards

Most Requested Song

"Turn off the Light"

wygrana

Billboard Music Video Awards

Best Pop New Artist Clip

"I'm like a Bird"

Nagroda Juno[17]

Best New Solo Artist


Best Single

"I'm like a Bird"

Best Songwriter

"Turn off the Light", "I'm like a Bird", "...On the Radio (Remember the Days)"

Best Producer

"I'm like a Bird", "Turn off the Light" (with Gerald Eaton and Brian West)

Best Pop Album

Whoa, Nelly!

nominacja

Best Recording Engineer

"I'm like a Bird", "Turn off the Light" (awarded to Brian West and Brad Haehnel only)

West Coast Music Awards

Producer of the Year

Whoa, Nelly!

wygrana

Best Pop/Dance Release

Female Artist of the Year


Best Major Distribution Release

Whoa, Nelly!

My VH1 Awards

Welcome to the Big Time Award


nominacja

2002

American Music Awards

Favorite Pop/Rock New Artist


Much Music Video Awards


"...On the Radio (Remember the Days)"

wygrana

Favourite Canadian Artist


NAACP Image Awards

Outstanding New Artist


nominacja

Canadian Radio Music Awards

Chart Topper Award


wygrana

Nagroda Grammy

Best Female Pop Vocal Performance

"I'm like a Bird"

Song of the Year

nominacja

Best Pop Vocal Album

Whoa, Nelly!

Best New Artist


Nagroda Juno[17]

Best Artist


Best Album

Whoa, Nelly!

ASCAP Awards

Pop Music Award

"I'm like a Bird"

wygrana

2004

Nagroda Juno[17]

Single of the Year

"Powerless (Say What You Want)"

Artist of the Year


nominacja

Songwriter of the Year

"Saturdays", "Powerless (Say What You Want)", "Childhood Dreams"

Album of the Year

Folklore

Pop Album of the Year

2005

Nagroda Juno

Jack Richardson - Producer of the Year

"Try", "Explode" (z Track & Field)

2006

Teen Choice Awards

Choice V Cast Music Artist


wygrana

Choice Song of the Summer

"Promiscuous" (gościnnie Timbaland)

Music - Choice R&B/Hip Hop Track

MTV Video Music Awards[18]

Best Pop Video

nominacja

Best Female Video

Best Dance Video

Los Premios MTV Latin America

Best International Pop Artist


MTV Europe Music Awards

Best Female


Best Song

"Maneater"

Best Album

Loose

American Music Awards

Favorite Pop/Rock Female Artist


World Music Awards

Best Pop/Rock Artist

Loose

wygrana

Billboard Music Awards

Hot 100 Single of the Year

"Promiscuous"

nominacja

Pop Single of the Year

wygrana

Groovevolt Music & Fashion Awards

Song of the Year

nominacja

Best Female Pop Album

Loose

Best Collaboration, Duo or Group

"Promiscuous"

Best Deep Cut (Unreleased Album Track)

"Afraid"

2007

People's Choice Awards[19]

Favorite Pop Song

"Promiscuous"

NRJ Music Awards

International Revelation of the Year


wygrana

International Song of the Year

"Maneater"

nominacja

Nagroda Grammy[20]

Best Pop Collaboration with Vocals

"Promiscuous" (gościnnie Timbaland)

BRIT Awards

International Female Solo Artist


wygrana

German Echo Awards[21]

International Female Artist of the Year


nominacja

Nagroda Juno

Juno Fan Choice Award[22]


wygrana

Single of the Year

"Promiscuous" (gościnnie Timbaland)

Album of the Year

Loose

Artist of the Year


Pop Album of the Year

Loose

Fryderyki[23]

International Album Of The Year

"Loose"

nominacja

MTV Europe Music Awards

Najbardziej uzależniająca piosenka

"All good things"

Najlepszy album

"Loose"

wygrana

Najlepszy artysta solowy


nominacja

TMF Music Awards

Best International Female Artist


wygrana

Los Premios Principales

Najlepszy artysta międzynarodowy


Kariera aktorska[edytuj | edytuj kod]

Nelly Furtado zaczęła grać w przedstawieniach w szkole średniej. W 2001 wystąpiła gościnnie w znanym młodzieżowym serialu,Roswell: W kręgu tajemnic. Po wydaniu płyty Loose, piosenkarka była często zapraszana do wystąpień. Pojawiła się w portugalskiej operze mydlanej Floribella i amerykańskiej One Life To Life, gdzie wykonywała swoje największe przeboje wraz z Saukratesem. Następnie wzięła udział w odcinku zatytułowanym Some Buried Bones popularnego serialu CSI: Kryminalne zagadki Nowego Jorku. Zagrała tu postać Avy Brandt, profesjonalnej złodziejki i ofiary domowej przemocy. W 2010 zagrała w musicalu pt. "Score: A Hockey Musical"[24]. Zagrała zagorzałą fankę hokeju.

Muzyka wykorzystana w filmach i serialach[edytuj | edytuj kod]




Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron