KRzywica i tęzyczka

Krzywica jest to obniżona mineralizacja szkieletu w okresie wzrastania, spowodowana obniżoną zawartością wapnia i fosforu.

Anatomia:

Przyczyna powstawania krzywicy:

Osteomalacja to rozmiękania kości (podatność na ucisk potylicy).

Bruzda Harrisona- wgłębienie żeber w miejscu przyczepu przepony.

Koślawe kolana- zgrubienia przynasad i połączeń kostno- chrzęstnych.

Bransolety krzywicze, różaniec krzywiczy.

Wiotkość mięśni- rozlany brzuch (żabi brzuch), opóźnienia rozwoju motorycznego.

Objawy krzywicze ze strony układu kostnego:



Schemat leczenia krzywicy:

Postępowanie pielęgnacyjne:



Tężyczka to stan nadpobudliwości CUN i OUN na skutek nieprawidłowego stężenia jonów wapnia, rzadziej magnezu lub wodoru.

Tężyczka jawna wyraża się samoistnie występującymi objawami:

Nadgarstki są zgięte, palce wyprostowane, kciuk przywiedziony. Skurcze mięśniowe są bolesne i mogą towarzyszyć im zaburzenia czuciowe: parastezje, drętwienie i mrowienie stóp oraz dłoni.

Tężyczka utajona- nadpobudliwość można wykryć wywołując odruchy prowokacyjne (niedokrwienie i podrażnienie mięśni ruchowych mechanicznie lub elektrycznie):

Dla tężyczki charakterystyczny jest spadek wapnia i wzrost fosforanów w surowicy krwi i spadek fosfatazy alkaicznej. W napadzie tężyczki podaje się powoli dożylnie 10% glukonian wapnia (1-2 ml/ kg m.c.)






Wyszukiwarka

Podobne podstrony:

więcej podobnych podstron