Izaak Newton był z
pochodzenia Anglikiem. Urodził się w 1642 roku w Woolsthorpe koło
Colsterworth, w hrabstwie Lincolnshire. Ojciec zmarł 3 miesiące
przed urodzeniem syna, matka za to wkrótce potem wyszła ponownie za
mąż i oddała chłopca pod opiekę babci. Zabrała go z powrotem po
kilku latach. Izaak nie lubił ojczyma, który był bardzo skąpy i
mówiąc współczesnym językiem – mocno „nawiedzony”.”Młody
Newton był pilnym uczniem. Zawsze interesował się fizyką i
matematyką, a przyswajanie nowych wiadomości przychodziło mu nader
łatwo. Specjalizował się szczególnie w trzech dziedzinach:
optyce, fizyce oraz matematyce - co, jak się okazało, miało stać
się sensem jego życia.
W 1661 roku zaczął studiować w
Trinity Collage w Cambridge. Program ówczesnych zajęć na
uniwersytecie obejmował przede wszystkim arystotelesowską
filozofię. Po dwóch latach Izaak stracił ochotę do tej nauki. Sam
zaczął studiować dzieła Francisa Bacona, Kartezjusza oraz innych
uczonych. Jego wielkim hobby stała się matematyka i zjawiska
niebieskie.
W 1664 roku Newton został stypendystą Trinity, a
rok później uzyskał tytuł bakalaureata, co pozwoliło mu
swobodnie prowadzić własne badania.
Jednak wybuchła Wielka
Zaraza. Zamknięto uniwersytet. Izaak powrócił do rodzinnego domu,
gdzie spędził dwa lata. Tam też – opierając się na geometrii
Kartezjusza – stworzył rachunek różniczkowy – dział
matematyki, który pozwala na obliczenie prędkości zachodzących
zmian dowolnych wielkości.
We wczesnej młodości, na początku
swej naukowej kariery Newton odkrył już częściowo powszechne
prawo ciążenia, sformułował podstawowe prawa mechaniki i badał
naturę światłą. Wyniki swoich badań starannie spisywał. Jednak
opublikował je dopiero po kilku latach. W 1667 roku Izaak powrócił
do Trinity. Stał się członkiem kolegium uniwersytetu w Cambridge.
Jako pierwszy geniusz Newtona docenił jego nauczyciel – Izaak
Barrow. 2 lata po powrocie do Cambridge Newton objął po nim katedrę
matematyki. Zbudował wtedy pierwszy teleskop zwierciadlany
(reflektor), co wzbudziło ogromne zainteresowanie. Dzięki temu w
wieku 30 lat Izaak Newton został członkiem Royal Society. W 1684
roku Newtona odwiedził Edmund Halley – wielki astronom i
matematyk. Uczeni omawiali kwestie związane z ruchem planet.
Tezę,
że planety poruszają się po orbitach epileptycznych Izaak postawił
już wiele lat wcześniej, stosując swoje równania różniczkowe.
Powrócił do tej kwestii i w 1684 roku opublikował De Motus
Corporum, a po kolejnych latach badań przygotował obszerny traktat
„Zasady matematyczne filozofii naturalnej” . W tym dziele
sformułował 3 zasady dynamiki i prawo powszechnego ciążenia.
Prawa dynamiki Newtona głoszą:
• Pierwsze prawo
„Jeżeli na ciało nie działa żadna siła, porusza się ono
ze stałą prędkością. Ciało pozostaje w spoczynku tak długo,
jak długo nie działa na nie żadna siła. Jest to zasada
bezwładności.”
•Drugie prawo
„Przyspieszenie
ciała jest wprost proporcjonalne do działającej na nie siły i
odwrotnie proporcjonalne do jego masy.
To prawo można wyrazić
równaniem: siła jest równa masie pomnożonej przez przyspieszenie
(F=ma)."
• Trzecie prawo
„Każda akcja
wywołuje równą jej i przeciwnie skierowaną reakcję”
Prawo
powszechnego ciążenia Newtona stwierdza, że:
„między
dwoma ciałami działa siła przyciągająca, proporcjonalna do ich
masy i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między
nimi.”
W 1687 roku Edmund Halley wydał dzieło
Principia, efekt wspólnych prac z Izaakiem Newtonem. Stało się ono
ogromnym sukcesem i było szczytowym punktem w karierze Newtona.
Newton zyskał ogromne uznanie i stał się sławny. Był żywym
symbolem nowoczesnej nauki.
Po rewolucji angielskiej – w 1689
roku był przez krótki czas członkiem parlamentu. Jednak niczym
specjalnym się nie zasłużył.
4 lata później został
kuratorem królewskiej mennicy, a w 1699 roku – jej dyrektorem. W
1703 roku Izaak Newton został wybrany prezesem Royal Society.
Sprawował ten urząd aż do śmierci – przez blisko ćwierć
wieku. W 1704 roku – po śmierci swego przeciwnika Roberta Hooke'a
– Izaak opublikował „Optics” – podsumowanie jego badań nad
teorią światła. Jego przekonania, opublikowane w tym dziele
funkcjonowały przez następne stulecie, mimo, że udowodniono pewne
braki newtonowskich teorii. Izaak Newton był pierwszym uczonym,
który za swe zasługi został uhonorowany szlachectwem. Nadała mu
je królowa Anna w 1705 roku. . Newton zmarł 31 marca 1727 roku.
W
związku ze śmiercią genialnego fizyka i matematyka Alexander Pope
napisał dwuwiersz:
„Naturę i jej prawa skrywała noc. Bóg
rzekł: Niech się stanie Newton! I stała się Jasność”
Taki
napis wyryto w pokoju, w którym urodził się ten znakomity
uczony.
Ciekawostką jest to, że po śmierci Newtona
znaleziono ogromny zbiór nie opublikowanych prac, na temat
ezoterycznych i mistycznych badań alchemicznych.
Okazuje się,
że Newton przez wiele lat prowadził bardzo intensywnie takie
badania i doświadczenia, które miały m.in. doprowadzić do zamiany
zwykłego metalu w „kamień filozoficzny”.