Prof. De Mattei o spotkaniu ws. Ochrony małoletnich w Kościele – planowana demonstracja przeciwko watykańskiemu "murowi milczenia"
Demonstration Planned to Oppose Vatican's 'Wall of Silence': Interview with De Mattei
CFN Blog, Matt Gaspers
"Albowiem nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia".
- 2 Tym 1:7
*****
Wywiad
Catholic Family News
/ CFN z prof. Roberto de Mattei
/ RDM
CFN: Przede
wszystkim, jak ocenia Pan Profesor spotkanie jakie ma się odbyć w
Watykanie 21-24 lutego?
RDM: Watykańskie spotkanie jest poświęcone nadużyciom seksualnym, tematowi absolutnie uproszczonemu, bo śmiertelny kryzys moralny w Kościele na pewno nie ogranicza się do problemu pedofilii. Wydaje mi się skandaliczne, że oficjalnie nie zajmuje się sprawą homoseksualizmu, gdyż on jest dużo bardziej szerzącą się plagą niż pedofilia, i stanowi jedną z jej przyczyn. Homoseksualizm jest nie tylko praktykowany, a promowany i chroniony przez zorganizowane sieci, jak słusznie potwierdził to abp Carlo Maria [here, here, i here – red.].
CFN: To wydaje mi się też być tezą działacza homo Frédérica Martela, w mającej się ukazać w tym tygodniu książce Sodom.
RDM: Wydaje się, że książka Martela to frontalny atak międzynarodowego "gejowskiego lobby" na Kościół Katolicki, jego doktrynę i instytucje. Martel mówi, że 4 lata pracował nad książką, podróżując do 30 różnych krajów i prowadząc wywiady z 1.500 osobami. Jeśli to prawda, to na pewno nie robił tego sam. Kto go finansował? Kto zorganizował spektakularną operację medialną, która teraz wydaje jednocześnie książkę w 7 językach i w 20 krajach przez największych wydawców? I dlaczego książka wychodzi w przeddzień watykańskiego szczytu, jeśli nie w celu wykreowania groźnej presji na zebranych w Rzymie biskupów? Tezą tej książki jest to, że kto potępia homoseksualizm jest homofobem ukrywającym tłumiącym w sobie homoseksualizm. A zatem mówi, że każdy jest homo, i tym co należy zburzyć jest hipokryzja, w końcu to samo mówi papież Franciszek, i autor chwali go za to iż jest "przyjazny gejom". Mówi, że nie ma żadnej potrzeby "normalizacji" sodomii w Kościele, dyskwalifikując każdego przeciwnemu temu procesowi, począwszy od kard. Burke, którego ośmiesza w książce w wulgarnym i niespójnym rozdziale.
CFN: Jakie są przyczyny tego, że Watykan minimalizuje problem sodomii wśród kleru, a podkreśla pedofilię?
RDM: Fundamentalną przyczyną jest to żeby nie naruszać relacji między Kościołem i światem. Dla Kościoła istnieje absolutne i powszechne prawo, Dziesięć Przykazań, które mogą nie być naruszane, gdyż są zapisane w sumieniu każdej istoty ludzkiej. Ale dla świata nie istnieje żadne prawo moralne. Zasadę współżycia obywatelskiego podsumowuje Art. 4 Deklaracji Praw Człowieka obywateli rewolucji francuskiej, który mówi: "Wolność polega na tym, że można robić wszystko co nie krzywdzi innych". Punktem odniesienia nie jest wyższe prawo wspólne dla wszystkich ludzi, a raczej "inne" uważane za jedyną granicę dla potwierdzenia własnej woli władzy. Państwo jest zatem najwyższym regulatorem indywidualnego egoizmu, a zbrodnie takie jak pedofilia potępia się nie dlatego, że naruszają prawo moralne, a dlatego, że składają się na akt przemocy wobec naszego bliźniego. Kto praktykuje homoseksualizm albo konkubinat ze zgadzającym się dorosłym nie krzywdzi bliźniego, więc jest zupełnie wolny by zadowalać swoje pragnienia, niezależnie od tego jak mogą być nieuporządkowane. Ten rodzaj filozofii Oświecenia uznawany jest teraz przez najwyższą władzę Kościoła, ignorującej koncepcję prawa moralnego i uznającej za zbrodnie tylko te czyny, które potępia państwo świeckie. Rezultat jest taki, że w sprawach odnoszących się do zbrodni takich jak pedofilia, Stolica Apostolska dzisiaj zgadza się z osądami winy czy niewinności przez sądy cywilne, odmawiając badania i przeprowadzania własnych procesów, z wyjątkiem kiedy konieczne jest po to, żeby nie stracić "wiarygodności" w oczach świata, co miało miejsce w "sprawie McCarricka". Wydaje się, że dla Franciszka Kościół, jeśli chce być wiarygodny, musi się dostosować do kryteriów świata, a nie sprzeciwiania się im.
