Lektura obowiązkowa: syjonizm, krypto-judaizm i oszustwo biblijne
MUST READ – Zionism, Crypto-Judaism, and the Biblical Hoax
12.04.2019
THE UNZ REVIEW – Syjonizm to międzynarodowy plan oparty na Biblii. To że syjonizm jest biblijny nie oznacza iż jest religijny, dla syjonistów Biblia jest zarówno "narracją narodową" jak i programem geopolitycznym, a nie księgą religijną (w starożytnym języku hebrajskim nie ma słowa "religia").
Syjonizm nie może być ruchem nacjonalistycznym jak inny, gdyż rezonuje on z przeznaczeniem Izraela opisanym w Biblii: "wywyższy cię Pan, Bóg twój, ponad wszystkie narody ziemi". [ang. wywyższy cię Jahwe, Bóg twój…] (Pwt 28:1) Jedynie biorąc pod uwagę biblijne korzenie syjonizmu można zrozumieć, że syjonizm zawsze niósł w sobie ukryty program imperialistyczny. Może być prawdą, że Theodor Herzl i Max Nordau szczerze życzyli sobie, żeby Izrael był "narodem jak inne", jak tłumaczy Gilad Atzmon. A jeszcze, kiedy swój ruch nazwali "syjonizmem", wykorzystali biblijną nazwę Jerozolimy pożyczoną z najbardziej imperialistycznych proroctw – Izajasza 2:3.
[Izajasz 2: 1 Widzenie Izajasza, syna Amosa, dotyczące Judy i Jerozolimy: 2 Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pańskiej stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki. Wszystkie narody do niej popłyną, 3 mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską do świątyni Boga Jakubowego! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie - z Jeruzalem».]
Proroctwa biblijne nakreślają ostateczne przeznaczenie Izraela, albo meta-syjonizm, a książki historyczne, zwłaszcza Księga Jozuego, dają plan dla pierwszego etapu, podboju Palestyny, albo syjonizm. Na pewno pomaga zrozumieć izraelskie traktowanie Palestyńczyków, dowiedzieć się, że Księgę Jozuego uważa się za chwalebny rozdział narodowej narracji Izraela. A kiedy izraelscy liderzy mówią, że ich wizja globalnej przyszłości opiera się na Biblii Hebrajskiej, to powinniśmy podchodzić do nich poważnie i studiować Biblię.
Na kartach Biblii przed wypędzeniem, Jahwe jest narodowym bogiem pośród innych: "Choćby wszystkie ludy występowały, każdy w imię swego boga, my jednak występować będziemy w imię Pana [ang. Jahwe], Boga naszego, zawsze i na wieki" – mówi przed-wypędzeniowy prorok Micheasz (4:5). Co rozróżnia Jahwe od innych bogów narodowych to jego zazdrość, która zakłada istnienie innych bogów. Tylko w okresie perskim Jahwe naprawdę staje się jedynym istniejącym Bogiem, i, logiczną konsekwencją, stwórcą Wszechświata – Księga Rodzaju wyraźnie wzięta z mezopotamskich mitów.
Dla Żydów Jahwe jest ich narodowym bogiem, ale dobre dla Żydów jest to, że Goje (królowie czy prostytutki) uważają Jahwe za "Boga Nieba". To funkcjonuje wspaniale: dzisiaj chrześcijanie wierzą, że Bóg ludzkości postanowił objawić się jako zazdrosny "bóg Izraela" od czasów Mojżesza, natomiast prawdziwy proces historyczny jest odwrotny: to plemienny "bóg Izraela" który uosabiał Boga ludzkości w czasach Ezdrasza – dalej preferował Żydów.
Kult narodowego boga o imperialistycznych ambicjach, udającego przed Gojami, że czczą Jedynego Prawdziwego Boga, wywołuje katastrofalne nieporozumienie. Co więcej, chociaż Izraelici twierdzili, że ich Świątynia była poświęcona Bogu całej ludzkości, stanowczo też wierzyli, że każdy nie-Żyd wchodzący do niej powinien zostać zabity. Już sam ten fakt zdradza prawdziwą naturę hebrajskiego monoteizmu: było to oszustwo od początku, ostateczna metafizyczna kriopsja. Dopiero gdy to biblijne oszustwo zostanie ujawnione światu, Syjon zacznie tracić swoją symboliczną moc. Bo jest to pierwotne źródło więzi psychopatycznej, dzięki której Izrael kontroluje świat.
https://theuglytruth.wordpress.com/page/4/
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
więcej podobnych podstron