Politechnika Wrocławska Rok akademicki
Wydział Geoinżynierii 2011/2012
Geologii i Górnictwa semestr letni
Górnictwo i Geologia
Geodezja inżynierska
Temat: Mapa sytuacyjno-wysokościowa
Prowadzący:
Dr inż. Józef Woźniak
Wykonał:
Wrocław 13.05.2012r
Sprawozdanie techniczne
I. Dane formalne
Temat ćwiczenia: Mapa sytuacyjno-wysokościowa
Ćwiczenie: indywidualne
Data
realizacji: 28.03.2012r, 11.04.2012r, 09.05.2012r
II. Dane początkowe:
Szkic polowy
Wypełniony dziennik niwelacji punktów rozproszonych
Skala 1:100
Instrukcja K-1
Wysokość reperu roboczego:
- Rprb=117,573m
III. Przyjęta metoda pomiaru:
Pomiar sytuacyjny - metoda ortogonalna
Pomiar wysokościowy - Niwelacja powierzchniowa w nawiązaniu do reperu roboczego
IV. Wykorzystany sprzęt
Węgielnica
Taśma
Ruletka
Niwelator
Łaty niwelacyjne
Żabki
Tyczki
V. Cel ćwiczenia”
Wykorzystanie
wykonanych pomiarów terenowych w celu stworzenia mapy
sytuacyjno-wysokościowej
VI. Realizacja prac kameralnych
Pomiar sytuacyjny
Dnia, 28.03.2012r sekcja E2 w składzie: Martyna Przygódzka, Alicja Opiła, Marcin Szkaradek, Paweł Pypeć, Rafał Mianowski, Mateusz Morawski, Dominik Ręba, Łukasz Młynek, Szymon Marczuk, dokonała pomiarów sytuacyjnych metodą ortogonalną w okolicy parku przy Teatrze Lalek we Wrocławiu.
Pomiarów dokonano względem lini rozciągniętej pomiędzy punktami E21, a E22. W wyniku prac powstał szkic polowy nr 1 (Załącznik 1)
Zakres prac:
Rzutowanie szczegółów na linię pomiarową za pomącą węgielnicy,
Pomiar odległości szczegółów terenowych od ich zrzutowanych punktów na lini pomiarowej,
Wykonanie szkicu polowego.
Pomiar wysokościowy – niwelacja powierzchniowa
Dnia, 11.04.2012r sekcja E2 w składzie: Martyna Przygódzka, Alicja Opiła, Marcin Szkaradek, Paweł Pypeć, Rafał Mianowski, Mateusz Morawski, Dominik Ręba, Łukasz Młynek, Szymon Marczuk, dokonała niwelacji powierzchniowej w okolicy parku przy Teatrze Lalek we Wrocławiu.
Pomiarów dokonano w nawiązaniu do reperu roboczego Rprb = 117.579m. W wyniku prac powstał Dziennik niwelacyji punktów rozproszonych (Załącznik 2)
Kreślenie mapy sytuacyjno-wysokościowej
Za pomocą wykonanych prac terenowych: szkicu polowego, dziennika niwelacji, po przeskalowaniu odległości rzeczywistych na skalę 1:100 wykreślono mapę sytuacyjno-wysokościową (Załącznik 3). Symbole szczegółów terenowych wzięto z Instrukcji K-1.
VII. Kompletowanie operatu
W kolejności: strona tytułowa, sprawozdanie techniczne, Szkic polowy (Załącznik 1), Dziennik niwelacji punktów rozproszonych (Załącznik 2), Mapa sytuacyjno-wysokościowa w skali 1:100 (Załącznik 3).