CFN: Co konkretnie powinien zrobić watykański szczyt żeby uniknąć fiaska?
RDM: Pasterze Kościoła odpowiedzialni przed Bogiem za swoje stadka powinni sobie przypomnieć, że istnieje prawo moralne ważne dla wszystkich ludzi, którego nie można naruszać, i w rezultacie powinni potępić i ukarać poważne wady takie jak homoseksualizm, ale i potwierdzić istnienie zapomnianych chrześcijańskich cnót, takich jak czystości niezbędne dla tych którzy poświęcają życie Bogu. Jeśli synod ograniczy się jedynie do problemu nadużyć seksualnych, nie mówiąc ani słowa o pladze homoseksualizmu / plague of homosexuality panującej w Kościele, jeśli będzie dalej milczał o lobby homoseksualnym / homosexual lobby i ukrywaniu kościelnego "przyjaznego gejom" środowiska, ten synod zdradzi swoją misję. Zdradzi swoją misję jeśli ograniczy się do niektórych objawów kryzysu milcząc o wazniejszych sprawach, które pochodzą z lat II SW i po nim, kiedy rozpoczął się proces rozkładu katolickiej moralności.
CFN: Hasłem demonstracji jest: "W ciszy by zburzyć mur milczenia". Co dokładnie oznacza to milczenie?
RDM: Mur milczenia to milczenie jakie widzimy dzisiaj w Kościele, kiedy papież Franciszek systematycznie odmawia reakcji na apele, na dubia, na petycje, i nawet na zgłaszane mu korekty od początku jego pontyfikatu. Niektórzy badacze jak Eric Voegelin i Augusto Del Noce ten zakaz pytań uważali za jedną z cech totalitaryzmu. W zderzeniu utopii z rzeczywistością, dla dyktatorów to rzeczywistość musi ulec utopii. To jest strategia milczenia pochodząca z arogancji składającej się z ignorowania każdego kto ośmieli się nie nawet sprzeciwić, a tylko zadawać pytania. Milczenie jest, w tym sensie, odmową rozpoznania, że mówiący może wyrażać prawdę, tylko dlatego, że jedyną istniejącą prawda dla dyktatora jest prawdą bycia silniejszym.
Jest też drugi rodzaj milczenia rozpowszechniony dzisiaj, milczenie tych, którzy się boją, pasterzy którzy nie ośmielą się skonfrontować wilków, nawet nie kiedy wdarli się do stada. To do nich zaadresowaliśmy Manifest z 5 stycznia – Odważ się, prałacie!" / Dare, Monsignor! Św. Grzegorz Wielki w Zasadzie pasterskiej / Pastoral Rule definiuje złych pasterzy jako "nieme psy, niezdolne do szczekania" (Iza 56:10). "Dla pasterza, czym jest strach przed mówieniem prawdy, jeśli nie odwracaniem się i ucieczką przed wrogiem poprzez to milczenie?" Dyktatorzy odbierają słowo; tchórze odmawiają mówienia. Chcielibyśmy mówić, ale słowo nam odcięto, albo jeszcze lepiej, naszego słowa się nie przyjmuje; mur milczenia zbudowano przeciwko nam.
CFN: Jakie jest znaczenie milczenia, któremu się sprzeciwiasz, dla muru milczenia?
RDM: Określenie Acies Ordinata, które wybraliśmy dla naszej inicjatywy, chce uczcić Matkę Najświętszą, której dano ten tytuł w Pieśni nad pieśniami (6:3, 9). Ono wyraża ideę armii ustawionej do walki w spokojny i uporządkowany sposób. Jako synowie i córki Wojującego Kościoła, chcemy złamać grobową ciszę pasterzy Kościoła w obliczu bezprecedensowego kryzysu doktrynalnego i moralnego. Naszą postawą jest sprzeciw i opór, w którym polegamy nie na słowie mówionym, a na akcji. Nasz świadek publiczny, zarówno wojowniczy jak i modlitewny, jest faktycznie słowem. Mówienie nie oznacza poruszania ust, a raczej pokaz zewnętrzny osobistej wiary. Słowa wypowiadane bez wiary i przeciwko Wierze, mówi Ernest Hello, są samobójstwem słowa. Nasza symboliczna akcja jest ponad wszelkie wyznanie Wiary Katolickiej, która chce przywrócić Bogu cześć jaką Mu odebrano. Jest też apelem do przewodniczących konferencji biskupów, proszącym by ktoś z nich zdobył się na odwagę stanąć na synodzie i zerwać milczenie, powiedzieć papieżowi prawdę. Jeśli to się nie stanie, nasze milczenie zabrzmi z czasem jako ostrzeżenie, wyrażone przez symboliczny obraz: dzięki temu ustawieniu do walki armia już walczy, a wybierając broń, już wygrała, ponieważ nie poproszono nas o podbój, a tylko o walkę. To Bóg da nam zwycięstwo jak i kiedy będzie chciał.