Biblijna nauka o chrzcie staje się niezwykle prosta i przejrzysta, jeśli uwolnić ją od tajemniczości tego wyrazu. Chrzest jest to bowiem po prostu zanurzenie. Należy o tym pamiętać i każdy tekst biblijny, dotyczący chrztu, odczytywać w ten sposób.

1. Ef 4: 5 Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest

Chrzest, czyli zanurzenie ustanowił Pan Jezus Chrystus.

2. Mt 28: 19 Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

3. Mk 16: 16 Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony

Zanim Chrystus ustanowił zanurzenie, znane było zanurzenie Jana na stwierdzenie upamiętania. Jan świadczył jednak jasno, że prawdziwy nowotestamentowy chrzest będzie chrztem, czyli zanurzeniem w Duchu Świętym, dokonywanym przez Jezusa Chrystusa.

4. Mt 3: 11 Ja was chrzczę wodą ku upamiętaniu, ale Ten, który po mnie idzie, jest mocniejszy niż ja… On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem

5. Mk 1: 8 Ja chrzciłem was wodą, On zaś będzie chrzcił was Duchem Świętym

6. Jn 1: 33 Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, rzekł do mnie: Ujrzysz tego, na którego Duch zstępuje i na nim spocznie, Ten chrzci Duchem Świętym

7. Dz 1: 5 Jan bowiem chrzcił wodą, ale wy po niewielu dniach będziecie ochrzczeni Duchem Świętym

Chrzest Jana był zatem chrztem wodnym, czyli zanurzeniem w wodzie w dowód upamiętania. A w co kazał zanurzać Jezus Chrystus i w co zanurzali apostołowie?

8. Mt 28: 19 chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego

9. Dz 2: 38 Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa

Nie ma tu żadnej wzmianki o chrzcie wodnym, czyli zanurzaniu w wodę, lecz mowa jest wyraźnie o zanurzaniu w imię, czyli zanurzaniu we wszystko to, kim i czym jest Ojciec, Syn i Duch Święty, we wszystko to, kim i czym jest, i co reprezentuje sobą Jezus Chrystus. Fakt ten potwierdzają apostołowie w swych listach, gdy wyjaśniają znaczenie chrztu.

10. Rz 6: 3, 4 Czyż nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć

11. Gal 3: 27 Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa

Cytaty te pouczają, iż zanurzenie nowotestamentowe jest zanurzeniem w Chrystusa, a zatem w jego naukę, jego istotę, jego charakter, jego śmierć, zmartwychwstanie i chwałę. Zanurzenie to jest więc wszczepieniem, pogrążeniem w jego imię. Oczywiście imię w znaczeniu biblijnym, a więc w to wszystko, kim i czym On jest. W tym biblijnym znaczeniu imię Chrystusa jest niewątpliwie równoznaczne z imieniem Ojca, Syna i Ducha Świętego. Syn działał bowiem w imieniu Ojca, Ojciec w imieniu Syna.

12. Jn 5: 43 Ja przyszedłem w imieniu Ojca mego

13. Jn 14: 26 Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego

14. Jn 17: 6 Objawiłem imię twoje ludziom

Zanurzenie w imię Chrystusa jest więc aktem prawnym, przez który człowiek na podstawie własnej decyzji zostaje włączony w dzieło odkupienia, otrzymuje zbawienie i pojednanie z Bogiem.

15. 1P 3: 21 Ona jest obrazem chrztu, który teraz i was zbawia

16. Mk 16: 16 kto uwierzy a ochrzci się, zbawiony będzie [BG]

Nie zbawia oczywiście zanurzenie do wody, lecz zanurzenie do Chrystusa, dokonane na podstawie wiary. Zanurzenie to daje także uprawnienie, otwiera dostęp do daru Ducha Świętego.

17. Dz 2: 38 niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego

Po zanurzeniu w Chrystusa, będącym niejako chrztem „de iure”, następuje właściwy akt chrztu, zanurzenie „de facto”, kiedy to Chrystus zanurza wierzącego w Duchu Świętym, pieczętując w ten sposób fakt jego odkupienia i włączenia w ciało Chrystusowe.

18. 1Ko 12: 13 Bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało… i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem

Pierwsi chrześcijanie znali tylko jedno zanurzenie i zanurzywszy wierzącego w imieniu Chrystusa, oczekiwali jako logicznej konsekwencji, iż Chrystus zanurzy go w Duchu Świętym, co też z reguły następowało.

19. Dz 8: 16–17 byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego

20. Dz 19: 5, 6 zostali ochrzczeni w imię Pana Jezusa. A gdy Paweł włożył na nich ręce, zstąpił na nich Duch Święty i mówili językami i prorokowali

21. Dz 10: 47, 48 Czy może ktoś odmówić wody, aby ochrzcić tych, którzy otrzymali Ducha Świętego jak i my? I rozkazał ich ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa

Ponieważ w tym ostatnim przypadku domownicy Korneliusza zostali już zanurzeni przez Jezusa do Ducha Świętego, ich zanurzenie w Chrystusa było już tylko dopełnieniem formalności prawnej, której nie sposób było odmówić wbrew uprzedzeniom, jakie żywiono do pogan.

Powyższe miejsce jest jednym z dwóch, w których w związku z zanurzeniem mowa jest o wodzie. Drugim jest:

22. Dz 8: 36–39 A gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę, a eunuch rzekł: Oto woda… zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody i ochrzcił go. Gdy zaś wyszli z wody

Biblia nie podaje szczegółów przeprowadzania chrztu ani wypowiadanych przy tym słów, ani też sposobu stosowania wody. Wiadomo jednak, że woda odgrywa tylko rolę symbolu, tj. widzialnego obrazu tego, co dzieje się niewidzialnie. W wodzie zanurza się tylko na moment, w Chrystusie — raz na zawsze.

23. 1P 3: 21 Ona (woda) jest obrazem chrztu

Świadectwem o zwycięskim pochodzie ewangelii byli ci, którzy „chrzcili się”, czyli zanurzali się w Jezusie Chrystusie.

24. Dz 2: 41 Ci więc, którzy przyjęli słowo jego zostali ochrzczeni

25. Dz 8: 12 dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty

26. Dz 9: 18 wstał i został ochrzczony

27. Dz 16: 15 A gdy została ochrzczona, także i dom jej…

28. Dz 16: 33 zaraz został ochrzczony on i wszyscy jego domownicy

29. Dz 18: 8 wiele z Koryntczyków słuchając uwierzyli i ochrzczeni są [BG]

Jedynym warunkiem zanurzenia jest wiara i zanurzenie winno nastąpić zaraz po uwierzeniu. Niepotrzebne są żadne uprzednie przeżycia z Bogiem, gdyż zanurzenie jest wejściem do społeczności z Bogiem. Zazwyczaj wystarczało jedno kazanie lub jedna rozmowa, aby człowieka, który pierwszy raz usłyszał ewangelię, przygotować do chrztu.

30. Dz 8: 37 Jeśli wierzysz z całego serca, możesz

Streszczenie

1. Chrzest nie jest zanurzeniem w wodę, lecz zanurzeniem w imię Pana Jezusa Chrystusa.

2. Woda przy chrzcie ma drugorzędne znaczenie obrazu — symbolu dla zmysłów człowieka.

3. Po zanurzeniu się wierzącego w Chrystusie, ten zanurza go w Duchu Świętym.

4. Od chwili chrztu człowiek znajduje się w Chrystusie.

5. Naglącym zadaniem jest przywrócenie zanurzeniu jego biblijnego znaczenia.